Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Diyete Uyum Durumu ile Diyabulimia Riskinin HbA1c Düzeyine Etkisi

Amaç: Diyabulimia riski yüksek olan ve diyabetik diyet tedavisine uymayan bireylerin metabolik kontrolün önemli bir göstergesi olan HbA1c değerinin yüksek seyrettiği düşünülmektedir. Çalışmamızda Tip 1 diyabetli adölesan bireylerin diyete uyum durumunun ve diyabulimia riskinin saptanması ve bunların HbA1c düzeyine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma; 9-18 yaş arası Tip 1 diyabetli, 54’ü kız ve 22’si erkek olmak üzere toplam 76 adölesan ile yürütülmüştür. Katılımcılara; genel bilgiler, antropometrik ölçümler, beslenme durumu ve diyabulimia riskine (Diyabette Yeme Sorunları Anketi) dair soruları içeren anket çevrimiçi yöntemle uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 26.0 programı ile analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmada HbA1c düzeyi 7 ve altında olan bireylerin %50’si diyetine daima uymakta, %25’i bazen uymakta, kalanı da uymamaktadır. HbA1c düzeyi 9 ve üzeri olan bireylerin ise yarısı diyabetik diyetlerine uymamakta ve diğer yarısı ise diyete bazen uymaktadır. Diyabetik diyet uyumu ile HbA1c düzeyleri arasında istatistiksel olarak negatif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p=0.039). HbA1c düzeyi 9 ve üzerinde olan katılımcıların Diyabette Yeme Sorunları Anketi ortalama puanı (33.6713.31) anlamlı olarak HbA1c düzeyi 8 ve altında olan katılımcıların ortalama puanından yüksektir. Sonuç: Tip 1 diyabetli adölesan bireylerde diyete uyumun zayıf olması ve diyabulimia riskinin yüksek olması HbA1c seviyesinin yüksek seyretmesine sebep olmaktadır.

The Effect of Diet Compliance and Diabulimia Risk on HbA1c Levels in Adolescents with Type-1 Diabetes

Objective: It is proposed that individuals with a high risk of diabulimia and who do not comply with diabetic diet treatment have a high HbA1c value, which is an important indicator of metabolic control. In our study, it was aimed to determine the diet compliance status and diabulimia risk of adolescents with Type 1 diabetes and to examine their effects on HbA1c levels. Materials and Methods: Study was conducted with a total of 76 adolescents (54 girls and 22 boys) aged 9-18 with Type 1 diabetes. To the participants; the questionnaire, which included questions about general information, anthropometric measurements, nutritional status and diabulimia risk (Diabetes Eating Problem Survey-Revised) was applied online. The obtained data were analyzed with the SPSS 26.0 program. Results: In the study, 50% of individuals with HbA1c level 7 and below always, 25% sometimes and the rest never adhered to their diet. While half of individuals with HbA1c level of 9 and above did not follow their diabetic diet and the other half seldom did. A statistically significant negative correlation was found between diabetic diet adherence and HbA1c levels (p=0.039). The Diabetes Eating Problems Questionnaire mean scores were significantly higher (33.67±13.31) in the subjects with an HbA1c level of 9 and above than those with HbA1c levels of 8 and lower. Conclusion: Poor dietary compliance and high risk of diabulimia in adolescents with Type 1 diabetes is related with high HbA1c levels.

