EVLİLİK ÖNCESİ EĞİTİM PROGRAMININ GELİŞTİRİLMESİ VE SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ (ERZİNCAN ÖRNEĞİ)

Bu çalışmanın amacı araştırmacı tarafından hazırlanmış olan evlilik öncesi eğitim programının genç yetişkin üniversite öğrencilerine uygulanması ve sonuçların etkinlik düzeyinin belirlenmesidir. Bu amaçla ilgili literatür taranmış ve 14 hafta sürecek olan bir eğitim müfredatı hazırlanmıştır. Çalışma grubu tesadüfi örneklem yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmaya kadın ve erkek katılımcılardan oluşan 104 bekâr üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırma deneysel desende tasarlanmıştır. 14 hafta süren eğitimin birinci haftasında çalışma grubuna Evlilik Tutum Ölçeği, Romantik İlişkilerde Çatışma Çözme Stilleri Ölçeği, Evlilik Olgunluk Ölçeği ve Evlilik Beklenti Ölçeği gerekli izinler alınarak uygulanmıştır. Eğitim tamamlandıktan sonra aynı ölçekler yeniden uygulanmış ve ön test ile son test arasındaki farka bakılarak çalışmanın başarısı değerlendirilmiştir. Ön test ve son test sonuçlarının verileri SPSS 22 paket programı ile analiz edilmiştir. Normal dağılım özelliği gösteren verilerin analizi bağımlı gruplar t testi ile normal dağılım özelliği göstermeyen verilerin analizi ise Wilcoxon işaretli sıralar testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda evlilik öncesi eğitimin, evlilik olgunluk düzeyi, romantik ilişkilerde çatışma çözme becerileri ve evlilik beklenti düzeyleri üzerinde olumlu etkilerinin olduğu tespit edilmiştir. Fakat eğitim programının evlilik tutum düzeyine anlamlı bir etkisinin olmadığı gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

evlilik, aile, evlilik öncesi eğitm, evlilik eğitimi

DEVELOPING THE PREMARITAL EDUCATION PROGRAM AND EVALUATION OF ITS RESULTS (ERZİNCAN CASE)

The aim of this research is to apply the premarital education program prepared by the researcher to young adult university students and to determine the effectiveness of the results. For this purpose, the relevant literature was searched and a 14-week training curriculum was prepared. The study group was determined by random sampling method. 104 single university students, consisting of male and female participants, participated in the research. The research was designed in an experimental design. In the first week of the 14-week training, the Marriage Attitude Scale, Conflict Resolution Styles in Romantic Relationships, Marriage Maturity Scale and Marriage Expectation Scale were applied to the study group after obtaining necessary permissions. After the training was completed, the same scales were reapplied and the success of the study was evaluated by looking at the difference between the pretest and the posttest. The data of the pre-test and post-test results were analyzed with the SPSS 22 package program. The analysis of data showing normal distribution was analyzed with dependent groups t-test, and the analysis of data not showing normal distribution was analyzed with Wilcoxon signed-rank test. As a result of the research, it was determined that premarital education had positive effects on marital maturity level, conflict resolution skills in romantic relationships and marital expectation levels. However, it was observed that the education program did not have a significant effect on the level of marriage attitude.

Keywords:

