Burcu KAHRAMAN BAYRAK, Hatice BOSTANOĞLU

İç hastalıkları yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin hasta iletişiminde yaşadıkları güçlüklerin saptanması

Amaç: Araştırma iç hastalıkları yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin hasta iletişiminde yaşadıkları güçlüklerin saptanması amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Ankara ili belediye sınırları içerisinde yer alan hastanelerin iç hastalıkları yoğun bakım ünitelerinde çalışan, izinli olmayan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 164 hemşire oluşturmuştur. Araştırmada veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan veri toplama formu kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler yüzdelik sayılar ve ki-kare testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin yalnızca %9.1’i sözel iletişimde güçlük yaşamadığını belirtmiştir. İletişim güçlüğü yaşadığını belirten hemşireler; %84.8’i kendilerinden, %92.1’i hastanın durumundan, %56.7’si yoğun bakım ortamının fiziksel özelliklerinden, %58.6’sı hasta yakınından kaynaklı nedenlerle iletişim güçlüğü yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Sonuç: Çalışmaya katılan hemşirelerin hasta ile iletişimde güçlük yaşama oranları yüksektir. Bu nedenle yoğun bakım ünitelerinde iletişimin güç olduğu hastalarla iletişim tekniklerine yönelik hizmet içi eğitim verilmesi önerilebilir.

Identification of patient communication difficulties for nurses who work in Medical Intensive Care Unit

Objective: This study; was carried out as descriptive purpose in identification of patient communication difficulties for nurses who work in Medical Critical Care Units. Method: The sampling methods were applied over 164 nurses who work in Medical Intensive Care Units. Survey data were collected through a questionary form by the investigator after reviewing related literature. Frequency and percentage values and Chi-Square Test were used to evaluate the data. Results: The study determined that only 9.1% nurses aren’t experiencing communication difficulties. The nurses whose are experiencing communication difficulties have stated that the reasons of communication difficulties were originated from 84.8% ‘s of themselves, 92.1% of the status of the patient, 56.7% of the physical properties of intensive care environment, and 58.6% ‘s derived from patients’ relatives. Conclusion: Nurses who participating in the study are having difficulties in communicating with the patient highly. Therefore, communication is difficult in patient in intensive care units would be advisable to in- service training for communication skills.

