HEMŞİRELİKTE NEZAKETSİZLİK ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇE GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Amaç: Bu çalışmada, Hemşirelikte Nezaketsizlik Ölçeği’nin (Nursing Incivility Scale) Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliğinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Metodolojik olarak planlanmış bu çalışmanın örneklemini 505 hemşire oluşturdu. Araştırmanın verileri Nisan-Haziran 2016 tarihleri arasında kartopu yöntemi kullanarak toplandı. Veri toplama sürecinde sosyodemografik Bilgi Formu ve Hemşirelikte Nezaketsizlik Ölçeği kullanıldı. Hemşirelikte Nezaketsizlik Ölçeği’nin geçerliliği kapsam geçerliği, yapı kavram geçerliği ve bilinen gruplar geçerliliği; güvenirliği ise standart hata, iç tutarlılık ve zamana göre değişmezlik ile değerlendirildi. Bulgular: Yapı geçerliği için açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapıldı. Kırküç maddeden oluşan Hemşirelikte Nezaketsizlik Ölçeği’nin faktör analizi varyansın %58.029’unu açıklamakta idi. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda HNÖ’nin altı faktörlü bir yapı gösterdiği (Χ2/df CMIN/df 2.517, RMSEA 0.055, NFI 0.834 ve CFI 0.902) görüldü. Ölçeğin alt boyutlarının Cronbach Alfa güvenilirlik katsayısıları 0.91-0.73 aralığında idi. Ölçeğin test-tekrar test korelasyon katsayısı 0.98 değeriyle istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). Sonuç: Hemşirelikte Nezaketsizlik Ölçeği’nin Türkçe formunun kabul edilebilir düzeyde geçerlik-güvenirlik sonuçlarına sahip olduğu, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceği belirlendi.

Anahtar Kelimeler:

Nezaketsizlik, Hemşirelik, Geçerlik, Güvenirlik

Turkish Validity and Reliability Study of Nursing Incivility Scale

Aim: In this study was aimed to investigate the validity and reliability of the Turkish version of the Nursing Incivility Scale.Methods: 505 nurses formed the sample of this methodologically planned study. Research data was collected using snowball method in time that between April and June 2016. Sociodemographic Information Form and Nursing Inactivity Scale were used in data collection process. Validity of Nursing Incivility Scale was evaluated by content validity, construct validity and known groups validity; reliability was evaluated by standard error, internal consistency and time-invariance.Results: Explanatory and confirmatory factor analysis was performed for construct validity. Factor analysis of Nursing Incivility Scale consists of forty three item was explaining %58.029 of the total variance. Confirmatory factor analysis (Χ2/df CMIN/df 2.517, RMSEA 0.055, NFI 0.834 and CFI 0.902) revealed a six-factor structure. Cronbach Alpha reliability coefficients ranged from 0.91 to 0.73. The test-retest correlation coefficient of the scale was found to be statistically significant with a value of 0.98 (p<0.001). Conclusion: It’s determined that, the Turkish version of Nursing Incivility Scale has acceptable level of validity and reliability and it can be used as a scale.

Keywords:

