Hentbolcularda Pliometrik Ve Patlayıcı Kuvvet Antrenmanlarının Uygulama Sırasının Atletik Performansa Etkisi

Amaç: Hem pliometrik hem de geleneksel direnç antrenman yöntemleri hemen hemen her branşta performans gelişimi bakımından faydalıyken, bu yöntemlerin periyodik bir antrenman programında uygulama sıralamalarını irdeleyen çalışmalara literatürde çok az sayıda rastlanmaktadır. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı patlayıcı kuvvet antrenmanlarının pliometrik antrenmanlardan önce geldiği ya da tam tersi bir uygulama sırasının 12 haftalık antrenman periyodunda karşılaştırılarak incelenmesidir. Yöntem: Araştırmaya 16-18 yaşları arasında aktif hentbol oynayan 22 kadın sporcu “Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu” doldurarak katıldı. Katılımcılar randomize olarak pliometrik antrenman sonrasında patlayıcı kuvvet antrenman grubu ve patlayıcı kuvvet sonrasında pliometrik antrenman grubu şeklinde 2’ye ayrıldı. Katılımcılara klasik antrenmanlarına ek olarak (her iki grubun total antrenman yükleri eşit olacak şekilde) pliometrik antrenman sonrasında patlayıcı kuvvet antrenman grubuna önce 6 haftalık pliometrik antrenman sonrasında 6 hafta patlayıcı kuvvet antrenmanları, patlayıcı kuvvet sonrasında pliometrik antrenman grubuna ise önce 6 hafta patlayıcı kuvvet sonrasında 6 hafta pliometrik antrenman uygulandı. Tüm katılımcılara antrenman dönemi başlamadan önce yaş, boy ve vücut ağırlığı gibi fiziksel ölçümler yapıldı. Her iki grup içinde uygulama başlamadan önce ve sonrasında 5-10-20 m sprint, CMJ (aktif sıçrama testi), 1 TM squat (1 tekrar maksimal squat testi), reaktif kuvvet indeksi (RKİ), durarak uzun atlama (DUA), RAST (koşu temelli anaerobik sprint testi) ve hentbola özgü çeviklik testleri uygulandı. PKPL ve PLPK farklı ölçüm dönemlerinde (ön test-son test) kaydedildi. Zaman içerisinde değişimin farklı olup olmadığı eşleştirilmiş t testi ile incelendi. Ayrıca her bir ölçüm dönemine ilişkin PKPL ve PLPK grupları arasındaki farklılıklar bağımsız Örneklerde t testi değerlendirildi. İstatiksel işlemler SPSS 20 paket programında yapıldı ve tüm istatiksel işlemler p<0,05 anlamlılık derecesine göre değerlendirildi. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda gruplar arası karşılaştırmalarda hiçbir performans parametresinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığa rastlanmadı (p>0,05) ve pliometrik antrenman ile patlayıcı kuvvet antrenmanının uygulanma sırası ile ilgili parametrelerde değişiklik oluşmadı (RAST= 0,06; 1 TM Squat=0,54; DUA=0,40; Çeviklik=0,05; RKİ=0,09; CMJ=0,10; 20 metre sprint= 0,58). Diğer yandan grup içi karşılaştırmalarda her iki grupta kendi içerisinde araştırma konusu olan tüm değişkenlerde anlamlı bir farklılık oluşturmuştur (p<0,05). Sonuç: Çalışmamızdan elde ettiğimiz bulgular ışığında pliometrik antrenman ve patlayıcı kuvvet antrenmanları sporcuların performans verilerini arttırarak anlamlı bir fark oluşturmuştur. Her iki antrenman yönteminin belli periyotlar halinde değiştirilerek uygulanması çalıştığımız sporcular üzerinde anlamlı bir fark oluşturmamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Hentbol, Pliometrik, Patlayıcı kuvvet, Atletik performans

The effect of plyometric and explosive strength training on athletic performance in handball players

Purpose: While both plyometric and traditional resistance training methods are beneficial in terms of performance improvement in almost every branch, there are very few studies in the literature examining the application sequences of these methods in a periodic training program. For this reason, the aim of this study is to examine the explosive power training before plyometric training or a vice versa sequence by comparing it during the 12-week training period. Method: 22 female athletes between the ages of 16-18 who play active handball participated in the research by filling out the "Informed Voluntary Consent Form". Participants were randomly divided into two groups as explosive power training after plyometric training group (PLPK) and plyometric training group after explosive power training group (PKPL). In addition to the training routine of the participants (total training loads of both groups being equal), the PLPK group performed 6 weeks of explosive power training after 6 weeks of plyometric training, and the PKPL group performed 6 weeks of explosive power training, followed by 6 weeks of plyometric training. Physical measurements such as age, height and body weight were assessed for all participants before the training period started. 5-10-20 m sprint, CMJ (countermovement jump), 1RM squat (1 repetition maximum squat test), reactive strength index (RSI), standing long jump (DUA), RAST (running-based anaerobic sprint test) and handball specific agility tests were applied before and after intervention period. PKPL and PLPK were recorded at different measurement periods (pretest-posttest). Paired T-test was used to determine whether the change was different over time. In addition, the differences between the PKPL and PLPK groups for each measurement period were evaluated by the Independent samples T test. Statistical analysis was performed in SPSS 20 package program and all statistical procedures were evaluated according to p<0,05 significance level. Findings: As a result of the analysis, no statistically significant difference was found in any performance parameter in the comparisons between the groups (p>0,05), and there was no change in the parameters related to the order of applications of plyometric training and explosive power training (RAST= 0,06; 1RM Squat=0,54; DUA=0.40; Agility=0,05; RSI=0,09; CMJ=0.10; 20 meters Sprint=0,58). On the other hand, there was a significant difference in all the variables that were the subject of the research in both groups in the in-group comparisons (p<0,05). Conclusion: In the light of the findings of our study, plyometric training and explosive power training increased the performance data of the athletes and created a significant difference. The application of both training methods by changing their sequence in certain periods did not create a significant difference on the athletes we studied.

