İletişim, sözlü ve sözsüz olmak üzere iki şekilde gerçekleştirilmektedir. Sözlü iletişimin ifade aracı dil iken, sözsüz iletişimin ifade araçları, baş, yüz, bedenin çeşitli bölümleri ya da bir bütün olarak bedenin bizzat kendisidir. Sözsüz iletişimin en temel unsuru olan beden dili; jest, mimik ve vücut hareketleri ile gerçekleştirilen iletişim şeklidir. 1960'lı yılların ortalarında dünya literatüründe "yeni bir alan" olarak sunulan beden dili, aslında ülkemizde 1930'lı yıllarda gündeme gelmiş bir çalışma alanıdır. İstanbul Üniversitesi Tecrübi Psikoloji Doçenti Mümtaz Turhan, 1938 yılında doçentlik tezi olarak takdim ettiği "Yüz İfadelerinin Tefsiri Üzerine Tecrübi Bir Tetkik" başlıklı eserinde, beden dilinin bir alt boyutu olan mimikler üzerine deneysel bir çalışma gerçekleştirmiştir. 1941 yılında ise bu çalışması kitap olarak yayımlanmıştır. Turhan eserinde, mimiklerin müstakil olarak anlaşılamayacağını, onların ancak bir bağlam içerisinde anlam taşıyacağını ve bu doğrultuda ancak bir bağlam içerisinde yorumlanmasının mümkün olacağını yaptığı bir dizi deneyle kanıtlamıştır. Turhan, bu çalışmasıyla sadece ülkemizde değil, dünya bilim literatüründe de ilk beden dili çalışanlardan biri olmuştur. Ancak ülkemizde yapılan yayınlara bakıldığında, Turhan'ın çalışmasının göz ardı edildiği, unutulduğu görülmektedir. Bu problem durumundan hareketle, bu çalışma Mümtaz Turhan'ın "Yüz İfadelerinin Tefsiri Hakkında Tecrübi Bir Tetkik" eserini tanıtmayı ve bu eserin beden dili açısından önemini ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Communication is carried out in two ways as verbal and non-verbal. While oral communication is the language of expression, the means of expression in nonverbal communication are the head, face, various parts of the body, or the body itself as a whole. Body language, which is the most basic element of non-verbal communication, is a form of communication that consists of gestures, mimics, and body movements. Body language, which attracted attention as "a new field" in world literature in the mid-1960s, was indeed a field of study that came to the fore in the 1930s in Turkey. Mumtaz Turhan, a faculty member in the department of Experimental Psychology at Istanbul University, in his work entitled "An Experimental Analysis of Facial Expressions" which he presented as his associate professorship thesis, performed an experimental study on mimics which form a sub level of body language. In 1941 he published his work as a book. Turhan, having conducted a series of experiments, proved that it would not be possible to interpret mimics accurately in isolation, that a mimic could mean something only in a particular context, and that they could be correctly interpreted only in those contexts. With that study, Turhan became one of the first scholars who studied body language not only in our country, but also in the world science literature. However, a glance at the studies made in our country would show that Turhan's work seems to have been ignored and forgotten. Starting at this problem, this study aims to introduce Mümtaz Turhan's work "An Experimental Analysis of Facial Expressions" and show its significance in body language studies.