Bu çalışma, halkın çoğunluğu tarafından bilinmeyen bir sanatsal deneyime; sanatsal dışavurum, yenilik ve deneyselliği destekleyen, sanatta bir modernleşme çağı olan yirminci yüzyılın ilk yarısındaki Romen resmindeki Dobrucalı Türklerin resmedilmesine ışık tutmayı amaçlamaktadır. Öncelikli olarak romantizmin prensipleri, estetisizm, sembolizm ve özellikle resim alanında Empresyonizm ve gerçekçilik ve gelenekselliğe karşı çıkan bütün geç on dokuzuncu yüzyıl sanatsal tepkileri Modernizm’in kökenleri arasında görülebilir. Bütün bu öncüllerin yanı sıra, Dobruca’nın yeniden keşfi Romen ressamların resimlerinde, resme yeni konular ve perspektifler getiren diğer bir faktör olmuştur. Bundan dolayı, bu çalışmanın yazarları İkinci Balkan Savaşı’ndan sonra oluşan sınır değişiklikleri kapsamında Dobruca’da kalan Türk halkının Romen resim sanatının gelişmesine yaptığı etkinin bilincindedir, ki söz konusu etmen bu çalışmanın diğer hedeflerinden biridir.

The present study attempts to bring to light an artistic experience almost unknown to the larger public, which is the representation of the Turkish people of Dobruja in the Romanian painting of the first half of the twentieth century, which is the period of modernism in art promoting freedom of artistic expression, innovation and experimentation. Among the origins of modernism, of primary importance stand the principles of romanticism, aestheticism, symbolism, and particularly in the case of painting, Impressionism, and the entire late nineteenth-century artistic reaction against realism and tradition. Along with these predecessors, in the case of Romanian artists, the rediscovery of Dobruca was another factor providing new concerns and perspectives in painting. The authors of this study are therefore also conscious of the influence of the Turkish community from Dobruja on the development of Romanian painting in the new context of territorial changes after the second Balkan War, the emphasis on which being another aim of the present study.