Keywords:

handball , Plyometrics, Explosive strength, Athletic performance,

PDF

___

Adamaczyk, J. G. (2011). The Estimation of the RAST test usefulness in monitoring the anaerobic capacity of sprinters in athletics. Polish Journal of Sports Tourism, 18(3), 214-218.
Baechle T. R., ve Earle R.W (2000). Essentials of strength training and conditioning. 2nd edition Champaign, IL: National Strength and Conditioning Association.
Bilge, M., Münüroğlu, S., ve Gündüz, N. (2000). Türk bayan hentbol milli takımı oyuncularının somatotip profilleri ve yabancı ülke sporcuları ile karşılaştırılması. Spor Araştırmaları Dergisi, 4(1), 33-43.
Carvalho, A., Mourão, P., ve Abade, E. (2014). Effects of strength training combined with specific plyometric exercises on body composition, vertical jump height and lower limb strength development in elite male handball players: a case study. Journal of Human Kinetics, 8(41), 125-32. Doi: 10.2478/hukin-2014-0040
Cherif, M., Said, M., Chaatani, S., Nejlaoui, O., Gomri, D., ve Abdallah, A (2012). The effect of a combined high-intensity plyometric and speed training program on the running and jumping ability of male handball players. Asian Journal of Sports Medicine, 3, 21-28.
Cipryan, L., ve Gajda, V. (2011). The influence of aerobic power on repeated anaerobic exercise in juniour soccer players. Journal of Human Kinetics, 28(1), 63-71.
Glatthorn, J. F., Gouge, S., Nussbauner, S., Stauffacher, S., Impellizzeri, F. M., ve Maffiuletti, N. A (2011). Validity and Reliability of Optojump photoelectric cells for estimating vertical jump height. The Journal of Strength and Conditioning Research, 25(2), 556-560.
Gündüz, N., Sevim, Y., ve Eler, S. (2002). Hentbolda performans ve testler. Dinamik Spor Bilimleri Dergisi, 1(4), 14-16.
Gwacham, N., ve Wagner, D. R. (2012). Acute effects of a caffeine-taurine energy drink on repeated sprint performance of American college football players. Int Journal of Sport Nutr. Exercise Metab., 22, 109-116.
Harper, D. (2011). The 10 to 5 repeated jump test. A new test for evaluating reactive strength. In: British Association of Sports and Exercises Sciences Student Conference, Chester.
Hermassi, S., Chelly, M. S., Tabka, Z., Shephard, R. J., ve Chamarı, K. (2011). Effects of 8-week in-season upper and lower limb heavy resistance training on the peak power, throwing velocity, and sprint performance of elite male handball players. Journal of Strength and Conditioning Research, 25, 2424-2433.
Lesinski M, Herz M, Schmelcher A, Granacher U. (2020) Effects of Resistance Training on Physical Fitness in Healthy Children and Adolescents: An Umbrella Review, Sports Medicine, 50, 1901–1928
Mackenzie, B. (2005). Performance evaluation tests. London: Electric World plc.
McQuilliam, S., Clark, D., Erskine, R., Brownlee T. E. (2020). Free weight resistance training in youth athletes: A narrative review. Sports Medicine, 50, 1567–1568. Doi: 10.1007/s40279-020-01307-7.
Miller T. (Ed). (2012). NSCA’s guide to tests and assessments, United states: Human kinetics, 15- 43.
Nande, P. J., ve Vali, S. A. (2010). Fitness evaluation tests for competitive sports. 1.Press, Mumbai India, Himalaya Publishing House, p. 49-50.
Reiman, M. P., &. Manske, R.C., (2018). İnsan performansında fonksiyonel testler. Karakış Basım Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti. Çeviren: Bulgan, Ç., Başar, M. A. İstanbul, 1. Baskı.
Shareef, S. S. N. (2017). 16-19 Yaşlar arası hentbolcularda 8 haftalık pliometrik antrenmanın bazı motorik özelliklere etkisi. Ömer Halis Demir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Niğde.
Spieszny, M., ve Zubik, M. (2018). Modification of strength training programs in handball players and its influence on power during the competitive period. Journal of Human Kinetics, 63, 149-160.
Taşkıran, Y. (1997). Hentbolda performans. Bağırgan Yayınevi, Ankara, 1-3,85-86.