Travmatize insanlar terapistin fazilet ve yeterliliğine güvenmek için umutsuz bir ihtiyaç hissetse de güvenmez, zira güven kapasitesi travmatik deneyim tarafından hasara uğratılmıştır. Başka terapötik ilişkilerde bir miktar güven baştan varsayılabilirken, bu varsayım travmatize insanın tedavisinde asla garanti değildir. Ancak içsel iyileşme yolunu izleyenler, içsel bir istek duydukları anda dışsal problemlerini çözebilecekleri konusunda kendilerine güvenleri tamamlanır. Bu yeniden deneyimleme içsel iyileşmenin kısmen; acı verici malzeme üzerinde çalışmak, buna duyarlılığı azaltmak ve bütünleşmiş olarak görünmektir. Acı ikileminin travma terapisi için önemli sonuçları vardır. Bunlar bireyin devam eden yaşantılamasının farkında olmasını teşvik eden, acı veren anılara baş edebilir miktarda erişime imkân veren, sürmekte olan ıstırabın temeline yönelik daha derinlemesine iç görüyü teşvik eden yaklaşımın yararlı olacağını söyleyebiliriz. Diğer yandan istenmeyen duygusal durumları sadece uyuşturan ya da maskeleyen ilaçların ya da dikkati dağıtan, sadece desteklemeye odaklanan veya hatta kaçınmayı öğreten terapilerin daha etkisiz olabileceğini söyleyebiliriz Travmaya bağlı mütecaviz belirtiler gösteren kişiler bir bakıma; stres yaratan düşünceleri, hisleri, anıları sindirmeye ve içsel olarak çözümlemeye çalışmaktadırlar. Bu bakış açısı travma sonrası belirtiyi, içerik itibariyle patolojik olmaktan ziyade bir ölçüde uyuma yönelik ve iyileşme merkezli olarak yeniden organize eder. . Bu bakış açısı terapiste, dile getirilen duygusal acıyı sadece duygusal acı olarak net bir biçimde anlamlandırma imkânı sağlar. İçsel iyileşme durumuna doğru giden adım adım hareketleri içeren farklı süreçler bulunmaktadır. Travma sonrası psikolojik hasara yönelik müdahaleler varoluşsal ve ümit verici olmalıdır. Bu çalışmada travma terapileri ve çağdaş uygulamalar tanıtılmaya çalışılmıştır.