8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatımda Planlamaya Yönelik Görüş ve Becerilerinin Değerlendirilmesi

Bu araştırmanın amacı, ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımda planlama becerilerini değerlendirmektir. Çalışma hem nicel hem de nitel değerlendirme tekniklerinin birlikte kullanıldığı betimleyici bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini Gaziantep ili, Şahinbey ile Şehitkâmil ilçelerinde öğrenim gören 8. sınıf öğrencileri; örneklemini sosyoekonomik durumuna göre alt-orta ve üst düzeylerde bulunan 6 ortaokulun 8. sınıflarında öğrenim gören toplam 370 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Öğrenci Görüşlerini Değerlendirme Ölçeği” ve “Yazılı Anlatımda Planlama Becerisi Çözümleyici Puanlama Anahtarı” kullanılmıştır. Araştırmada veriler başlık, konu, ana düşünce ve yardımcı düşünceler, anlatım biçimleri ve düşünceyi geliştirme yolları, giriş, gelişme, sonuç boyutları açısından ayrı ayrı incelenmiştir. Her bir boyutta “yetersiz” ve “çok yetersiz” düzeylerin toplamda %50’nin üzerine çıktığı saptanarak öğrencilerin, yazılı anlatımı planlamada yeterli bir başarı göstermedikleri sonucuna varılmıştır.

Evaluation of Opinions And Skills of 8th Grade Students Toward Planning In Written Expression

The aim of this research is to evaluate the planning skills of middle school 8th grade students in written expression. This study is a descritptive work, where both quantitive and qualitive analysis methods were used. The universe of this study is consisted of Turkish Language teachers and 8th grade students, who work/study in schools in Gaziantep City, Şahinbey and Şehitkâmil Cityquarters. Sample is consisted of 370 8th grade students from different schools. The data gathering instrument was used “Rubric of analysing planning skills in writting expression” in this study. All the data were examined separately from the aspect of title, subject, main idea and sub-ideas, expression styles and ways of developing a thought, introduction, body and conclusion. At each dimension “poor” and “very poor” levels were determined if they exceed 50% or not, and thus a conclusion was made whether the students have shown a sufficient success or not.

___

  • Ağca, H. (2006). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim Yayıncılık.
  • Akbayır, S. (2006). Yazılı anlatım biçimlerinin yazma becerisi edinimindeki işlevleri (Yüksek lisans tezi). On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2002). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım hataları (Yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Avcı, E. (2006). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yaptıkları yazılı anlatım yanlışlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Babacan, M. (2007). Yazılı ve sözlü anlatım. İstanbul: 3F Yayınevi.
  • Bağcı, H. (2019). İlk ve Orta Öğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımda Planlama Becerileri Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 14/3, 411-424.
  • Bayramıçlılar, Ö., Tosun, N. S. ve Ak, N. (1990). Sözlü yazılı ve bilimsel anlatım tekniği. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Vakfı Yayın No: 31.
  • Bülbül, A. R. (2000). Yazılı anlatım ve yazı türleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Çakır, Ö. (2003). Yazma Öğretiminde Süreç Yaklaşımına Dayalı Programın Yazılı Anlatım Becerisini Geliştirmedeki Rolü: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği. TÖMER Dil Dergisi, 122, 31- 51.
  • Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim 6.sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Coşkun, İ. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kompozisyon yazma becerileri üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kantemir, E. (1997). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Karatay, H. (2011). Yazma eğitimi. (Ed. Murat Özbay). Süreç temelli yazma modelleri: planlı yazma ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s. 21-42.
  • Koçak, A. (2005). Bolu ili ilköğretim beşinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi) Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Bolu.
  • Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklaşımı açısından Türkçe dersindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi (Doktora tezi) Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçe Öğretimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Oral, G. (2008). Yine yazı yazıyoruz (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Özdemir, E. (2005). Sözlü yazılı anlatım sanatı kompozisyon. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Özkırımlı, A. (2002). Türk Dili Dil ve Anlatım, Yaşayan Türkçe Üzerine Bir Deneme. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Tabak, G. ve Göçer, A. (2013). 6-8. Sınıflar Türkçe Dersi Öğretim Programının Ürün ve Süreç Odaklı Yazma Yaklaşımları Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) Cilt 14, Sayı 2, Sayfa 147-169.
  • Ülper, H. (2008). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretim programının öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi) Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yaman, E. ve Köstekçi, M. (1998). Türk dili ve kompozisyon. Ankara: Gezi Kitabevi.
  • Yavuz, K., Yetiş, K. ve Birinci, N. (1998). Türk dili ve kompozisyon. İstanbul: Bayrak Yayınları.