___

  • Atkinson MA, Eisenbarth GS, Michels AW. Type 1 diabetes. Lancet 2014;383(9911):69-82.
  • Çelik H. Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Yeme Davranış Tutumu ve Beslenme Durumu İlişkisi ile Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, 2019.
  • Çakır S, Sağlam H, Özgür T, Eren E, Tarım Ö. Tip 1 Diyabetli Çocuklarda Glisemik Kontrolü Etkileyen Faktörler. Güncel Pediatri 2010; 8(2): 7-19.
  • Kakleas K, Kandyla B, Karayianni C, Karavanaki K. Psychosocial problems in adolescents with type 1 diabetes mellitus. Diabetes Metab 2009; 35(5): 339-350.
  • Goebel-Fabbri AE. Diabetes and eating disorders. J Diabetes Sci Technol 2008; 2(3): 530-532.
  • Şahin G. Atik Altınok Y, Keser A. Tip 1 diabetes mellitus’lu bireylerde yeme davranışı bozukluğu: Diyabulimia. Mersin Univ Saglık Bilim Derg 2018; 11(3): 366-375.
  • Çobanoğlu ZSÜ, Altuntaş Y, Karamustafalıoğlu KO, Şengül A, Çobanoğlu N. Tip 1 ve Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında yeme bozuklukları ve bozulmuş yeme davranışı. Düşünen Adam: Psikiyatrik ve Nörolojik Bilimler Dergisi 2008; 21: 24-31.
  • Coleman SE, Caswell N. Diabetes and eating disorders: an exploration of 'Diabulimia'. BMC Psychol 2020; 8(1): 101.
  • Colton P, Olmsted M, Daneman D, Rydall A, Rodin G. Disturbed eating behavior and eating disorders in preteen and early teenage girls with type 1 diabetes: a case-controlled study. Diabetes Care 2004; 27(7): 1654-1659.
  • Larrañaga A, Docet MF, García-Mayor RV. Disordered eating behaviors in type 1 diabetic patients. World J Diabetes 2011; 2(11): 189-195.
  • Racicka E, Bryńska A. Eating Disorders in children and adolescents with Type 1 and Type 2 Diabetes: prevalence, risk factors, warning signs. Psychiatr Pol 2015; 49(5): 1017-1024.
  • Neyzi O, Günöz H, Furman A, Bundak R, Gökçay G, Darendeliler F. Türk çocuklarında vücut ağırlığı, boy uzunluğu, baş çevresi ve vücut kitle indeksi referans değerleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2008; 51(1): 1-14.
  • Markowitz JT, Butler DA, Volkening LK, Antisdel JE, Anderson BJ, Laffel LM. Brief screening tool for disordered eating in diabetes: internal consistency and external validity in a contemporary sample of pediatric patients with type 1 diabetes. Diabetes care 2010; 33(3): 495-500.
  • Atik Altınok Y, Özgür S, Meseri R, Özen S, Darcan Ş, Gökşen D. Reliability and Validity of the Diabetes Eating Problem Survey in Turkish Children and Adolescents with Type 1 Diabetes Mellitus. J Clin Res Pediatr Endocrinol 2017; 9(4): 323-328.
  • Andrade CS, Ribeiro GS, Santos CAST, Neves RCS, Moreira ED Jr. Factors associated with high levels of glycated haemoglobin in patients with type 1 diabetes: a multicentre study in Brazil. BMJ Open 2017; 7(12): e018094.
  • Seckold R, Howley P, King BR, Bell K, Smith A, Smart CE. Dietary intake and eating patterns of young children with type 1 diabetes achieving glycemic targets. BMJ Open Diabetes Res Care 2019; 7(1): e000663.
  • Razaz JM, Rahmani J, Varkaneh HK, Thompson J, Clark C, Abdulazeem HM. The health effects of medical nutrition therapy by dietitians in patients with diabetes: A systematic review and meta-analysis: Nutrition therapy and diabetes. Prim Care Diabetes 2019; 13(5): 399-408.
  • Nilsson F, Madsen JOB, Jensen AK, Olsen BS, Johannesen J. High prevalence of disordered eating behavior in Danish children and adolescents with type 1 diabetes. Pediatr Diabetes 2020; 21(6): 1043-1049.
  • Eisenberg Colman MH, Quick VM, Lipsky LM, et al. Disordered Eating Behaviors Are Not Increased by an Intervention to Improve Diet Quality but Are Associated With Poorer Glycemic Control Among Youth With Type 1 Diabetes. Diabetes Care 2018; 41(4): 869-875.
  • Doyle EA, Quinn SM, Ambrosino JM, Weyman K, Tamborlane WV, Jastreboff AM. Disordered Eating Behaviors in Emerging Adults With Type 1 Diabetes: A Common Problem for Both Men and Women. J Pediatr Health Care 2017; 31(3): 327-333.
  • Talwar V, Talwar G, Talwar S, Kapoor R. Assessment of Dısturbed Eatıng Behavıors Using DEPS-R and Its Relatıonshİp wıth Glycemıc Control in Young Indıan Type 1 DM Patients. Endocrine Practice 2019; 25: 92-92.
  • Araia E, Hendrieckx C, Skinner T, Pouwer F, Speight J, King RM. Gender differences in disordered eating behaviors and body dissatisfaction among adolescents with type 1 diabetes: Results from diabetes MILES youth-Australia. Int J Eat Disord 2017; 50(10): 1183-1193.
  • Hall R, Keeble L, Sünram-Lea SI, To M. A review of risk factors associated with insulin omission for weight loss in type 1 diabetes. Clin Child Psychol Psychiatry 2021; 26(3): 606-616.
  • Neumark-Sztainer D, Patterson J, Mellin A, et al. Weight control practices and disordered eating behaviors among adolescent females and males with type 1 diabetes: associations with sociodemographics, weight concerns, familial factors, and metabolic outcomes. Diabetes Care 2002; 25(8): 1289-1296.
  • Baechle C, Castillo K, Straßburger K, et al. Is disordered eating behavior more prevalent in adolescents with early-onset type 1 diabetes than in their representative peers?. Int J Eat Disord 2014; 47(4): 342-352.