EN ESKİ ÇAĞLARDAN PERS DÖNEMİNE KADAR HARPUT

Doğu Anadolu Bölgesi, tarih öncesi çağlarda yaşayan insanların ihtiyaçlarını karşılayacak elverişli bütün özelliklere sahiptir. Su kaynaklarının çokluğu, tabii kaya sığınaklarının varlığı çayır ve ormanlık alanları ve özellikle zengin av hayvanlarının bolluğu, insanları en Eski Çağlardan itibaren buralara çekmiştir. Bölgedeki yaşam alanlarını şekillendiren bir faktör de iklimdir. Ancak Doğu Anadolu’da yüksek dağların bulunuşu bölgede değişik kapalı bölgelerin oluşmasına neden olmuştur.

EN ESKİ ÇAĞLARDAN PERS DÖNEMİNE KADAR HARPUT

___

  • ALP, Sedat, Hitit Çağı’nda Anadolu, Ankara, 2000.
  • ARDIÇOĞLU, Nurettin, Harput Tarihi, İstanbul, 1964.
  • ARSEBÜK, Güven; “Altınova’da (Elazığ) Başlangıcından İlk Tunç Çağı’nın Sonuna Kadar Kültür Silsilesi ve Sosyal Tabakalanma Sorunu”, IX. Türk Tarih Kongresi Bildirileri, (Ankara, 21-25 Eylül 1981), C.1, Ankara, 1986, s. 67-72.
  • BURNEY, Charles; From Village To Empire, Manchester, 1977.
  • CHİLDE, V. Gordon; The Bronze Age, Cambridge, 1930.
  • ÇAMBEL, Halet; “Güneydoğu Anadolu Tarihöncesi Araştırmalarının Kültür Tarihi Bakımından Önemi”, Atatürk Konferansları IV, 1970, Ankara, 1991, s. 26-35.
  • ÇİLİNGİROĞLU, Altan, Urartu Tarihi, İzmir, 1997.
  • DARKOT, Besim, “Harput”, İslam Ansiklopedisi, C. 5, Eskişehir, 1985, s.296-298.
  • ERDOĞAN, Serkan; Yerli ve Yabanca Kaynaklara Göre Dersim ve Çevresindeki Arkeolojik Araştırmalar I, Ankara, 2004.
  • ERZEN, Afif; Doğu Anadolu ve Urartular, Ankara, 1991.
  • FRANGİPANE, Marcella; “Doğu Anadolu- İlk Tunç Çağı I Dönemi”, Arkeo-Atlas, S. 2, Mayıs 2003, İstanbul, 2003, s. 44-51.
  • FRANGİPANE, Marcella; “Doğu Anadolu- İlk Tunç Çağı II-III Dönemi”, Arkeo- Atlas, S. 2, Mayıs 2003, İstanbul, 2003, s. 52-58.
  • GÜNALTAY, Şemsettin, Yakınşark-Anadolu, Ankara, 1946.
  • KINAL, Firuzan; Eski Anadolu Tarihi, Ankara, 1987.
  • KINAL, Firuzan; Eski Mezopotamya Tarihi, Ankara, 1983.
  • Bu arada Asurluların saldırıları kuzeyden gelen İskit akınları, MÖ, 7. yüzyılda Azerbaycan yöresinde ortaya çıkan Med Devleti’nin baskısı yüzün- den zayıflayan Urartular, MÖ, 6. yüzyılda tarih sahnesinedn silinmiştir. Medlerin sınırlarını genişletmesiyle Harput başta olmak üzere tüm yöre Med egemenliği altına girdi. Ama bu egemenlik uzun sürmedi. Pers Kralı I. Key- husrev Keyaksares ve Astiyages adlı Med merkezlerini ele geçirince, Medler Pers egemenliği altına girdi (MÖ, 6. yüzyılın sonu). KAYNAKLAR
  • ALP, Sedat, Hitit Çağı’nda Anadolu, Ankara, 2000.
  • ARDIÇOĞLU, Nurettin, Harput Tarihi, İstanbul, 1964.
  • ARSEBÜK, Güven; “Altınova’da (Elazığ) Başlangıcından İlk Tunç Çağı’nın Sonuna Kadar Kültür Silsilesi ve Sosyal Tabakalanma Sorunu”, IX. Türk Tarih Kongresi Bildirileri, (Ankara, 21-25 Eylül 1981), C.1, Ankara, 1986, s. 67-72.
  • BURNEY, Charles; From Village To Empire, Manchester, 1977.
  • CHİLDE, V. Gordon; The Bronze Age, Cambridge, 1930.
  • ÇAMBEL, Halet; “Güneydoğu Anadolu Tarihöncesi Araştırmalarının Kültür Tarihi Bakımından Önemi”, Atatürk Konferansları IV, 1970, Ankara, 1991, s. 26-35.
  • ÇİLİNGİROĞLU, Altan, Urartu Tarihi, İzmir, 1997.
  • DARKOT, Besim, “Harput”, İslam Ansiklopedisi, C. 5, Eskişehir, 1985, s.296-298.
  • ERDOĞAN, Serkan; Yerli ve Yabanca Kaynaklara Göre Dersim ve Çevresindeki Arkeolojik Araştırmalar I, Ankara, 2004.
  • ERZEN, Afif; Doğu Anadolu ve Urartular, Ankara, 1991.
  • FRANGİPANE, Marcella; “Doğu Anadolu- İlk Tunç Çağı I Dönemi”, Arkeo-Atlas, S. 2, Mayıs 2003, İstanbul, 2003, s. 44-51.
  • FRANGİPANE, Marcella; “Doğu Anadolu- İlk Tunç Çağı II-III Dönemi”, Arkeo- Atlas, S. 2, Mayıs 2003, İstanbul, 2003, s. 52-58.
  • GÜNALTAY, Şemsettin, Yakınşark-Anadolu, Ankara, 1946.
  • KINAL, Firuzan; Eski Anadolu Tarihi, Ankara, 1987.
  • KINAL, Firuzan; Eski Mezopotamya Tarihi, Ankara, 1983.