PDF

___

Akıncı SB, Şahin A. Yoğun Bakımda Deliryum. Yoğun Bakım Dergisi 2005;5(1):26-35.
Alasad J, Ahmad M. Communication with Critically ill Patients. Journal of Advanced Nursing 2005;50(4):356-62.
Arda H, Ertem M, Baran G, Durgun Y. Dicle Üniversitesi Araştırma Hastanesinde Çalışan Hekim ve Hemşirelerin Hasta İletişimi Konusundaki Görüşleri. İstanbul Üniversitesi Hemşirelik Dergisi 2007;15(59):68-74.
Babadağlı B, Erim SE, Erdoğan S. Hekim ve Hemşirelerin Hastayla İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006;1(3):52-69.
Baker C, Melby V. An Investigation into The Attitudes and Practices of Intensive Care Nurses Towards Verbal Communication with Unconscious Patients. Journal of Clinical Nursing 1996;5(3):185- 92
Bijttebier P, Vanoost S, Delva D, Ferdinande P, Frans E. Needs of Relatives of Critical Care Patients: Perceptions of Relatives, Pyhsicians And Nurses. Intensive Care Medicine 2001;27(1):160-5.
Bray K, Wren I, Baldwin A, Ledger US, Gibson V, Goodman S, Walsh D. Standards for Nurse Staffing in Critical Care Units Determined by: The British Association of Critical Care Nurses, The Critical Care Networks National Nurse Leads, Royal College of Nursing Critical Care and In-flight Forum. Nursing in Critical Care 2010;15(3):109-11.
Castillo JL, Sosa JJS. Well-Being and Medical Recovery in the Critical Care Unit: The Role of Nurse-Patient İnteraction. Salud Mental 2002;5(2):21- 31.
Chen SM, Mcmurray A. “Burnout” in Intensive Care Nurses. Journal of Nursing Research 2001;9(5):152-64.
Dedeli Ö, Durmaz A. Yoğun Bakım Sedromu. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi 2005;9(1-2):20-7.
Doğan S, Güler H, Kelleci M. Hastaların Öfkeli Davranışları Karşısında Hemşirelerin Yaklaşımları. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2001;5(1):26- 32.
Efil S, Kurucu NM, Eser O. Beyin Cerrahi Yoğun Bakımında Takip Edilen Hastaların Hasta Yakını Ziyaret Sıklığının ve Hemşire ile Olan İletişimin Hastanın İyileşmesine Etkisi. Kocatepe Tıp Dergisi 2011;12(3):151-5.
Eşer İ, Khorshid L, Demir Y. Yoğun Bakım Hemşirelerinde Eleştirel Düşünme Eğilimi ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007;11(3):13-22.
Fesci H, Doğan N, Pınar G. İç Hastalıkları Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Hasta Bakımında Karşılaştıkları Güçlüklerin ve Çözüm Önerilerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2008;11(3):40-50.
Finn CP. Autonomy: an Important Component for Nurses’ Job Satisfaction. International Journal of Nursing Studies 2001;38(3):349-57.
Happ MB. Communicating with Mechanically Ventilated Patients: State of The Science. American Association of Critical-Care Nurses Clinical Issues 2001;12(2):247-58.
Happ MB, Garrett K, Thomas DD, Tate J, George E, Houze M. et al. Nurse-Patient Communication Interactions in the Intensive Care Unit. American Journal of Critical Care. 2011;20(2):28-40.
Hweidi IM. Jordanian Patients’ Perception of Stressors in Critical Care Units: A Questionnaire Survey. International Journal of Nursing Studies 2007;44(2):227-35.
Johansson GW. Communication Between Nurse and Patient During Ventilatör Treatment: Patient Reports and RN Evalutions. Intensive and Critical Care Nursing 2001;17(1):15-27.
Karadağ S, Taşçı S. Kayseri Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Verdiği Hemşirelik Bakımı ve Bakımı Etkileyen Faktörler. Sağlık Bilimleri Dergisi 2005;14(Ek Sayı: Hemşirelik Özel Sayısı):13-21.
Kaya N, Kaya H, Ayık SE, Uygur E. Bir Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde Tükenmişlik. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 2010;7(1):401- 19.
Khalaila R, Zbidat W, Anwar K, Bayya A, Linton DM, Siviri S. Communication Difficulties and Psychoemotional Distress in Patients Receiving Mechanical Ventilation. American Journal of Critical Care 2011;20(6):470-9.
Magnus VS, Turkington L. Communication interaction in ICU-Patient and Staff Experiences And Perceptions. Intensive Critical Care Nursing 2006;22(3):167-80.
Nazik H, Bayazıt A. İletişime Giriş. İnsan İlişkileri ve İletişim. 1.Baskı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları; 2005. p.103-14.
Öz F. Duyusal Yoksunluk ve Duyusal Yüklenme. Sağlık Alanında Temel Kavramlar. Ankara: İmaj İç ve Dış Ticaret AŞ; 2004. p.206-28.
Özcan A. Hemşire Hasta İlişkisi ve İletiştim. Hemşire Hasta İlişkisi ve İletişim. 2. Baskı. Ankara: Sistem Ofset; 2006. p. 24-57.
Özdemir Z, Çelik SŞ. Cerrahi Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Ölüm Sürecinde Olan Hastaların Bakımına Yönelik Uygulamaları. Türkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences 2010;2(1):32-41.
Patak L, Gawlinski A, Fung NI, Doering L, Berg J, Henneman EA. Communication Boards İn Critical Care: Patients’ Views. Applied Nursing Research 2006;19(4):182–90.
Price AM. Intensive Care Nurses’ Experiences of Assessing and Dealing with Patients’ Psychological Needs. Nurs Crit Care 2004;9(3):134-42.
Rotondi AJ, Chelluri L, Sirio C, Mendelsohn A, Schulz R, Belle S. et al. Patients’ Recollections of Stressful Experiences While Receiving Prolonged Mechanical Ventilation in an Intensive Care Unit. Critical Care Medicine 2002;30(4):746-52.
Schilling JA. Holistic Care Issues. In: David Moreau, ed. Citical Care Nursing Made İncrredibly Easy. 2nd ed. The United State of America: Lippincott Williams &Wilkins; 2008. p. 21-45.
Scott A. Managing Anxiety in ICU Patients: The Role of Pre-Operative Information Provision. Nursing in Critical Care 2004;9(2):72-9.
So HM, Chan DSK. Perception of Stressors by Patients and Nurses of Critical Care Units in Hong Kong. International Journal of Nursing Studies 2004;41(1):77-84.
Taşdemir N, Özşaker E. Yoğun Bakım Ünitesinde Ziyaret Uygulaması: Ziyaretin Hasta, Hasta Ailesi ve Hemşire Üzerine Etkileri. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007;11(1):27-31.
Taycan O, Kutlu L, Çimen S, Aydın N. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde Depresyon ve Tükenmişlik Düzeyinin Sosyodemografik Özelliklerle İlişkisi. Anatolian Journal of Psychiatry 2006;7(2):100-8.
Terakye G. Başarılı İletişim ve Hasta Yararına İletişimi Geliştirenler. Hemşirelikte İletişim ve Hasta- Hemşire İlişkileri. 2. Baskı. Ankara: Aydoğdu Ofset; 1994. p.109-30.
Terzi B, Kaya N. Yoğun Bakım Hastasında Hemşirelik Bakımı. Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Dergisi 2011;2(1):21-5.
Uyer G. Hasta İletişimi ve İletişimin Hasta Yönünden Önemi. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Ethics, Laws&History 2000;8(2):90-4.
Uzun Ö, Özer N, Akyıl RÇ. Bazı Cerrahi Kliniklerde ve Cerrahi Yoğun Bakım Ünitelerinde Yatan Hastaların Ailelerinin Gereksinimleri. Atatürk Üniversitesi Tıp Dergisi 2002;34(2):39-45.
Üstün B, Akgün E, Partlak N. İletişimi Etkileyen Faktörler. Hemşirelikte İletişim Becerileri Öğretimi. 1. Baskı. İzmir: Okullar Yayınevi; 2005. p.7-40.
Wong FY, Arthur DG. Hong Kong Patients’ Experiences of Intensive Care After Surgery: Nurses’ and Patients’ Views. Intensive And Critical Care Nursing 2000;16(5):290-303.
Vincent JL. Communication in the ICU. Intensive Care Medicine 1997;23(10):1093-8.
Yava A, Koyuncu A. Entübe Hastalar ile İletişim Deneyimlerimiz: Olgu Sunumları. Gülhane Tıp Dergisi 2006;48(3):175-9.