12066

ERZURUM İL MERKEZİNDEKİ HASTANELERDE DÜŞÜK TANISI KONULAN KADINLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz Bu çalışmada düşük tanısı konulan kadınların sosyo-demografik özellikleri incelenmiştir. Veriler, Mayıs-Aralık 1999 tarihleri arasında Erzurum il merkezindeki üç hastaneden toplanmıştır. Araştırma tanımlayıcı tipte olup, anket uygulama tekniği ile 208 kadın üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kadınların %29.3’ünün 25-29 yaş grubunda, %35.1’inin okur-yazar olmadığı, %27.4’ünün sağlık güvencesinin olmadığı belirlenmiştir. Kadınların %34.6’sının dört ve üzeri canlı doğum yaptığı, %29.8’inin dört ve üzerinde yaşayan çocuğa sahip oldukları saptanmıştır. Kadınların %38.9’unun hiç aile planlaması yöntemi kullanmadıkları belirlenmiştir. %11.5’inin son düşüğünü isteyerek yaptığı, isteyerek düşük yapanların %54.2’sinin evde müdahale ettiği belirlenmiştir. Sağlık kurumuna en fazla başvurma nedeni kanamadır (%65.4). Eğitim, yaş ve sosyo-ekonomik düzey açısından düşük yapan kadınlar, toplumda bu yaştaki kadınların özellikleri ile benzerlik göstermektedir. İsteyerek düşük yapan kadınların yarısından fazlasının istenmeyen gebeliklerini sonlandırmak için sağlıksız koşullarda, uygun olmayan yöntemlere başvurduğu ve isteyerek düşük oranının 30-35 yaşlarda en yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Düşük, sosyodemografik özellikler, spontan düşük, isteyerek yapılan düşükler

PDF

___

……….(1994). Demographic and health survey Hacettepe University Institue of Population Studies. Ankara:52.

……….(1992). Ana ve çocuk sağlığında temel bilgiler. bölüm 3: Doğum öncesi bakım, İstanbul Üni. Çocuk sağlığı enst. İstanbul: 40-46.

……….(1999). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 1998 H.Ü. Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara: 23,25,29,40,45,52,89.

Akadlı B (1985). Düşüklerle ilgili bir kesit analizi çalışması: Nüfus Bilim Dergisi (7):27.

Altuğ Özsoy S (1994). 1989-1990 yılları arasında Bulgaristan’dan göç eden 15-49 yaş evli kadınların gebeliği önleyici yöntemleri kullanım düzeyleri, IV. Ulusal halk sağlığı kongresi kitabı, İzmir: 111.

Bulut A (1979). Çubuk merkez sağlık ocağı bölgesinde düşüklerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Toplum Hekimliği Enstitüsü, Uzmanlık tezi, Ankara.

Çetinkaya F, Şenol V, Öztürk Y ve ark. (1994). Kayseri ana-çocuk sağlığı ve aile planlaması merkezine başvuran istemli düşük olgularının değerlendirilmesi, IV. Ulusal halk sağlığı kongresi kitabı, İzmir: 373.

Çevirme A (1992). Eğitim-araştırma sağlık ocakları bölgesinde 15-49 yaş doğurgan çağdaki kadınların aile planlaması hizmetlerinden faydalanmalarını engelleyen faktörler ve bu faktörleri etkileyen olumlu ve olumsuz durumlar, Atatürk Üni. Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Yüksek lisans tezi.

Eroğlu K (1995). İsteyerek Yapılan Düşüklerin Önlenmesinde Sağlık Eğitiminin Etkinliği, H.Ü. Sağlık Bilimleri Ens. Hemşirelik Programı Doktora Tezi, Ankara.

Güraksın A (1992). Erzurum ili eğitimaraştırma sağlık ocakları bölgesinde 15-49 yaş grubu evli kadınların aile planlaması ile ilgili bilgi-tutum ve davranışları, A.Ü. Tıp Fakültesi Halk Sağlığı A.B.D. Uzmanlık tezi, Erzurum.

Kanber G (1997). Konya bölgesinde istemli düşük yapan kadınların sosyo-demografik özellikleri, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, Uzmanlık tezi, Konya.

Karanisoğlu H (1985). Sosyo-ekonomik durumun spontan ve kriminal abortuslar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Birimi, Doktora tezi, İstanbul.

Kaynak H (1996). Güvenli annelik eğitimi. İnsan kaynağını geliştirme vakfı 18.

Kurumlu F (1997). Kadınlarda küretaj öncesi kaygı durumunun saptanması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara.

Özaydın N, Akın A (1998). İstenmeyen gebelikler ve düşüklerin kadın sağlığına etkileri: Sağlık ve Toplum (Health and Society) 8 (3-4):57,58.

Özel A (1988). Erzurum ili sağlık kurumlarında doğum yapan kadınlar üzerinde bir araştırma. Ata. Üni. Tıp Fak. Halk Sağlığı AD, Profesörlük tezi, Erzurum.

Özvarış Ş B (1997). Üreme sağlığı ve aile planlaması: Nüfus ve nüfus sorunları. Sağlık B. Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müd, Damla matbaacılık, Ankara:12,6-7,22-23.

Taşkın L (1972). Ankara il sınırları içinde sağlık örgütü olan ve olmayan iki köyde 1545 yaş arası evli ve düşük yapmış kadınların düşük konusundaki bilgi, tutum ve uygulamaları, H.Ü. Hemş. Böl. Bilim uzmanlığı tezi, Ankara.

Taşkın L (1997). Doğum ve kadın sağlığı hemşireliği. Genişletilmiş II. Baskı, Sistem ofset matbaacılık, Ankara.

Tezcan S, Carpenter Yaman EC, Fişek HN (1980). Türkiye’de çocuk düşürme. Hacettepe Üniversitesi Toplum Hekimliği Enstitüsü, yayın no:13, Ankara.

Top M (2000). Sincan 2 no’lu sağlık ocağı bölgesindeki gebe kadınların algıladıkları sağlık ihtiyaçları üzerine bir araştırma. Sağlık ve Toplum 10 (3):35.