Meral KELLECİ, Dilek AVCI, Elvan Emine ATA, Selma DOĞAN, Elvan ATA

KENDİNİ TANIMA VE GİRİŞKENLİK DERSİNİN HEMŞİRELİK ÖĞRENCİLERİNİN ATILGANLIK DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Öz Çalışma kendini tanıma ve girişkenlik dersinin hemşirelik öğrencilerinin atılganlık düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubunu, bu dersi alan 17 öğrenci, kontrol grubunu ise dersi almayan 17 öğrenci oluşturmuştur. Veriler “Kişisel Bilgi Formu” ve “Rathus Atılganlık Envanteri (RAE)” ile toplanmıştır. Analizlerde ki-kare testi ve iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi kullanılmıştır. İlk ölçümde deney grubundaki öğrencilerin RAE puan ortalaması 129±18, kontrol grubundaki öğrencilerin ise 129±13’idi (p>0.05). İkinci ölçümde, dersi alan öğrencilerin RAE puan ortalaması 148±18, dersi almayanların puan ortalaması ise 130±14’dü ve aradaki fark anlamlı idi (p=0.007). Kendini tanıma ve girişkenlik dersinin öğrencilerin atılgan davranışlarının gelişmesine katkı sağladığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Kendini tanıma, atılganlık eğitimi, hemşirelik, öğrenci

PDF

___

Ayaz Ş (2002). Hemşirelerin benlik saygısı ve atılganlık düzeylerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Baggs K, Spence SH (1990). Effectiveness of booster sessions in the maintenance and enhancement of treatment gains following assertion training, Journal of Consulting and Clinical Psycology 58(6):845-854.

Bal Ü (2003). Hastanede çalışan hemşire ve diğer bayan sağlık personelinin benlik saygıları ve atılganlık düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Begley CM, Glacken M (2004). Irish nursing students’ changing levels of assertiveness during their pre-registration programme. Nurse Education Today 24:501-510.

Bond M (1988). Understanding assertiveness. Nursing Times 84(9):61-64.

Buzlu S (1999). Hemşirelerde girişkenlik hakları ve beden dili. Hemşirelik Bülteni XI (43-44):337-344.

Çeçen Eroğul AR, Zengel M (2009). The effectiveness of an assertiveness training programme on adolescents’ assertiveness level. Elementary Education Online 8(2):485-492.

Hatipoğlu S (1999). Hemşireliğin dünü, bugünü ve yarını. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, Erzurum, s:6-11.

İnceoğlu D, Aytar G (1987). Bir grup ergende atılgan davranış düzeyi araştırması, Psikoloji Dergisi 6(21):23-24.

Kirkpatrick H, Forchuk C (1992). Assertiveness training: Does it make a difference? Journal of Nursing Staff Development 8(2):60-65.

Küçük L, Buzlu S, Can G (2008). Hemşirelik öğrencilerinde bir davranış biçimi olarak atılganlık düzeyi. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 16(62):90-96.

Lin YR, Shiah IS, Chang YC et al. (2004). Evaluation of assertiveness training program on nursing and medical students’ assertiveness, self esteem,

satisfaction. Nurse Education Today 24(8):656-665. McCabe

assertiveness to undergraduate nursing students. Nursing Education in Practice 3(1):30-42.

McCartan PJ, Hargie ODW (2004). Assertiveness and caring: are they compatible? Journal of Clinical Nursing 13:707-713. communication C, Timmins F (2003).

Teaching Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, s:6-20, 35-44.

Yılmaz S, Ekinci M (2001). Hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinde benlik saygısı ve atılganlık düzeyi arasındaki ilişki, Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 4(2):1-10. of assertive modeli. V.Ulusal

Hemşirelik atılganlık düzeylerine etkisi.