Kuruluşundan Günümüze Belediyelerde Başkan ile Meclis Arasındaki İlişki ve Güç Mücadelesi

The Relationship and Power Struggle between the Mayor and the Council since the Establishment of Municipalities

Abstract: After the local elections on March 31, 2019, one of the most discussed issues in the public sphere has undoubtedly been the relationship between the mayor and the municipal council on the account of the fact that different political parties won mayoral office and make up the majority of the municipal council in some municipalities, espe- cially in some metropolitan cities. This has raised the question of which body is more effective or powerful in the municipal organization. Although a long time has passed since the local elections, the issue continues to be important and widely discussed, both in the public and in academia. However, only a limited number of studies have been conducted on this important subject. Therefore, this study focuses on the relationship and power struggle between the mayor and the municipal council and aims to analyze this relation- ship; the sharing of powers between them, their effects on each other, and the check and balance dynamics between the two in order to thereby determine which body has a greater impact on the municipal organization.

___

  • Anayurt, Ö. (2020). Anayasa Hukuku Temel Kavramlar ve Türk Anayasa Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Arıkboğa, E. (2008). “Yerel Yönetimler ve Organları: Organlar Arası İlişkilerin Üç Boyutlu Analizi”. Türkiye’de Yerel Yönetimler. (Ed. R. Bozlağan ve Y. Demirkaya). İstanbul: Nobel Yayınları.
  • Arıkboğa, E. (2014). “Belediye Meclislerinin Güçlendirilmesine Dair Öneriler”. Mimar ve Mühendis Dergisi, 76, Mart-Nisan, 38-40.
  • Arıkboğa, E. (2014). “Yerel Yönetim Dünyasında İlklerin Şehri İstanbul”. Şehir ve Toplum Dergisi, 1(1), 19-30.
  • Avrupa Konseyi (2021). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı, https://rm.coe.int/booklet-european-charter-of-local-self-government-turkish- version/168071b67b (25.10.2021).
  • Azaklı, S. ve H. Özgür (2005). “Belediye Organları ve Organlar Arası İlişkiler: Başkan, Meclis ve Encümen”. Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar I. (Ed. H. Özgür ve M. Kösecik). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Belediye Kanunu. Kanun No: 1580. Resmi Gazete Tarihi: 14/04/1930, Resmi Gazete Sayısı: 1471.
  • Belediye Kanunu. Kanun No: 5393. Resmi Gazete Tarihi: 13/07/2005, Resmi Gazete Sayısı: 25874.
  • Belediye Meclisi Çalışma Yönetmeliği. Resmi Gazete Tarihi: 09/10/2005, Resmi Gazete Sayısı: 25961.
  • Büyükşehir Belediye Kanunu. Kanun No: 3030. Resmi Gazete Tarihi: 09/07/1984, Resmi Gazete Sayısı: 18453.
  • Büyükşehir Belediye Kanunu. Kanun No: 5216. Resmi Gazete Tarihi: 23/07/2004, Resmi Gazete Sayısı: 25531.
  • Çam, E. (2000). Çağdaş Devlet Sistemleri. İstanbul: Der Yayınları.
  • Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Yerel Yönetimler Genel Müdürlüğü (2020). 2019 Yılı Mahalli İdareler Genel Faaliyet Raporu, https://webdosya.csb.gov.tr/db/ yerelyonetimler/icerikler/2019-yili-mahall--i-dareler-genel-faal-yet-raporu- 18082020-20200818142825.pdf (01.06.2021).
  • Danıştay Sekizinci Dairesi, 1986/221 E., 1986/287 K., Karar Tarihi: 28/05/1986
  • Danıştay Sekizinci Dairesi, 1993/2638 E., 1994/182, Karar Tarihi: 20/01/1994.
  • Danıştay Sekizinci Dairesi, 2020/3797 E., 2021/700 K., Karar Tarihi: 09.02.2021.
  • Dönmez, M. (1996). Mahalli İdarelerin Teşkilat Yapısı, Organları ve Görevleri. Ankara: Mahalli İdareler Derneği Yayınları.
  • Erinçin, A. (2007). “Türkiye’de Belediye Başkanlığının Gelişimi ve Artan Önemi”. Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar II. (Ed. H. Özgür ve M. Kösecik). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (2002). “Belediyelerde Demokrasi Geleneği ve Değişim İhtiyacı”. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 11(3), 6-21.
