Devletin Gölgesinde Dijitalleşmenin Dönüştürdüğü Mahremiyet
The Privacy Transformed by Digitalization in the Shadow of the State
Abstract: While studies focusing on digitalization focus on the economic and social pos- itive aspects it creates, few studies examine its negative aspects. This study, like these few studies, focuses on the negativities of digitalization and raises the issue of privacy in the context of the transforming position and role of the state. Studies on privacy generally focus on the psychological and social conditions of individuals and the protection of the body. In this study, attention is drawn to the negative effects of privacy on personal in- formation/data level with digitalization. It is carried out based on the literature review in terms of explanatory type, theoretical in terms of purpose and research technique. The main thesis of the study is that in the digital age, privacy is lost against oneself, the envi- ronment, the state and capital. While this loss process is encouraged by the market, the state becomes a part of this relationship with its the new regulation and surveil- lance/control function transformed in the state. In the article, first of all, the concepts related to privacy are defined, the limits of privacy and its ideology are emphasized, and the developments affecting the loss of privacy are discussed. Although the subject has a wide spectrum ranging from political science to sociology, the main field of study of this study is public administration. The concept of privacy will be tried to be analyzed at the scale of the transforming public administration in terms of understanding, structure and function, and how and why technological developments erode privacy will be discussed.
___
- Akça, G. ve D. Başer (2011). “Karanlığın Yok Oluşu Gelişen Teknolojinin Gizlilik ve Mahremiyet Üzerindeki Etkileri”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 20-42.
- Akkaya, Ş. (2015). “Mahremiyet, Melankoli ve İktidar Bağlamında Antoine D’Agata”. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 2(1), 315- 337.
- Aktel, M., S. Öğrekçi ve B. Özmen (2017). “E-Devlet ve Yönetim İlişkileri”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 765-787.
- Aust, S. ve T. Ammann (2018). Dijital Diktatörlük Kitlesel Gözetim Verilerin Kötüye Kullanımı Siber Savaş. (Çev. E. Yücel ve H. Yılmaz), Ankara: Hece Yayınları.
- Avaner, T. ve R. Fedai (2019). “Türk Kamu Yönetiminde Ofis Yönetimi: E-Devlet Uygulamalarından Dijital Dönüşüm Ofisine”, Amme İdaresi Dergisi, 52(2), 149- 172.
- Bağlı, M. (2011). Modern Bilinç ve Mahremiyet. İstanbul: Yarın Yayınları.
- Balcı, A. ve K. Harun (2009). “Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma Kapsamında E- Devlet Uygulamaları”. Türk İdare Dergisi, 463-464, 45-71.
- Baştan, S. ve R. Gökbunar (2004). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E-Devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E-Devlet Sistemlerine Doğru”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 71-89.
- Bauman, Z. ve D. Lyon (2016). Akışkan Gözetim. (Çev. E. Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bauman, Z. ve L. Donskis (2020). Ahlaki Körlük Akışkan Modernlikte Duyarlılığın Yitimi. (Çev. A. E. Pilgir), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Belsey, A. ve R. Chadwick (1998). Medya ve Gazetecilikte Etik Sorunlar. (Çev. N. Türkoğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bozalp, M. (2018). “Gözetim Toplumundaki Yapısal Değişim ve Dönüşümler”. Amme İdaresi Dergisi, 51(1), 27-69.
- Bozkurt, V. (2000). “Gözetim ve İnternet: Özel Yaşamın Sonu mu?”. Birikim Dergisi, (136), 75-81.
- Bozoğlu, T. (2018). “Teknoloji, Yönetim ve Mekân: Gözetim, Denetim, Mahremiyet ve Mekânsal Yapılandırma Pratiklerinin Kurumsallaşması”. Ekonomi, Politika & Finans Araştırmaları Dergisi, (3)3, 259-288.
