___

• Akarsu, B. (1975). Felsefe terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Aktaş, S. (2016). Dijitalleşme ve sinema ilişkisi bağlamında alternatif bir film üretim biçimi olarak kitlesel fonlama ve türkiye'de kitlesel fonlama uygulamaları. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Aktaş, S. (2021). Dijitalleşme sonrası değişen sinema ve izleyici. Ankara: Duvar Yayınları.
• Alpay, Y. (2017). Yalanın siyaseti. İstanbul: Destek Yayınevi.
• Alpay, Y. (2020). Hakikat askıda. Pasajlar: Post-Truth Çağı, (4), 13-16. Erişim adresi: https://www.pasajlardergisi.com/wp-content/uploads/2021/03/Sayi-4-Sayi-Editoru-2B.pdf
• Armes, R. (2011). Sinema ve gerçeklik: tarihsel bir inceleme. (Z. Ö. Barkot, Çev.) İstanbul: Doruk Yayımcılık.
• Arnheim, R. (2010). Sanat olarak sinema. (R. Ü. Tamdoğan, Çev.) İstanbul: Hil Yayın.
• Atalay, H. S. (2020). Hakikatin önemini yitirmesi ve gündelik hayatın hoyratlaşan dili. Pasajlar Dergisi: Post-Truth Çağı, (4), 177-209. Erişim adresi: https://www.pasajlardergisi.com/wp-content/uploads/2021/03/Sayi-4-Halime-S-Atalay-2B.pdf
• Bachmann, G. (1977). The man on the volcano: a portrait of werner herzog. Film Quarterly, 31(1), 2-10. doi: 10.2307/1211821.
• Baç, M. (2020). Hakikatin savuşturulması, ötelenmesi ve geri dönüşü üzerine. Pasajlar Dergisi: Post-Truth Çağı, (4), 17-34. Erişim adresi: https://www.pasajlardergisi.com/wp-content/uploads/2021/03/Sayi-4-Murat-Bac-2B.pdf
• Balazs, B. (2019). Sinema kuramı. (G. Aydın, Çev.) İstanbul: Doruk Yayınları.
• Baudrillard, J. (2010). Nesneler sistemi. (O. Adanır, ve A. Karamollaoğlu, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Baudrillard, J. (2010). Simülakrlar ve simülasyon. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Bazin, A. (2011). Sinema nedir? (İ. Şener, Çev.) İstanbul: Doruk Yayıncılık.
• Belton, J. (2002). Digital cinema: a false revolution. October(100), 99-114. doi:10.1162/016228702320218411
• Benesch, K. (2021). Hakikat ile hakikat sonrası ilişkisi modernizm ile postmodernizm ilişkisi midir? Heidegger, beşeri bilimler ve sağduyunun ölümü. (B. O. Doğan, Çev.) Cogito: Hakikat-Sonrası, (104), 49-66. Erişim adresi: https://www.yapikrediyayinlari.com.tr/dergiler/hakikat-sonrasi
• Bilis Özgökbel, P. (2017). Alman sineması: yıldızı bir parlayan bir sönen ülke sineması üzerine tarihsel bir değerlendirme. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (52), 89-108. doi:10.17064/iuifd.333146 
• Block, D. (2019). Post-truth and political discourse. Cham: Palgrave Macmillan.
• Bonitzer, P. (2011). Kör alan ve dekadrajlar. (İ. Yasar, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
• Bordwell, D. (2019). Yoğunlaştırılmış devamlılık kurgusu: çağdaş amerikan sinemasında görsel üslup. S. Büker, ve Y. G. Topçu (Ed.), Sinema: tarih-kuram-eleştiri (Y. G. Topçu, Çev.) (s. 127-158) içinde. İstanbul: İthaki Yayınları.
• Buckland, W. (2015). Bulmaca filmler: çağdaş sinemada karmaşık öykü anlatıcılığı. (C. Turan, Çev.) Ankara: Say Yayınları.
• Cabas, M. (2019). Bana tatlı küçük yalanlar söyle: sunuş. L. Mcintyre (Ed.), Hakikat-sonrası (s. 15-19) içinde. İstanbul: Tellekt Yayınları.
• Cambridge Dictionary. Post-truth. (2021, 28 Aralık). Erişim adresi: https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/post-truth adresinden alındı
• Cevizci, A. (1999). Felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Coşkun, R., Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2019). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Cronin, P. (2002). Herzog on herzog. London: Faber and Faber.
• Davidson, D. (1996). The folly of trying to define truth. Journal of Philosophy, 93(6), 263-278. doi: 10.2307/2941075.
• Davidson, J. E. (1999). Deterritorializing the new german cinema. Minneapolis: University of Minnesota Press.
