Ağ Günlükleri Teknolojisi İle Geliştirilmiş İşbirlikli Öğrenme Ortamının Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Başarıları İle Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerilerine Ve Motivasyon Düzeylerine Etkisi

Web teknolojileri ve uygulamaları hızla gelişim göstermektedir. Buna bağlı olarak hayatımızın her alanında yer etmektedir. Bu alanlardan biri de hiç şüphesiz eğitimdir. Web 2.0 teknolojilerinin eğitimde kullanılması ve bu ortamlara entegre edilmesi büyük önem taşımaktadır. Web 2.0 uygulamaları ile öğrencilere işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarında kendi içeriklerini oluşturma, paylaşma ve etkileşim imkânı sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı Bozkır Atatürk Ortaokulunda 5. Sınıfta öğrenim görmekte olan 63 öğrencinin Bilişim Teknolojileri ve Yazılım dersinde Web 2.0 teknolojileri kullanılarak dizayn edilmiş işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarının motivasyonlarına, akademik başarılarına ve problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerilerine etkisinin incelenmesidir. Araştırmada öğrenciler deney ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen “Akademik Başarı Testi” , Kızılkaya ve Aşkar (2010) tarafından geliştirilmiş ” Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeği” , Özerbaş (2003) tarafından geliştirilmiş “Motivasyon Ölçeği” ve araştırmacı tarafından Web 2.0 uygulamasına yönelik görüşlerini öğrenmek için hazırlanmış nitel sorular kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda deney grubunda bulunan öğrencilerin daha başarılı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerinin motivasyonları incelendiğinde de deney grubu lehine bir sonuç elde edilmiştir. Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerileri incelendiğinde deney grubunun son test puanları kontrol grubuna göre yüksek çıkmıştır.

The Effects of Collaborative Learning Developed with Blog Technology on Reflecting Thinking Skills Towards Problem Solving and Motivation Levels and on Academic Success of Secondary School Students

Web technologies and applications are growing rapidly. As a result, it is involved in every aspect of our lives. One of these areas is undoubtedly education. The use of Web 2.0 technologies in education and its integration into these environments is of great importance. With Web 2.0 applications, students are able to create, share and interact with their content in collaborative learning environments. The aim of this study is to analyze the effects of collaborative learning environments, academic success and reflective thinking skills for problem solving based on collaborative learning environments designed using Web 2.0 technologies in Information Technology and Software lesson at Bozkir Atatürk Secondary School. In the study, students are divided into two groups as experimental and control groups. The "Motivation Scale" developed by Özerbaş (2003) and "Reflective Thinking Skills Towards Problem Solving Scale" developed by Kızılkaya and Aşkar (2010), “Academic Success Test” developed by researcher and qualitative questions prepared by the researcher in order to determine their opinions towards Web 2.0 application are used. As a result of the research, the students who were in the experimental group were found to be more successful. When the motivations of the students were examined, a favorable result was obtained for the experimental group. When the reflective thinking skills for problem solving were examined, the post-test grades of the experimental group were higher than those of the control group.

