Filiz ŞÜKRÜ, Mihrimah ÖZTÜRK, Özge KILIÇ, Sena İSTER GÜNEYTEPE, Alp ÜÇOK

Altı aylık kişilerarası grup psikoterapisinin bir toplum ruh sağlığı merkezindeki şizofreni hastalarının işlevselliği üzerine etkisi

Amaç: Erken dönem şizofreni hastalarında işlevsel bozulmanın tedavisi için ilaç tedavileri ile beraber psikoterapiönerilmektedir. Bu çalışmada antipsikotik sürdürüm tedavisi gören, erken dönem şizofreni hastalarında, kişilerarasıgrup psikoterapisinin işlevsellik düzeyine etkisinin, resim çalışması ve bekleme listesi grupları ile karşılaştırılarakincelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: İleriye yönelik, tek kör kontrollü çalışma, Bolu ili toplum ruh sağlığı merkezindeyürütülmüştür. Örneklem, hastalığının ilk 5 yılı içinde olan, rehabilitasyon ve psikoterapi hizmetlerinden herhangibirini hiçbir zaman almamış olan 60 katılımcıdan oluşmuştur. Katılımcılar geliş sırasına göre, 20 kişiden oluşan gruppsikoterapisi, resim çalışması ve bekleme listesi gruplarına dağıtılmıştır. Terapötik girişim altı ay ve toplam 24 seanssüren kişilerarası grup psikoterapisinden oluşmuştur. Sosyodemografik Veri Formu kullanılmış, terapinin başlangı-cında ve bitiminde Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği ile Kısa İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Bulgu-lar: Grup psikoterapisi, resim çalışması ve bekleme listesinden oluşan gruplar arasında yaş, eğitim, hastalık süresi,yatış sayısı, cinsiyet, çalışma, sosyoekonomik ve medeni durum, sosyal destek ve farmakolojik tedavinin tipi veşekli açısından fark yoktu. Çalışmanın sonunda grup psikoterapisi grubundaki işlevsellik düzeylerindeki artış, resimçalışması ve bekleme listesi gruplarına göre anlamlı derecede yüksek olarak saptandı. Tartışma: Toplum ruh sağlı-ğı merkezlerinde ayaktan izlenen erken dönem şizofreni hastalarında rutin tedaviye kişilerarası grup psikoterapi-sinin eklenmesi işlevselliğin artırılmasına katkı sağlayabilir. (Anadolu Psikiyatri Derg 2018; 19(6):559-566)

The impact of a six-month interpersonal group psychotherapy on functionality of patients with schizophrenia in a community mental health center

Objective: Psychotherapy is recommended concomitantly with pharmacotherapy to treat functional deterioration in patients with early-phase schizophrenia. This study aims to investigate and compare the impact of interpersonal group psychotherapy on functionality in patients with early-phase schizophrenia compared to painting therapy and waiting list groups. Methods: Prospective, single-blind, controlled study was carried out in Bolu Community Mental Health Center. The sample consists of 60 patients who had received neither rehabilitation nor psychotherapy before and who were eligible for the study. Participants were distributed consecutively to group psychotherapy, painting and waiting list groups each consisting 20 patients based on their order of admission. Therapeutic intervention was composed of 24 sessions of interpersonal group psychotherapy for 6 months. Sociodemographic Data Forms positive and negative syndrome scales and brief functionality assessment scale were used at beginning and at the end of therapy. Results: Three groups did not differ in age, education, disease duration, number of hospitalizations, gender, working, socioeconomic and marital status, social support, pharmacological treatment’s type and dose. At the end of the study, patients in group psychotherapy had much more improvement in functionality compared to the painting therapy and waiting lists groups. Discussion: Interpersonal group psychotherapy may aid as an adjunctive to treatment as usual in community mental health centers to improve functioning of patients with early-phase schizophrenia. (Anatolian Journal of Psychiatry 2018; 19(6):559-566)

