Medeniyetlerin beşiği olan Anadolu’nun dünyadaki kalkınma modellerinin gelişimine öncülük etmiştir. Dünyada esnaf örgütlenmeleri mesleki organizasyon ve felsefesi Kırşehir ve bölgesinde gerçekleşmiştir. Bu felsefe ve organizasyon yapısı Ahilik olarak ifade etmenin ve bölgesel kalkınma modellemelerinin yayılmasında Ahilik felsefesi büyük rol oynar.  18.yy. başında Avrupalı araştırmacılar İç Anadolu Bölgesine gelmiş, imece ve mesleki lonca sistemini Avrupa’ya ilk kooperatif, esnaf ve konut kooperatif modelleri olarak ortaya çıkarmışlardır.  Ahilik felsefesinin ilkeleri günümüzde “kooperatifçilik ilkeleri” olarak bilinmektedir. Bu görüş ve ilkeler 12.yy.dan bu yana hala geçerliliğini korumakta ve felsefesiyle insanlara yol göstermektedir. Osmanlı toplumunu inceleyen bir kişi birlik ve beraberliğin altındaki belirgin iki temel etken bulur. Ahilik ve İmece. Ahilik; teşkilatlanmış kesimin, İmece ise köylü kesimin birlik ve beraberliğinin temel dayanağıydı. Bir çok ilim bilginini içinde barındıran bu topluluk, bilgilerinin dayanağını toplumun birlikteliğine dayandırmaktadır. Şeyh Edebali, Mevlana, Ahi Evran, Yunus Emre, Cacabey, Hacı Bektaşi Veli gibi ilim bilginleri bu toplumdan çıkmış ve bu topluma yön vererek imkansız denecek şeylerin başarılmasına imkan sağlamışlardır.  Ahiliğin küçümsenmemesi ve ondan vazgeçilmesi çok büyük yanlıştır. Birlik ve beraberliğin dürüstlükle birleştirilmesiyle ortaya çıkan bir felsefe hayatın her anında uygulanabilir ve toplumu tek yumruk haline getirir