Incivility, Nursing, Validity, Reliability,

PDF

___

Akgül A. Tıbbi Araştırmalarda İstatistiksel Analiz Teknikleri- SPSS Uygulamaları. 3. Baskı. Ankara: 2005. p. 95-382.
Aksayan S, Gözüm S. Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber: Ölçek uyarlama aşamaları ve dil uyarlaması. Hemşirelik Araştırma Dergisi 2002; 4 (1):914.
Anderson L M, Pearson C M. Tit for Tat? The Spiraling Effect of Incivility in The Workplace. Academy of Management Review. 1999; 24(3): 452- 71.
Burnfield J L, Clark O L, Devendorf S A, Jex S M. Understanding Workplace Incivility: Scale Development and Validation. Poster presented at the 19th Annual Conference of the Society for Industrial and Organizational Psychology. Chicago: 2004.
Clark C M, Springer P J. Thoughts on Incivility: Student and Faculty Perceptions of Uncivil Behavior in Nursing Education. Nursing Education Perspectives Journal. 2007;28(2):93-7.
Clark C M, Kenaley B L. Faculty Empowerment of Students to Foster Civility in Nursing Education: A Merging of Two Conceptual Models. Nursing Outlook Journal. 2011;59(3):158-65.
Cortina L M, Magley V J, Williams J H, Langhout R D. Incivility in The Workplace: Incidence and Impact. Journal of Occupational Health Psychology. 2001; 6 (1): 64–80.
Çokluk Ö, Şekercioğlu G, Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve LİSREL Uygulamaları. 1. Baskı. Ankara: 2010. p. 251- 400.
Davis L L. Instrument Review: Getting the Most from a Panel of Experts. Applied Nursing Research. 1992; 5 (4): 194-7.
Elmblad R., Kodjebacheva G, Lebeck L. Workplace Incivility Affecting CRNAs: A Study of Prevalence, Severity and Consequences with Proposed Interventions. AANA Journal. 2014;82(6):437-45.
Felblinger D. Incivility and Bullying in the Workplace and Nurses ’Shame Responses, JOGNN. 2008; 37(2): 234-42.
Guidroz A, Burnfield-Geimer J, Clark O, Schwetschenau H, Jex S. The Nursing Incivility Scale: Development and Validation of an OccupationSpecific Measurement. Journal of Nursing Measurement. 2010; 18(3): 176-200.
Hershcovis M. S. ‘Incivility, social undermining, bullying...oh my!’: a Call to Reconcile Constructs Within Workplace Aggression Research. Journal of Organizational Behavior. 2011;32(3):499–519.
Hutton S, Gates D. Workplace Incivility and Productivity Loses Among Direct Care Staff. AAOHN J. 2008; 56(4): 168-75.
Jessica G, Karen H, Eileen T. Association of the nurse work environment with nurse incivility in hospitals. Journal of Nursing Management. 2018; 26 (2): 219-226.
Johnson S L, Rea R E. Workplace Bullying: Concerns for Nurse Leaders. Journal of Nursing Administration. 2009; 39(2):84-90.
Kanami K., Norito K., Akihito S., Kyoko S., Akiomi I., Michael P. Workplace incivility in Japan: Reliability and Validity of the Japanese Version of the Modified Work Incivility Scale. Journal of Occupational Health. 2017; 59(3): 237–246.
Kanami T., Emiko A., Akiomi I., Sumiko K., Norito K., Kazuhisa M. Workplace Incivility Among Health Care Workers and its Health Outcomes: Mental Health and Physical Complaints. Journal of Occupational Health. 2018; 75 (2): 621-650.
Kaplan K., Mestel P, Feldman D L. Creating a Culture of Mutual Respect. AORN Journal. 2010; 91(4): 495–510.
Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemi. 10. Baskı. Ankara: 2000.
Kumral T. İşyeri nezaketsizliği ve örgütsel sessizlik ilişkisinde örgütsel dışlanmanın aracı rolü. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2017.
Leech L N, Barrett C K, Morgan A G. SPSS for Intermediate Statistics Use and Interpretation. 2. Baskı. New York: 2008. p. 76-81.
Lewis P S, Malecha A. The impact of workplace incivility on the work environment, manager skill, and productivity. journal of nursing administration. 2011;41(1):7-41.
Özdamar K. Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. 2. Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi; 2004. p. 450-5.
Parsons M L, Newcomb M. Developing a Healthy OR Workplace. AORN J. 2007; 85(6): 1213-23.
Polit D F. Data Anysis-İstatistics For Nursing Research. 2. Baskı. Connecticut: Appleton-Lange; 1996. p. 317-24.
Riah L. H., Kristy C. Workplace Incivility: Promoting Zero Tolerance in Nursing. Journal of Radiolgy Nursing. 2015; 34(4): 222-227.
Rodwell J, Brunetto Y, Demir D, Shacklock K, Farr-Wharton R. Abusive Supervision and Links to Nurse Intentions to Quit. Journal of Nursing Scholarship. 2014;46(5):357-65.
Sofield L, Salmond S W. Workplace Violence: A Focus on Verbal Abuse and Intent to Leave the Organization. Orthopaedic Nursing. 2003; 22: 274–83.
Şencan H. Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlik. 1. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2005, p. 867.
Taştan B S. İşyeri Nezaketsizliğini Öngören Örgütsel ve Durumsal Önceller ile Çalışanların Davranışsal Sonuçları Arasındaki İlişkinin ve Sosyo Psikolojik Kaynakların Rolünün İncelenmesi: Sağlık Kurumlarında Yapılan Bir Araştırma. “İş Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 2014; 16(3): 62-75.
Tepper B J. Consequences of Abusive Supervision. Academy of Management Journal. 2000; 43 (2): 178– 90.
Tezbaşaran A A. Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. 2.Baskı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınevi; 1997, p. 13-21.
Torkelson E, Holm K, Bäckström M. Workplace incivility in a Swedish context. Nordic Journal of Working Life Studies. 2016; 6 (3): 3-22