Dünya’da ve Türkiye’de Anadili Eğitiminde Güncel Yönelimlerin Öğretim Üyelerinin Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi

Bu araştırmanın amacı Dünya’da ve Türkiye’de anadili eğitiminde güncel yönelimlerin öğretimüyelerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesidir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerindenolgu bilim türündedir. Verilerin toplanması amacıyla, Türkiye’de görev yapan beş öğretim üyesiyleyarı yapılandırılmış görüşme formu ile görüşmeler yapılmıştır. Yurt dışındaki iki öğretim üyesiyle,elektronik posta ile iletişim kurulmuştur Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda akıcı okuma ve konuşma konusunun anadili eğitiminde ağırlık kazandığı tespitedilmiştir. Kalem yerine klavye kullanımı güncel yönelimlerden bir diğeridir. Üst düzey bilişselbecerileri geliştirme güncel yönelimler arasındadır.

Analysis of Current Trends in Mother Tongue Education in the World and Turkey in Terms of Academicians

The aim of this research on actual mother tongue education in the world and Turkey is evaluated in accordance with the opinion of the members of the academic. Research is the phenomenology of qualitative research methods. The collection of data in order, with five academicians who served in Turkey were interviewed with semi-structured interview form. Two academicians in abroad were contacted by e-mail. Content analysis method was used in the analysis of the data. As a result of this research, fourteen themes were reached. As a result of the study, it was determined that fluent reading and speaking subjects gained weight in mother tongue education. Using keyboard instead of pen is one of the current trends. Developing high level cognitive skills is one of the current trends.

PDF

___

Amerika Ortak Temel Standartlar (2010). Common core state standards for english language arts & literacy in history/social studies, science, and technical subjects. Common Core State Standards Initiative.
Ata, A. (2004). Dil. Türk dili (2. Baskı), (Editör: Hülya Pilancı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Batur, Z. (2010). Ana dili öğretiminde gösterge biliminin yeri: ana dili ders kitaplarındaki sözel metinlerle görsel metinleri bütünselliğinin analizi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(4), 174-200.
Bay, Y. (2014). Amerika Birleşik Devletleri Michigan Eyaletinde ilköğretim birinci sınıflarında kullanılan ilk okuma yazma öğretim programlarının incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 281-298.
Braun, V., & Clarke V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101.
Christensen, L. B., Johnson, R. B., & Turner, L. A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz (Çev. Edt: Ahmet Aypay). Anı Yayıncılık. Ankara.
Çelebi, M. D. (2006). Türkiye’de anadili eğitimi ve yabancı dil öğretimi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 285- 307.
Dean, J. (2005). A teaching assistant’s guide to primary education. Oxon: Routledge.
Demir, C., & Yapıcı, M. (2007). Ana dili olarak Türkçenin öğretimi ve sorunları. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 177- 192.
Demirezen, M. (2003). Yabanci dil ve anadil öğreniminde kritik dönemler. TÖMER Dil Dergisi, 118, 5-15.
Eaton, S.E. (2010). Global trends in language learning in the twenty-first century. Calgary: Onate Press.
Eker, S. (2015). Dil ve kültür. Türk dili-I (Editörler: Prof.Dr. Muhsin Macit ve Yrd.Doç.Dr. Serap Cavkaytar). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Gliner, J. A., Morgan, G. A., & Leech, N. L. (2015). Uygulamada araştırma yöntemleri: desen ve analizi bütünleştiren yaklaşım. (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güneş, F. (2016). Eğitimde kalem ve tuşlarla yazma tartışmaları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 19-33.
Hamzadayı, E. (2010). Yapılandırılmış öğrenme kuramının anadili öğretimi açısından işlevselliği. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 31-48.
İngiltere Ulusal Eğitim Programı (The National Curriculum in England) (2014). English programmes of study: key stage 4. Department for Education.
McMillan, J. H., & Schumacher, S. (2006). Research in education: evidence-based inquiry (6th. Ed.). Boston: Pearson Education Inc.
MEB (Millî Eğitim Bakanlığı) (2018a). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
MEB (Millî Eğitim Bakanlığı) (2018b). Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı dersi (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Edt.: Prof. Dr. Selahatin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Miles, B., & Huberman, M. (2015). Genişletilmiş bir kaynak kitap: nitel veri analizi (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun - Ali Ersoy). Ankara: Pegem Akademi.
Nolen-Hoeksema, S., Fredrickson, B. L., Loftus, G. R., & Wagenaar, W. A. (2009). Atkinson & hilgard’s introduction to psychology (15th Edition). Bath: Wadsworth Cengage Learning.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (3. Baskıdan Çeviri). (Çeviri Edt: Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi.
TDK (Türk Dil Kurumu) (2018). Türk dil kurumu güncel Türkçe sözlük. (Erişim Tarihi: 15.07.2018), http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&ara ma=gts&guid=TDK.GTS.5bc877c5d85434.41332677
Topbaş, S. (1998). Dil, anadili ve türkçe öğretimi. Türkçe öğretimi (Editör: Seyhun Topbaş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Yaman, H., & Demirtaş, T. (2013). Ana dili öğretim programlarının temel özellikleri. İçinde: Dünyada ana dili öğretimi –program incelemeleri– (Editör: Havva Yaman). 4-22. Ankara: Pegem Akademi.
Yaşar, Ş. (2008). Türkçe dersinin tanımı, kapsamı, önemi ve ilköğretim programlarındaki yeri. İçinde: Türkçe öğretimi (Edt.: Hülya Pilancı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.