AKTİVİST OLUŞUMLARIN SOSYAL MEDYA KULLANIMINDA HALKLA İLİŞKİLER MODELLERİ VE DİYALOJİK İLKELERİN KULLANIMI: AMNESTY TÜRKİYE VE AMNESTY İNGİLTERE ÖRNEĞİ

Günümüzde kullanıcı odaklı şekillenen Web 2.0 ve sosyal medya, hızlı, interaktif ve anında iletişim imkânı ile kendisini toplumsal hareketlerde birincil araç haline getirmiştir. Yeni toplumsal hareketler bağlamında değerlendirilen sivil toplum kuruluşlarının da bu değişime ayak uydurarak mesaj içeriklerinde tek yönlü geleneksel iletişim şekilleri yerine, çift yönlü bir iletişim inşa etmesi ve etkileşimi sürekli hale getirerek, diyaloga yönelik stratejiler geliştirmesi beklenmektedir. Bu çalışmada, dezavantajlı grupların seslerini duyurabilmek ve farkındalık yaratabilmek amacıyla hareket eden sivil toplum kuruluşlarından, uluslararası faaliyet gösteren ve dünya genelinde 7 milyondan fazla destekçisi bulunan Amnesty’nin, Türkiye ve İngiltere Twitter hesapları incelenerek ne denli dijital aktivist olabildikleri ve Twitter’ı ilişki inşası bakımından nasıl pratik ettikleri karşılaştırmalı olarak analiz edilmeye çalışılmıştır. Paylaşım içerikleri bakımından hangi halkla ilişkiler modelini yansıttıkları ve diyalojik prensipleri ne ölçüde karşıladıklarını belirlemeye yönelik niteliksel veriye dayalı içerik analizi yapılırken, paylaşımlarında yer verdikleri konuların betimlenmesine yönelik tematik kodlamaya dayalı niteliksel içerik analizi yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Dijital Aktivizm, Halkla İlişkiler, Diyalogsal İletişim, Halkla İlişkiler Modelleri, Twitter

THE USE OF PUBLIC RELATIONS MODELS AND DIALOGICAL PRINCIPLES IN SOCIAL MEDIA USE OF ACTIVIST ORGANIZATIONS: THE CASE OF AMNESTY TURKEY AND AMNESTY ENGLAND

Web 2.0 and social media, which are shaped as user oriented, have become a primary tool in social movements with the possibility of fast, interactive and instant communication. In this case, it is expected that non-governmental organizations, which are considered as new social movements, will develop strategies for dialogue by making a two-way communication instead of one-way traditional forms of communication and making the interaction permanent. In this study, a social organization operating internationally and with supporters over the world 7 million Amnesty's Turkey and UK Twitter accounts have been analyzed comparatively to what extent they can become digital activists and how they use Twitter in relation to building relationships. Content analysis based on qualitative data was applied to determine the public relations model in terms of communication outputs and shared contents and to what extent the organizations met the dialogical principles. In the sharing of organizations, qualitative content analysis based on thematic coding is used to describe what subjects they are involved in.

Keywords:

Digital Activism, Public Relations, Dialogue Communication, Public Relations Models, Twitter,

PDF

___

Aktivizm (2020). http://www.tdk.gov.tr adresinden 02.04.2019 tarihinde alındı.
Alemdar, M. Y., Elgün, A. ve Maden, D. (2018). Türkiye'deki Kadın Sivil Toplum Kuruluşlarının Twitter Kullanımına Yönelik Bir Araştırma. Bilge Kagan 1.International Science Congress, 251-261.
Atabek, G. Ş. ve Atabek, Ü. (2007). Medya Metinlerini Çözümlemek: İçerik, Göstergebilim ve Söylem Çözümleme Yöntemleri. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Aziz, A. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Beverly, J. A. (2013). Public relations models and dialogic communication in the twitterverse: an analysis of how colleges and universities are engaging their publics through Twitter (Unpublished doctoral dissertation). The University of Southern Mississippi, School of Communication, Mississippi, USA.
Bortree, D. S. ve Seltzer, T. (2009). Dialogic Strategies and Outcomes: An Analysis of Anvironmental Advocacy Groups’ Facebook profiles. Public Relations Review, 317-319.
Cılızoğlu, G. Y. ve Çetinkaya, A. (2018). Zaman ve mekandan bağımsız katılım; örgütlü yurttaştan dijital bireye: Change.org örneği. International Journal of Human Sciences, 15(4), 2458-9489.
Doğru, Y. B. ve Doğru, S. (2017). İki Yönlü Simetrik Model Bağlamında Üniversitelerin Facebook Kullanım Analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 5(1), 344-360.
Gençer, Y. (2015). Sosyal Medya Ağlarında Örgütlenme: Dijital Aktivizmin Toplumsal Dönüşüme Yansımaları. E-journal of Intermedia, 2(2), 2149-3669.
Grunig, J. E. ve Huang, Y. H. (2000). Public relations as relationship management: A Relational Approach to The Study and Practice of Public Relations. In J. A. Ledingham ve S. D. Bruning (Eds.), Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum, 23-53.
Grunig, J. E. ve Hunt, T. (1984). Managing public relations. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Çev. Mustafa Tüzel. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Kalafatoğlu, Ş. T. (2015). Toplumsal Hareketler ve Politik Oluşumlar Bağlamında Yeni Medya Aracılığıyla Politik Aktivizm. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(11), 1309-9302.
Karagöz, K. (2013). Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi Dergisi, 1, 131-157.
Kent, M. L. ve Taylor, M. (1998). Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web. Public Relations Review, 24(3), 321-334.
Kent, M. L. ve Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations. Public Relations Review, 28, 21-37.
Köseoğlu, Ö. ve Köker, N. E. (2014). Türk Üniversiteleri Twitter'ı Diyalogsal İletişim Açısından Nasıl Kullanıyor: Beş Türk Üniversitesi Üzerine Bir İçerik Analizi. Global Media Journal: TR Edition, 4(8), 213-239.
Lovejoy, K., Waters, R. ve Saxton, D.G. (2012). Engaging Stakeholders Through Twitter: How Nonprofit Organizations are Getting More Out of 140 Characters or Less. Public Relations Review, 8(2). 313-318.
Özdemir, B. ve Yamanoğlu, M. A. (2010). Türkiye'deki Sivil Toplum Kuruluşları Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Kapasiteleri Üzerine Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 3-36.
Rybalko, S. ve Seltzer, T. (2010). Dialogic communication in 140 characters or less: How Fortune 500 companies engage stakeholders using Twitter. Public Relations Review, 36, 336-341.
Seo, H., Kim, J. ve Yang, S.U. (2009). Global activism and new media: A study of transnational NGOs’ online public relations. Public Relations Review, 35, 123-126.
Sivitanides, M. ve Shah, V. (2011). The Era of Digital Activism. Conference for Information Systems Applied Research, 1842.
Taylor, M., Kent, M. L. ve White, W. J. (2001). How activist organizations are using the internet to build relationships. Public Relations Review, 27(3), 263-284.
Topak, S. T. (2014). Sivil Toplum Kuruluşları ve Sosyal Medya Bağlamında "Renkli Devrimler" ve "Arap Baharı" Süreçlerinin Karşılaştırmalı Analizi. Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 9(3), 233-254.
Waters, R. D. ve Jamal, J. Y. (2011). Tweet, tweet, tweet: A content analysis of nonprofit organizations’ Twitter updates. Public Relations Review, 37(3), 321-324.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara, Turkey: Seçkin Yayıncılık.