- Castells, M. (2006). Kimliğin Gücü: Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür (Cilt 2). (Çev. E. Kılıç). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çevikbaş, R. (2009). “Türkiye’de E-Devlet ve E-İmza Altyapısı Uygulamaları”. Türk İdare Dergisi, 463-464, 71-93.
- Delibaş, K. ve A. E. Akgül (2010). “Dünyada ve Türkiye’de E-devlet Uygulamaları: Türkiye’de E-demokrasi ve E-katılım Potansiyellerinin Harekete Geçirilmesi”. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13(1), 101-144.
- Dikmen, A. A. (2015). Makine, İş, Kapitalizm ve İnsan. Ankara: NotaBene Yayınları.
- Doğan, K. C. ve F. Ustakara (2013). “Kamuda Bir Yapılanma Dönüşümü Olarak E- Devlet ve E-Yönetişim İlişkisi Üzerine”. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2(3), 1-11.
- Elmalıca, H. (2016). “Bilişim Çağının Ortaya Çıkardığı Temel Bir İnsan Hakkı Olarak Unutulma Hakkı”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65(4), 1603- 1636.
- Eroğlu, H. T. (2006). “E-Devlet Uygulamaları Çerçevesinde Mernis Projesi ve Beklentiler”. Sayıştay Dergisi, 17(62), 83-106.
- Gambetti, Z. (2009). “İktidarın Dönüşen Çehresi: Neoliberalizm, Şiddet ve Kurumsal Siyasetin Tasfiyesi”. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (40), 145-164.
- Giddens, A. (2010). Mahremiyetin Dönüşümü. (Çev. İ. Şahin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Gücüyener, M. (2011). Panoptikonik Gözetimden Synoptisizme Gözetim Toplumu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Han, B. C. (2018). Şeffaflık Toplumu. (Çev. H. Barışcan), İstanbul: Metis Yayıncılık. https://dijitalakademi.bilgem.tubitak.gov.tr/dijital-donusum-nedir (20.03.2022).
- Işıkçı, M. Y. (2012). “E-Devlet Uygulamalarının Hukuk Devletine Etkisi: Yeni Kamu İşletmeciliği Paradigması Üzerinden Bir Değerlendirme”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Kayfor Özel Sayısı, 1893-1973.
- İzgi, M. C. (2014). “Mahremiyet Kavramı Bağlamında Kişisel Sağlık Verileri”. Türkiye Biyoetik Dergisi, 1(1), 25-37.
- Karahisar, T. (2015). “Yeni Medya, Mahremiyet, Unutulma Hakkı”. Ağdaki Şüphe-Bir Sosyal Medya Eleştirisi. (Der. T. Kara ve E. Özgen), İstanbul: Beta Yayınları, 249-276.
- Karlıdağ, S. (2014). “Yeni İletişim Teknolojileri ve Mahremiyet: E-Belediyeler Kişisel Bilgileri Koruyor Mu?”. Erciyes İletişim Dergisi, 3(4),102-120.
- Kasper, D. V. S. (2005). “The Evolution (Or Devolution) of Privacy”. Sociological Forum, 20(1), 69-92.
- Kılınç, D. (2012). “Anayasal Bir Hak Olarak Kişisel Verilerin Korunması”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(3), 1089-1169.
- Korkmaz, A. (2011). “Medyada Bir Etik Sorun Olarak Mahremiyet Hakkı”. II. Medya ve Etik Sempozyumu Bildiri Kitabı (Ed. M. Yağbasan ve G. Ç. Süme), Elazığ, 565-577.
- Kutlu, Ö., İ. Sevinç ve S. Kahraman (2018). “Türkiye’de E-Devlet Uygulamalarında Güvenlik Risklerinin Analizi”. Turkish Studies, Information Technologies & Applied Sciences, 13(21), 129-156.
- Newport, C. (2019). Dijital Minimalizm Ekran Bağımlılığı ve Teknoloji Yorgunluğu Sarmalından Kurtulmak İçin Bir Yol Haritası. (Çev. C. Mavituna). İstanbul: Metropolis Yayıncılık.