• Dorsay, A. (1988). Yönetmenler, filmler, ülkeler-2. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Eisenstein, S. (2014). Film biçimi. (N. Özön, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Eitzen, D. (2018). The duties of documentary in a post-truth society. C. Brylla, ve M. Kramer (Ed.), Cognitive theory and documentary film (s. 93-111) içinde. Cham: Palgrave Macmillan.
• Elsaesser, T. (1989). New german cinema. New Jersey: Rutgers University Press.
• Erkılıç, H. (2017). Dijital sinema teorisi üzerine: akışkan sinema ve akışkan sinema teorisi. SineFilozofi Dergisi, 2(4), 56-72. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/sinefilozofi/issue/33468/346378
• Eyüboğlu, S. (1998). Yalan mı hile mi? Cogito: Yalan, (16), 132-136. Erişim adresi: https://turuz.com/book/title/Cogito+Dergisi-Say-16-Yalan-1998-322s
• Flaherty, R. J. (Yapımcı) ve Flaherty, R. J. (Yönetmen). (1922). Kuzeyli nanook [Sinema filmi]. ABD ve Fransa: Pathé Exchange, Revillon Frères.
• Forrester, J. (1999). Hakikat oyunları: yalanlar, para ve psikanaliz. (A. Yılmaz, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Frolov, I. (1991). Felsefe sözlüğü. (A. Çalışlar, Çev.) İstanbul: Cem Yayınevi.
• Goto, M. (2019). “What if they are just actors playing roles?” family romance, llc and the limits of imagination. Film Criticism; Ann Arbor, 43(3), 1-4. doi: 10.3998/fc.13761232.0043.322.
• Görücü, B. (1994). Genç alman sineması manifestoları. (B. Görücü, Çev.) Görüntü Dergisi, (2), 35-41. Erişim adresi: https://www.goruntudergi.com/goruntu-arsiv
• Grierson, J. (1932). First principles of documentary. Cinema Quarterly, 1(2), 67-72. doi: 10.1525/9780520957411-125.
• Gürata, A. (2019). Sinema ve Kuram. S. Büker, ve Y. G. Topçu (Ed.), Sinema: tarih-kuram-eleştiri (s. 57-62) içinde. İstanbul: İthaki Yayınları.
• Gürel, Ö. E. (2021). Hakikat, hakikatin zayıflatılması ve hakikat-sonrası: Richard Rorty ve postmodern demokratik sosyalizm. Cogito: Hakikat-Sonrası, (104), 50-62. Erişim adresi: https://www.yapikrediyayinlari.com.tr/dergiler/hakikat-sonrasi
• Herzog, W. (Yöneten). (1968). Yaşam belirtileri [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1971). Serap [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1972). Aguirre, tanrının gazabı [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1974). Herkes kendi başına ve tanrı herkese karşı [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1976). Camdan kalp [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1979). Vampir nosferatu [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (1982). Düşlerin ağırlığı [Sinema Filmi].
• Herzog, W. (Yöneten). (2019). Aile saadeti, ltd [Sinema Filmi].
• Horak, J.-C. (2014). W. H. or the mysteries of walking in ice. T. Corrigan (Ed.), The films of Werner Herzog: between mirage and history (s. 23-44) içinde. New York: Routledge.
• İpek, Ö. (2017). Peter wollen’in karşı sinema kavramı. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 4(2), 72-87. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/iled/issue/33135/368745.
• James, W. (2021). Hakikatin anlamı. (F. B. Aydar, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kaes, A. (2008a). Werner Herzog. G. Nowell-Smith (Ed.), Dünya sinema tarihi (A. Fethi, Çev., s. 698-699) içinde. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Kaes, A. (2008b). Yeni alman sineması. G. Nowell-Smith (Ed.), Dünya sinema tarihi (A. Fethi, Çev., s. 692-706) içinde. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Keyes, R. (2021). Hakikat sonrası çağ: günümüz dünyasında yalancılık ve aldatma. (D. Özçetin, Çev.) Ankara: Delidolu Yayınları.
• Kluge, A. (Yöneten). (1966). Abschied von gestern [Sinema Filmi].
• Kluge, A. (Yöneten). (1966). Düne veda [Sinema Filmi].
• Knight, J. (2000). Genç alman sineması. (E. Yılmaz, ve G. Çınar, Çev.) Sinemasal Dergisi(5), 97-115. Erişim adresi: https://www.sinemasalkitap.com
• Koçak, O. (2013). Sunuş. R. Girard (Ed.), Romantik yalan ve romansal hakikat: edebi yapıda ben ve öteki (s. 9-19) içinde. İstanbul: Metis Yayınları.
• Kolker, R. P. (2010). Değişen bakış: çağdaş uluslararası sinema. (E. Yılmaz, Çev.) Ankara: De Ki Basım Yayım Ltd. Şti.
