1998 yapımı bir film olan Truman Show, medyanın inşa ettiği gerçeklikte kaybolan bir bireyin çaresiz durumunu anlatarak sinema dünyasında bir mihenk taşı oluşturdu ve bunu fark etmesi onu kurgunun sınırlarını zorlamaya itti. Günümüzde anlatılar, gerçekliğin kendisini aramak ve sorgulamak yerine alternatif gerçeklik üretmenin yollarını ve sınırlarını zorlamaktadır. Sanal-hiper-simülasyon-simulakra gibi yeni ortamlarda istenilen gerçekliği üreterek tercih edilen dünyayı daha gerçek hâle getirmek ana hedef hâline geldi. Etkileşimli video oyunları, dijital tiyatro performansları, sanal gerçeklik üreten araçlar ve ekipmanlar bu yeni gerçekliğin ayrılmaz unsurları oldular. Truman Show'da, kurgulanmış bir dünyanın kuklası olduğunu anlayan kahramanın hayal kırıklığı yerini yeni ve daha mükemmel bir kurgusal gerçeklik talep eden kahramanlar aldı. İhtiyaç duyulan şey “gerçeklik” değil, daha çok “sanal gerçeklik”tir. Bunu gerçeğin bir inkârı olarak görmek yerine, dünyayı zaten kurgulanmış olarak gördükleri için bu durumu kendi hikâyeleri için bir tercih olarak algılamaktadırlar. Dolayısıyla Westworld gibi günümüz dizilerinde gerçeklik ümidi olmayan ve sanal gerçekliği tercih eden karakterler yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada amaç sanal gerçekliği oluşturan simülasyon, simulakra ve arttırılmış gerçeklik kavramları, bu diziler yardımıyla teorik ve kavramsal literatür eşliğinde incelenecektir.

The Truman Show, as a 1998 film, set a touchstone in the world of cinema by telling the desperate situation of an individual who was lost in the reality built by the media and his realization of this, which led him to try to push the boundaries of fiction. Nowadays, narratives are challenging ways and limits of producing alternative reality instead of seeking and questioning reality itself. Making the preferred world more real by producing the desired reality in new media such as virtual-hyper-simulation-simulacra has become the main goal. Interactive video games, digital theater performances, virtual reality generating tools and equipment have become integral elements of this new reality. In the Truman Show, the disappointment of the hero who realizes that he is a puppet of a fictionalized world has been replaced by heroes who demand a new and more perfect reality that is fictional. What is needed is not “reality” but more “virtual reality.” Instead of seeing this as a denial of reality, they perceive it as a preference for their own story since the world is already fictionalized. In today's TV series like Westworld, characters that have no hope of reality and prefer virtual reality are becoming widespread. In this study, the concepts of simulation and simulacra that construct virtual and augmented reality will be examined in company with theoretical and conceptual literature with the help of the film Truman Show and TV series Westworld.