  • Eryılmaz, B. (2006). Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme. İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (2020). Kamu Yönetimi. 13. Baskı. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Eryiğit, B. H. ve R. Kızılboğa Özaslan (2017). “Türk Belediyecilik Sisteminde Uygulanan Hükümet Sistemi ve Bir Model Önerisi”. Strategic Public Management Journal, 3(6), 116-123.
  • Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Gözler, K. (2018). Mahalli İdareler Hukukuna Giriş. Bursa: Ekin Yayınları.
  • Gözler, K. (2020). Anayasa Hukukuna Giriş. 29. Baskı. Bursa: Ekin Yayınları.
  • Karatepe, Ş. (2013). Anayasa Hukuku. Ankara: Savaş Yayınları.
  • Keleş, R. (2006). Yerinden Yönetim ve Siyaset. 5. Baskı. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Kerimoğlu, B., H. Güngör ve E. Koyuncu (2009). Belediye Bütçesi Nasıl İzlenir? Ankara: TEPAV Yayınları.
  • Mahalli İdareler Bütçe ve Muhasebe Yönetmeliği. Resmi Gazete Tarihi: 27/05/2016, Resmi Gazete Sayısı: 29724 (Mükerrer).
  • Mahallî İdareler ile Mahalle Muhtarlıkları ve İhtiyar Heyetleri Seçimi Hakkında Kanun. Kanun No: 2972
  • Mengi, A. (2021a). “Türkiye’de Kent Yönetimlerinin Karar Organlarında Katılım, Yerel Özerklik ve Demokrasi İlişkisi”. Sivil Toplum Demokrasi ve Kent
  • Yönetimi. (Ed. R. Keleş ve E. Alacadağlı). Ankara: Astana Yayınları.
  • Mengi, A. (2021b). “Kent ve Hukuk Bağlamında Kent Yönetiminde Karmaşa”. Karmaşık Sorunlar ve Kent. (Ed. S. Ersavaş Kavanoz, A. Uzun ve H. Şengün). Ankara: Astana Yayınları.
  • Mengi, A. (2021c). Türkiye’de Yerel Yönetim Krizi. Türkiye’de Devlet ve Kriz. (Ed. M. Güneş ve H. Gül). Ankara: Sentez Yayınları.
  • Oktay, T. (2008). Belediye Kurumunun Tarihsel Gelişimi. Türkiye’de Yerel Yönetimler. (Ed. R. Bozlağan ve Y. Demirkaya). İstanbul: Nobel Yayınları.
  • Oktay, T. (2020). “1920-2020 Döneminde Türkiye’de Belediyelerin Gelişimi”. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 5(2), 171-223.
  • Ortaylı, İ. (2000). Tanzimat Devrinde Osmanlı Mahalli İdareleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Ortaylı, İ. (2012). Türkiye Teşkilât ve İdare Tarihi. 4. Baskı. Ankara: Cedit Neşriyat.
  • Öner, Ş. (2006). Yeni Mevzuat Çerçevesinde Türkiye’de Belediye Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Özbudun, E. (2000). Türk Anayasa Hukuku. 6. Baskı. Yetkin Yayınları: Ankara.
  • Parlak, B. ve Z. Sobacı (2005). Kuram ve Uygulamada Kamu Yönetimi Ulusal ve Global Perspektifler. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Pektaş, E. K. (2012). “Yerel Meclislerin Bilgi Edinme ve Denetim Yolları: Türkiye Üzerine Bir Değerleme.” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 325-339.
  • Seyitdanlıoğlu, M. (2010). Tanzimat Döneminde Modern Belediyeciliğin Doğuşu. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Şahin, Y. (2021). Yerel Yönetimler. 6. Baskı, Bursa: Ekin Yayınları.
  • Şen, M. L. ve M. Eken, (2007). “Belediyelerde İnsan Kaynakları Yönetimi”. Kamu Yönetimi Yazıları: Teoride Değişim, Yeniden Yapılanma, Sorunlar ve
  • Tartışmalar. (Ed. B. Eryılmaz, M. Eken ve M. L. Şen). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Şengül, R. (2010). Yerel Yönetimler. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Şengül, R. (2020). Yerel Yönetimler. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Tekeli, İ. (1983). “Yerel Yönetimlerde Demokrasi ve Türkiye’de Belediyelerin Gelişimi”, Amme İdaresi Dergisi, 16(2), 3-22.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (2021). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=37210 (28.10.2021).
  • Türkiye İstatistik Kurumu (2021). https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese- Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2020-37210 (19.10.2021).
  • Ulusoy, A. ve M. Tekdere (2019). “Türkiye’deki Belediyelerin Mali Sorunları ve Muhtemel Etkiler.” Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 4(2), 167-182.