• Kovâcs, A. B. (2010). Modernizmi seyretmek: avrupa sanat sineması, 1950 - 1980. (E. Yılmaz, Çev.) Ankara: De Ki Basım Yayım.
• Kozan, E. (2021). Sinemada dijital dönüşüm animasyon & görsel efekt: sektör ve seyircilere yönelik araştırmalar. İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Köprü, M. (2010). Yeni hollywood'da yeni gerçekçilik arayışları. Y. G. Topçu (Ed.), Hollywood'a yeniden bakmak (s. 83-105) içinde. Ankara: De Ki Yayınları.
• Kracauer, S. (2015). Film teorisi: fiziksel gerçekliğin kurtuluşu. (Ö. Çelik, Çev.) Ankara: Metis Yayınları.
• Kutlu, K. (2021). Aguirre, tanrının gazabı. Altyazı sinema dergisi - 200 Film: sinema tarihinde devri âlem(195), 125. Erişim adresi: https://altyazi.net/dukkan/20-yil-ozel-sayisi/
• Lanzoni, R. F. (2015). Başlangıcından günümüze fransız sineması. İstanbul: Küre Yayınları.
• Lebel, J.-P. (1974). Sinema ve ideoloji: sinema bilimsel bir bulgu mu? İdeolojik bir türetim mi? (Y. Boz, Çev.) Çağdaş Sinema Dergisi, (1), 30-36. Erişim adresi: https://www.tsa.org.tr/tr/dergi/dergigoster/200/cagdas-sinema
• Lexico. Post-truth. (2021, 28 Aralık). Erişim adresi: https://www.lexico.com/definition/post-truth adresinden alındı
• Manovich, L. (2021). Dijital sinema nedir? S. Denson, ve J. Leyda (Ed.), Post-Sinema: 21. yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması (P. Fontini, Çev., s. 31-59) içinde. İstanbul: NotaBene Yayınları.
• McComiskey, B. (2017). Post-truth rhetoric and composition. Colorado: Utah State University Press.
• McIntyre, L. (2019). Hakikat-sonrası. (M. F. Biçici, Çev.) İstanbul: Tellekt Yayınları.
• Monaco, J. (2006). Bir film nasıl okunur? (E. Yılmaz, Çev.) İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
• Moran, B. (2018). Edebiyat kuramları ve eleştiri. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Nassaji, H. (2015). Qualitative and descriptive research: Data type versus data analysis. Language Teaching Research, 2(19), 129-132. doi: 10.1177/1362168815572747.
• Nochimson, M. P. (2013). Bir dünya sinema. (Ö. Yaren, Çev.) Ankara: De Ki Basım Yayım Ltd. Şti.
• Oylum, R. (2011). Alman sineması. İstanbul: Başka Yerler Yayınları.
• Rosenthal, M., ve Yudin, P. (1997). Felsefe sözlüğü. (A. Çalışlar, Çev.) İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Sartre, J. P. (1966). Being and nothingness. New York: Washington Square Press.
• Saunders, D. (2018). Belgesel. (A. N. Kanıyaş, Çev.) İstanbul: Kolektif Kitap.
• Schlöndorff, V. (Yöneten). (1966). Genç törless [Sinema Filmi].
• Sim, S. (2019). Post-truth, scepticism & power. Switzerland: Palgrave Macmillan.
• Sontag, S. (2015). Yoruma karşı. (O. Akınhay, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Subaşi, S. T. (2020). Werner herzog filmlerinde antropolojik yaklaşımlar ve yerli imgeler. İlef Dergisi, 7(2), 301-324. doi: 10.24955/ilef.822762.
• Teksoy, R. (2005). Rekin teksoy'un sinema tarihi. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
• Teksoy, R. (2012). Rekin teksoy'un ansiklopedik sinema terimleri sözlüğü. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
• Tesich, S. (2021). Yalanlar rejimi. (E. E. Ercan, Çev.) Cogito: Hakikat-Sonrası, (104), 23-28. Erişim adresi: https://www.yapikrediyayinlari.com.tr/dergiler/hakikat-sonrasi
• Timuçin, A. (2004). Felsefe sözlüğü. İstanbul: Bulut Yayınları.
• Williams, B. (2006). Hakikat ve hakikatlilik: soykütük üzerine bir İnceleme. (E. Demirel, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Yalın, C. O., ve Güngör, A. (2013). Sinema-gerçek: hakikatın sineması ya da sinemanın hakikatı. Z. Özarslan (Ed.), Sinema kuramları-2: beyazperdeyi aydınlatan kuramlar (s. 77-92) içinde. İstanbul: Su Yayınları.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.