AB ve Türkiye’de hayvancılık politikalarındaki son gelişmelerin uyum süreci açısından karşılaştırılarak hayvancılık politikalarının değerlendirilmesi ve bazı çıkarımların yapılması çalışmada amaçlanmaktadır. Türkiye’de AB’ne uyum kapsamında 2006-2010 yılları arasında Tarım Stratejisi ve 2013 yılına yönelik Hayvancılık Stratejisi Belgeleri yayınlanmış ve hayvancılık politikaları bu belgeler kapsamında yeniden düzenlenmiştir. Bu düzenlemeler kapsamında hayvan sağlığı için aşılama, et ve süt verimliliğinin artırılmasını esas alan suni tohumlama ve doğan buzağı desteği gibi politikalar uygulanmış ancak elde edilen ürünlerin AB kalite standardına uygun olmasına yönelik ve AB’inde özellikle son yıllarda uygulanan politikalar içerisinde büyük önem taşıyan üretim hijyeni, hayvansal üretimde piyasa alt yapısının güçlendirilmesi, üretimde ihtisaslaşma ve gıda güvenliğine yönelik politikaların uygulanmasında geç kalınmıştır. Politikaların bütün olarak ele alınması ve bu politikalarla AB’inde uygulanan politikaların karşılaştırılması, tam üyelik sürecinde olan Türkiye’de hayvancılık sektöründe gelinen noktanın belirlenmesi ve mevcut politikaların düzenlenmesi ve yapılacak politikalara da yön verilmesi açısından oldukça önemlidir. Bu kapsamda çalışma, daha önce konu ile ilgili olarak yapılmış olan çok sayıda literatürün incelenmesi suretiyle hayvancılık politikalarının mevcut durumunun ortaya konulması ve politikaların gelecekteki uygulamalarıyla ilgili çalışmaların derlenmesiyle oluşturulmuştur. Çalışma sonuçlarına göre, Türkiye’de karlı ve ihtisaslaşmış bir hayvancılık sektörünün oluşturulmasına çalışılıyorsa, hayvancılıkta uygulanan politikaların, ürünlerde verimliliği artırmanın yanısıra kaliteli ürün standardının sağlanması gerektiği görülmektedir. Mevcut trendler, hayvancılık sektöründe belirtilen anlamda yapısal iyileşmelerin beklenen hızlılıkta olmadığını göstermektedir. Bu durumda hayvancılık politikalarının sektördeki iyileşmeleri daha hızlandıracak bir yapıda olması gerektiğini göstermektedir. Dış ticarette ve özellikle AB piyasasında sektörün daha rekabetçi bir konuma gelmesine açısından yaygın, etkin ve sektörü dönüştürücü politikaların güçlü ve kararlı bir irade ile oluşturulmasının ve uygulanmasının kaçınılmaz olduğu düşünülmektedir.