Kamusallığın Çöküşü ve Bireyin Sorumlulaştırılması Olarak 'Yaşam Boyu Öğrenme': Eğitim ve İstihdam Politikalarının Eleştirisine Bir Katkı

Bu çalışma, Dünya Bankası, OECD, Avrupa Birliği vb. kuruluşların öncülüğünde eğitim/öğrenme ile istihdam ilişkilerini mutlak bir şekilde birbirine eklemlemeye çalışan yaşam boyu öğrenme anlayışının yeni bir yönetimsellik paradigmasına işlerlik kazandırdığını öne sürmektedir. Uzun dönemli işsizlik ve sıklıkla iş değiştirmek zorunluluğu yapısal bir problem haline gelmektedir. Yaşam boyu öğrenme (YBÖ) modeli; bireylerin eğitimini kamusal sorumluluk ve kamusal iyiye katkı bağlamında tüm toplumsal bağlarından kopararak, yalnızca işletme mantığına hapsolan bir ekonomi anlayışıyla mesleki ve teknik becerinin bitimsiz bir şekilde geliştirilmesi ile ilişkilendirmektedir. İş gücü becerisini geliştirmeye odaklanan yaşam boyu öğrenme pratiği, esnek üretimin ihtiyaçlarının karşılanmasında iş sahibi olarak kalmanın sorumluluğunu bireyin kendisine yükler.

'Lifelong Learning' as the Collapse of Public Sphere and the Burden of Responsibility on Individuals: A Contribution to the Criticisms on Education and Employment Policies

This study suggests that the understanding of lifelong learning led by the organizations such as World Bank, OECD, and European Union etc. that endeavor to articulate education/learning with employment through which new governmentality paradigms gain functionality. Long-term unemployment and obligation of frequent job changes have become a structural problem. The lifelong learning model associates the education of individuals with the infinite development of occupational and technical skills by breaking all social bonds in terms of social responsibility and social wellbeing, with an understanding of an economy trapped in business logic. Focused on the development of labor force skills, the practice of lifelong learning burdens the responsibility of remaining as an employee to the individuals in satisfaction of the needs of flexible manufacturing.

___

Alcock, P, May, M. ve Rowlingson, K. (2011), Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Apple, M. (2004), Neoliberalizm ve Eğitim Politikaları Üzerine Eleştirel Yazılar. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.

Bağcı, E. Ş. (2010), "Neoliberalizm ve Yaşam Boyu Eğitim: Gerçeği Gizleyen Büyülü Sözler," Eğitim, Bilim, Toplum, Sayı:30, s.53-76.

Bansel, P. (2007), "Subjects of Choice and Lifelong Learning," International Journal of Qualitative Studies in Education, Vol:20, No:3, s. 283-300.

Beck, U. (2011), Risk Toplumu: Başka Bir Modernliğe Doğru. İstanbul: İthaki.

Biçer, Ö. (2013), Yükseköğretimde Yeni Ortaklık: Sürekli Eğitim Merkezleri ve İŞKUR, Praksis, Cilt:33, Sayı:3, s. 167-185.

Boshier, R. (2001), Lifelong Learning as Bungy Jumping: In New Zealand What Goes Down Doesn't Always Come Up, International Journal of Lifelong Education, Vol:20, No:5, s.361-377.

Bourdieu, P. (1998), "The Essence of Neoliberalism," çeviren: Jeremy J. Shapiro, http://mondediplo.com/1998/12/08bourdieu (Erişim tarihi: 11.02.2013)

Clarke, J. (2007), Subordinating the Social? Neoliberalism and the Remaking of Welfare Capitalism," Cultural Studies, Vol:21 No:6, s. 974-987.

Coşkun, M. K. (2008), "Üniversite Eğitimi ve Akademisyenler: Quo Vadis?," Toplum ve Demokrasi, Cilt:2 Sayı:3, Mayıs-Ağustos, s. 197-202.

Çiğdem, A. (2003), "Üniversiteye Ne Oldu?" Toplum ve Bilim, sayı 97, s.65-71.

DPT (2001), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı: Hayat Boyu Eğitim veya Örgün Olmayan Eğitim Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: DPT.

Edwards R., ve Usher R., (2001), "Lifelong Learning: A Postmodern Condition ofEducation?" Adult Education Quarterly, Vol.51, s. 273 Edwards, R., Raggatt, P., Harrison, R., McCollum A. ve Calder, J. (1998), Recent Thinking in Lifelong Learning, Research Report 80. Norwich: Open University.

Ergur, A. (2003), "Üniversitenin Pazarla Bütünleşmesi Sürecinde Akademik Dünyanın Dönüşümü," Toplum ve Bilim, sayı 97, s. 183-216.