- Norris, F. D. ve M. J. Moon (2005). “Advancing E-Government at the Grassroots: Tortoise or Hare?”. Public Administration Review, 65(1), 64-75.
- O’Connor, N., A. Lange ve A. Lange (2015). “Privacy in the Digital Age”. Foreign Policy Association, 17-28.
- Okcu, M., Ç. Akman ve E. Akman (2020). “Yapay Zekâ ve Dijital Değişimlerin Etkisinde Ombudsmanlık: Algoritmik Karar Alma ve Yapay Zekâ Ombudsmanlığı”. Ombudsmanlık: Dünyada Uygulanan Özel Amaçlı Ombudsmanlık Türleri ve Uygulamaları. (Ed. O. Erdoğan). Ankara: Nobel Yayınevi, 35-62.
- Örseli, E. ve S. Kahraman (2016). “E-Devlet Projeleri Bağlamında SAY-2000i”. Teoriden Uygulamaya E-Devlet. (Ed. A. Şahin ve E. Örseli). İstanbul: Atlas Akademi, 175-192.
- Öztürk, S. (2013). “Filmlerle Görünürlüğün Dönüşümü: Panoptikon, Süperpanoptikon, Sinoptikon”. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (36), 133-151.
- Paye, J. C. (2009). Hukuk Devletinin Sonu, Olağanüstü Halden Diktatörlüğe Terörle Mücadele. (Çev. G. D. Lüküslü). Ankara: İmge Yayınevi.
- Regan, P. M. (1986). “Government Information and Technology”. Public Administration Review, 46(6), 629-634.
- Solove, D. J. (2008). “The Future of Privacy”. American Libraries, 39(8), 56-59.
- Tataroğlu, M. (2013). “Mahremiyet Sorunlarının Önlenmesinde Mahremiyet Etki Değerlendirmesi (Med)”. Yönetim ve Ekonomi, 20(1), 263-289.
- Türk Dil Kurumu (2021). https://sozluk.gov.tr/ (30.04. 2021).
- Vatandaş, S. (2020). “Mahremiyetin Dönüşümü ve İletişim Araçları”. Humanitas, 8(16), 437-458.
- Vincent, D. (2017). Mahremiyet, Kısa Bir Tarih. (Çev. D. C. Başaraner). Ankara: Epos Yayıncılık.
- Yasin, H. T. ve B. Övgün (2020). “Yapay Zekâ Bağlamında Dijital Dönüşüm Ofisi”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 75(2), 775-803.
- Yıldırım, H., V. Kaplan, T. Çakmak ve C. C. Üstün (2003). Her Şeyi E-leştirdik E- dönüşüm İçin Bir Kılavuz. Ankara: Başkent Klişe Matbaacılık.
- Yıldız, M. (2002). “Bir Kamu Politikası Aracı olarak İnternet Kafeler”, Amme İdaresi Dergisi, 35(2), 77-92.
- Yıldız, M. (2007). “Uluslararası Kuruluşların Türkiye’nin E-Devlet Siyasalarına Etkisi”. Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 39-55.
- Yıldız, M. ve D. N. Leblebici (2018). “Kurumsal Örgüt Kuramı E-Devlet Uygulamalarını Anlamak ve Açıklamak için Yararlı Olabilir mi?”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 27(1), 7-22.
- Yörükhan, T. (2012). Sosyolojik ve Sosyal Psikolojik Görüş Açısıyla Şehir, Konut ve Mahremiyet. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
- Yüksel, M. (2003). “Mahremiyet Hakkı ve Sosyo-Tarihsel Gelişimi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58(1), 182-213.
- Yüksel, M. (2009). “Mahremiyet Hakkına ve Bireysel Özgürlüklere Felsefi Yaklaşımlar” . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 64(1), 275-298.