___

  • Akçay, A. (2013). Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Ağ(Web) Destekli Eğitimin Türkçe Öğretmeni Yetiştilmesine Etkisi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Akçay, A., ve Şahin, A. (2012). Webquest (Web Macerası) Öğrenme Yönteminin Türkçe Dersindeki Akademik Başarı Ve Tutuma Etkisi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 33-45.
  • Bozkurt, A. (2014). Ağ toplumu ve öğrenme: Bağlantıcılık. Akademik Bilişim 2014, 5-7.
  • Brodahl, C., Hadjerrouit, S., ve Hansen, N. K. (2011). Collaborative Writing with Web 2.0 Technologies: Education Students’ Perceptions. Journal of Information Technology Education, 10.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Campbell, D. T., ve Stanley, J. C. (2015). Experimental And Quasi-Experimental Designs For Research. Ravenio Books.
  • Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2013). Research Methods İn Education. London: Routledge.
  • Connolly, T. M., Hainey, T., Baxter, G., Stansfield, M. H., Gould, C., Tsvetkova, N., Dimitrova, N. (2011, October). Web 2.0 Education: An Evaluation Of A Large-Scale European Pilot. In Next Generation Web Services Practices (Nwesp), 2011 7th International Conference On (Pp. 511-516).
  • Conole, G. , ve Alevizou, P. (2010). A Literature Review Of The Use Of Web 2.0 Tools İn Higher Education. A Report Commissioned By The Higher Education Academy.
  • Creswell, J. W., ve Plano-Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Demirel, T. (2008). Blogların Öğretim Amaçlı Kullanımı Üzerine Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Deperlioğlu, Ö., ve Köse, U. (2010). Web 2.0 Teknolojilerinin Eğitim Üzerindeki Etkileri Ve Örnek Bir Öğrenme Yaşantısı. Akademik Bilişim, 10-12.
  • Dere, E., Yücel, Ü. A., ve Yalçınalp, S. (2016). İlköğretim Öğrencilerinin Eğitsel Bir Çevrimiçi Sosyal Öğrenme Ortamı Olan Edmodo’ya İlişkin Görüşleri Opinions Of K-12 Students About An Online Social Learning Environment: Edmodo. Elementary Education Online, 15(3), 804-819.
  • Dowling, S. (2011). Web-Based Learning: Moving From Learning İslands To Learning Environments. Tesl-Ej, 15(2), 1-27.
  • Ekici, M., ve Kıyıcı, M. (2012). Sosyal Ağların Eğitim Bağlamında Kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (2012) 5/2, 156-167.
  • Elmas, R., ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 Tools For 21st Century Teachers. International Online Journal Of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
  • Ergin, Y. D. (1995). 1. ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
  • Genç, H. (2010). İnternetteki Etkileşim Merkezi Sosyal Ağlar Ve E-İş 2.0 Uygulamaları. Akademik Bilişim, 481-487.
  • Greenhow, C., Robelia, B., ve Hughes, J. E. (2009). Learning, Teaching, And Scholarship İn A Digital Age Web 2.0 And Classroom Research: What Path Should We Take Now?. Educational Researcher, 38(4), 246-259.
  • Güven, Ç. (1990). Envanter Maddelerinin Analizinde Klasik Test ve Bilgi Kuramı Yöntemlerinin Karşılaştırılması", (Yayınlanmamış Doktora Tezi) Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
  • Huang, W. H. D., Hood, D. W., ve Yoo, S. J. (2013). Gender Divide And Acceptance Of Collaborative Web 2.0 Applications For Learning İn Higher Education. The Internet And Higher Education, 16, 57-65 ISO 690.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Kılıç-Çakmak, E., Çebi, A., Mihçi, P., Günbatar, M. S., ve Akçayir, M. (2013). A Content Analysis Of Educational Technology Research İn 2011. In 4th International Conference on New Horizons in Education. INTE 2013, Roma.
  • Kızılkaya, G., ve Aşkar, P. (2010). Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerisi ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154).
  • Korucu A. ve Biçer H. (2016) Eğitimde Kullanılan Teknoloji Destekli İşbirlikli Ortamlar Akademik Bilişim, 16.
  • Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd edition). Thousand Oaks, California: SAGE.
  • Munoz, C., ve Towner, T. (2009, March). Opening Facebook: How To Use Facebook İn The College Classroom. In Proceedings Of Society For İnformation Technology . Teacher Education İnternational Conference (Vol. 2623).
  • Murugesan, S. (2007). Understanding Web 2.0. IT professional, 9(4).
  • Musser, J., ve O’reilly, T. (2006). Web 2.0. Principles And Best Practices.[Excerpt]. Oo: O'reilly Media.
  • Özen, Y., Gülaçtı, F., ve Kandemir, M. (2006). Eğitim Bilimleri Araştırmalarında Geçerlik Ve Güvenirlik Sorunsalı. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
  • Özerbaş, A. (2003). Bilgisayar Destekli Bağlaşık Öğretimin Öğrenci Başarısı, Motivasyonu ve Transfer Becerilerine Etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
  • Özüdoğru, Ş. (2014). Bir Web 2.0 Uygulaması Olarak Bloglar: Blogların Dinamikleri Ve Blog Alemi. The Turkish Online Journal Of Design Art And Communication, 4(1).
  • Sendall, P., Ceccucci, W., ve Peslak, A. (2008). Web 2.0 matters: An analysis of implementing Web 2.0 in the classroom. Information Systems Education Journal, 6(64), 1-17.
  • Strauss, A. L., ve Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks, CA: Sage.Tekin, H. (1977). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara.
  • Thompson, J. (2007). Is Education 1.0 Ready For Web 2.0 Students?. Innovate. Journal Of Online Education, 3(4), 5.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş dokuzuncu baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.