European Commission (2002), 14th CEIES Seminar Measuring Lifelong Learning(Luxembourg).

European Council (2000), Presidency Conclusion Lisbon European Council (http://europa.eu.int/european_council/conclusions/index_en.htm).

Gündoğan N. (2003), "Avrupa Birliği Ülkelerinde Bir İstihdam Politikası Olarak Yaşamboyu Öğrenme ve Örnek Uygulamalar," Kamu-İş Dergisi, Cilt:7 sayı:2, s. 1-14.

Kart, E. (2011), Küreselleşen Ekonomide "Yeni Çalışan Tipi," Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt:8, Sayı:1, s. 1172-1188.

Katsikas, C. ve Sotiris, P. (2003), The Restructuring of Greek University, Athens: Savallas.

Keskin, D. (2012), Bitmeyen Sınavlar Yaşanmayan Hayatlar: Eğitimde Paradigma Değişimi, Ankara: Dipnot Yayınları.

Keskin-Demirer, D. (2013), "Eğitim, Bilgi Ekonomisi ve İstihdam," Praksis, Cilt 33, sayı: 3, s.49-61.

McCarthy, C. (2014), "Küreselleşme, Neoliberalizm ve Bilgi Çağında Eğitimin Bozulması," (Ed. Michael A. Peters ve Ergin Bulut) Bilişsel Kapitalizm: Eğitim ve Dijital Emek. Ankara: NotaBene yy. s.405-431.

Ogawa, A. (2013), "Risk Management by a Neoliberal State: Construction of New Knowledge through Lifelong Learning in Japan," Discourse Studies in the Cultural Politics of Education, Vol:34, No:1, s. 132-144.

Olssen, M. (2006), "Understanding the mechanism of neoliberal control: Lifelong learning, flexibility and knowledge capitalism," International Journal of Lifelong Education, Vol:25 No:3, s. 213-230.

Özuğurlu, M. (2003), "Özel Üniversite: Üniversite Sistemindeki Gedikten Sistemin Kendisine," Toplum ve Bilim, sayı 97, s. 260-280.

Peters, M. (2001), "Education, Enterprise Culture and the Entrepreneurial Self: A Foucauldian Perspective," Journal of Educational Enquiry, Vol: 2 No:2, s.58-71.

Sayılan F. (2006), "Küresel Aktörler DB ve GATS ve Eğitimde Neoliberal Dönüşüm," Jeoloji Mühendisleri Odası Haber Bülteni, s.44-51.

Schmiede, R. (2006), "Social Informatics: An Information Society for All?," IFIP International Federation for Information Processing, Volume 223, in Remembrance of Rob Kling, eds. Berleur, J., Numinen, M. L, Impagliazo, J., (Boston: Springer), s. 333-354.

Sennett, R. (2011), Yeni Kapitalizmin Kültürü. İstanbul: Ayrıntı yy.

Sennett, R. (2012), Karakter Aşınması: Yeni Kapitalizmde İşin Kişilik Üzerindeki Etkileri. İstanbul: Ayrıntı yy.

Stanford, J. (2001), "Education is Great. But It's No Guarantee of a Better Life," The CCPA Monitor, Vol:8 No:5, s.28-41.

Tekin, S. (2003), "Üniversitenin İdeasını Yeniden Düşünmek: Neoliberalizm, Teknik Akıl ve Üniversitenin Geleceği," Toplum ve Bilim, sayı 97, s.144-163.

Uzunyayla, F. ve Ercan, F. (2011), "Türkiye'de Eğitim Sistemine Yönelik Yeni Talepler ve Yeni Aktörlere Sınıfsal Bakış," (Ed Fuat Ercan ve Serap Korkusuz Kurt) Metalaşma ve İktidarın Baskısındaki Üniversite, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı, s.197-222.

Ünal L. Işıl (2007), "Yaşamboyu Öğrenme: Bir Müebbet Mahkumiyet mi?" Halkın Hakları Forumu Çalışma Grubu, Ankara. http://www.halkevleri.org.tr/halkinhaklariforumu/index.php?eylem=oku&no=2763 (erişim tarihi, 07.05.2013).

Ünal, L. Işıl (2011), "Yükseköğretim Finansmanı: Neoliberal 'Çözüm' ve Tehditler," (Ed Fuat Ercan ve Serap Korkusuz Kurt) Metalaşma ve İktidarın Baskısındaki Üniversite, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı, s.93-120.

Ünal, L. Işıl. (2013), "Kapitalist Toplumda Eğitim: Kuram ve Gerçekliğe Genel Bir Bakış," Praksis, Cilt:33 sayı:3, s. 9-27.

YÖK (2003), Türk Yükseköğretiminin Bugünkü Durumu, Ankara: YÖK Başkanlığ