Marriage, Family, Premarital Education, Marriage Education.,

PDF

___

KAYNAKÇA Altuntaş, S., & Atli, A. (2015). Eş seçme stratejileri envanteri geliştirilmesi . Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 123-135.
Bader, E., Microys, G., Sinclair, C., Willett, E., & Conway, B. (1980). Do marriage preparation programs really work?: A Canadian experiment. Journal of Marital and Family Therapy , 6(2), 171-179, doi: 10.1111/j.1752-0606.1980.tb01303.x.
Bagarozzii, D. A., & Rauen, P. (1981). Premarital counseling: appraisal and status. The American Journal of Family Therapy, 9(3), 13-30, doi:10.1080/01926188108250407.
Barlow, J. L. (1999). A new model for premarital counseling within the church. Pastoral Psychology, 48(1), 3–9. doi:10.1023/a:1021998511250 .
Braaten, E. B., & Rosen, L. A. (1998). Development and validation of the marital attitude scale. journal of divorce & remarriage, 29(3-4), 83-91.
Buckner, L. P., & Salts, C. J. (1985). A premarital assessment program. Family Relations, 34(4), 513-520, doi:10.2307/584012 .
Darling, C. A. (1988). Family Life Education. M. B. Sussman, & S. K. Steinmetz içinde, Handbook of marriage and the family (s. 815-834). Springer.
Elkin, M. (1977). Premarital counseling for minors: The Los Angeles experience. The Family Coordinator, 26(4), 429-443, doi.org/10.2307/581767.
Gongla, P. A., & Edward H. Thompson, J. (1988). Single-parent families. M. B. Sussman, & S. K. Steinmetz içinde, Handbook of Marriage and the Family (s. 397-418). Springer.
Jones, G. D., & Nelson, E. S. (1996). Expectations of marriage among college students from intact and non-intact homes. Journal of Divorce and Remarriage, 826), 171-189.
Laner, M. R., & Russel, J. N. (1995). Marital expectations and level of premarital involvement: does marriage education make a difference? Teaching Sociology, (23), 28-34.
Larsen, A. S., & Olson, D. H. (1989). Predicting marital satisfaction using prepare: a replication study. Journal of Marital and Family Therapy , 15(3), 311-322, doi:10.1111/j.1752-0606.1989.tb00812.x .
Larson, J. n. (1992). You’re my one and only”: premarital counseling for unrealistic beliefs about mate selection . The American Journal of Family Therapy, 20(3), 242–253. doi:10.1080/01926189208250893 .
Maybruch, C., Pirutinskyb, S., & Pelcovitz, D. (2014). Religious premarital education and marital quality within the orthodox jewish community. Journal of Couple & Relationship Therapy, , (13)4, 365-381, doi:10.1080/15332691.2014.953655.
Nickols, S. A., Fournier, D. G., & Nickols, S. Y. (1986). Evaluation of a preparation for marriage workshop. Family Relations, 35(4), 563. doi:10.2307/584518 .
Özen, A., Engin, S. S., & Uğur, N. S. (2016). Romantik ilişkilerde çatışma çözüm stilleri ölçeği: geçerlik güvenirlik çalışması. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD), 4(7), 1-19, doi: 10.7816/nesne-04-07-01.
Ridley, C. A., & Sladeczek, I. E. (1992). Premarital relationship enhancement: its effects on needs to relate to others. Family Relations, 41(2), 148-153 doi:10.2307/584826.
Risch, G. S., Riley, L. A., & Lawler, M. G. (2003). Problematic issues in the early years of marriage: content for premarital education. Journal of Psychology and Theology , 31(3), 253-269.
Sürerbiçer, F. S. (2008). Boşanmış bireylerin deneyimlerine göre evlilik eğitimi gereksinimi. 2008: Ankara Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Sabatelli, R. M. (1988). Exploring relationship satisfaction: a social exchange perspective on the interdependence between theory, research, and practice. Family Relations, Vol. 37, No. 2 (Apr., 1988), pp. 217-222, 37(2), 217-222.
Sevim, Y. (2018). Evlilik öğretilebilir mi? . Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,, 11(61), 606-610.
Soysal, F. S., Baş, A. U., & Aysan, F. (2016). Evlilik beklentisi ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 119-128.
Soysal, F. S., Baş, A. U., & Aysan, F. (2016). Evlilik tutumu ölçeğinin türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1951-1964.
Stahmann, R. F. (2000). Premarital counselling: a focus for family therapy. The Association for Family Therapy, 22(12), 104-116, doi:10.1111/1467-6427.00140 .
Yıldız, M. (2017). Evlilik olgunluk ölçeğinin geliştirilmesi. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 1(1), 24-34.