PDF

___

Svedberg B, Mesterton A, Cullberg J. First- episode non-affective psychosis in a total urban population: a 5-year follow-up. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2001; 36:332-337.
Penn DL, Waldheter EJ, Perkins DO, Mueser KT, Lieberman JA. Psychosocial treatment for first- episode psychosis: a research update. Am J Psychiatry 2010; 162:2220-2220.
Arslan Delice M, Mert Akgül S, Yıldız M. Toplum ruh sağlığı merkezi’nden hizmet alan bir şizofrenili olguda bütüncül yaklaşımın hastalığın gidişine etkisi. Clinical and Experimental Health Sciences 2014; 4:122-125.
Lockwood C, Page T, NursCert H, Conroy-Hiller T. Effectiveness of individual therapy and group therapy in the treatment of schizophrenia. JBI Libr Syst Rev 2004; 2:1-44.
Lorentzen S, Ruud T. Group therapy in public mental health services: approaches, patients and group therapists. J Psychiatr Ment Health Nurs 2014; 21:219-225.
Mahon L, Leszcz M. The interpersonal model of group psychotherapy. Int J Group Psychother 2017; 67(Suppl.1):121-130.
Yalom I, Leszcz M. The Theory and Practice of Group Psychotherapy. Fifth ed., New York: IUP, 2005.
Reay R, Fisher Y, Robertson M, Adams E, Owen C, Kumar R. Group interpersonal psychotherapy for postnatal depression: a pilot study. Arch Womens Ment Health 2006; 9:31-9.
Bass J, Neugebauer R, Clougherty KF, Verdeli H, Wickramaratne P, Ndogoni L, et al. Group inter- personal psychotherapy for depression in rural Uganda: 6-month outcomes: randomised con- trolled trial. Br J Psychiatry 2006; 188:567-73.
Malat J, Leszcz M, Negrete JC, Turner N, Collins J, Liu E et al. Toneatto T. Interpersonal group psychotherapy for comorbid alcohol dependence and non-psychotic psychiatric disorders. Am J Addict 2008; 17:402-407.
Ray RD, Webster R. Group interpersonal psycho- therapy for veterans with posttraumatic stress disorder: a pilot study. Int J Group Psychother 2010; 60:131-140.
Wilfley DE, Welch RR, Stein RI, Spurrell EB, Cohen LR, Saelens BE, et al. A randomized comparison of group cognitive-behavioral therapy and group interpersonal psychotherapy for the treatment of overweight individuals with binge- eating disorder. Arch Gen Psychiatry 2002; 59:713-721.
Wilfley DE, Agras WS, Telch CF, Rossiter EM, Schneider JA, Cole AG, et al. Group cognitive- behavioral therapy and group interpersonal psychotherapy for the nonpurging bulimic indivi- dual: a controlled comparison. J Consult Clin Psychol 1993; 61:296-305.
First MB, Spitzer RL, Gibbon M, Williams JB. Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I): Clinician Version. Washington DC: American Psychiatric Press, 1997.
Özkürkçügil A, Aydemir Ö, Yıldız M, Danacı AE, Köroğlu E. DSM-IV Eksen I bozuklukları için Yapı- landırılmış Klinik Görüşmenin Türkçe’ye uyarlan- ması ve güvenilirlik çalışması. İlaç ve Tedavi Derg 1999; 12:233-236.
American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders: DSM-IV- TR. Washington, DC: American Psychiatric Asso- ciation, 2000.
Kay SR, Fiszbein A, Opler LA. The positive and negative syndrome scale (PANSS) for schizo- phrenia. Schizophr Bull 1987; 13:261-276.
Kostakoğlu AE, Batur S, Tiryaki A, Göğüş A. Pozitif ve negative sendrom ölçeğinin (PANSS) Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirliği. Türk Psikoloji Dergisi 1999; 14:23-32.
Rosa AR, Sánchez-Moreno J, Martínez-Aran A, Salamero M, Torrent C, Reinares M et al. Validity and reliability of the Functioning Assessment Short Test (FAST) in bipolar disorder. Clinical Practice and Epidemiology in Mental Health 2007; 3:5.
Aydemir Ö, Uykur B. Kısa İşlevsellik Değerlen- dirme Ölçeği’nin Türkçe sürümünün bipolar bozuklukta güvenilirliği ve geçerliği. Turk Psikiyatri Derg 2012; 23:193-200.
Gardner DM, Murphy AL, O'Donnell H, Centorrino F, Baldessarini RJ. International consensus study of antipsychotic dosing. Am J Psychiatry 2010; 167:686-693.
Yıldız M, Yazıcı A, Ünal S, Aker T, Özgen G, Ekmekçi H, ve ark. Şizofreninin Ruhsal-Toplumsal Tedavisinde Sosyal Beceri Eğitimi - Belirtilerle Başetme ve İlaç Tedavisi Yaklaşımının Türkiye’de Çok Merkezli Bir Uygulaması. Turk Psikiyatri Derg 2002; 13:41-47.
Yildiz M, Veznedaroglu B, Eryavuz A, Kayahan B. Psychosocial skills training on social functioning and quality of life in the treatment of schizo- phrenia: A controlled study in Turkey. International Journal of Psychiatry in Clinical Practice 2004; 8:219-225.
Üçok A, Atlı H, Çetinkaya Z, Kandemir PE. Şizof- reni hastalarında bütüncül yaklaşımlı grup tedavi- sinin yaşam kalitesine etkisi: Bir yıllık uygulama sonuçları. Arch Neuropsychiatry 2002; 39:113- 118.