Bu araştırmanın amacı, resim sanatında kullanılan nesnelerin, sanat yaklaşımları içindeki oluşumları ve sanatçıların üslup farklılıklarına göre anlatım aracı olarak ele alış biçimlerinin incelenmesidir. Araştırma tarama modelinde desenlenmiştir. Araştırmada, nesnenin tanımına, resimde nesne adı altında batı akımlarında nesne yaklaşımlarına yer verilmiştir. Sanatın gelişim süreci içerisinde hemen her resimde yer alan nesne, her defasında kendisine yeni anlamlar yüklenen bir anlatım aracı olarak varlığını sürdürmektedir. Nesne, akımlar altında incelendiğinde her akım için ve akımda yer alan her sanatçı için farklı anlamlar taşımaktadır. Akımın felsefesi ve anlayışı doğrultusunda nesnelerin anlamları değişim gösterir. Örneğin; Soyut ve Soyutlama da gerçek görüntüsünden arındırılırken, Realist  yaklaşımda tüm gerçekliği ile yapısını korumakta, duyguların dışavurumunda sanatçının iç dünyasını yansıtan simgelere dönüşmekte, Sürreal bakışta görünen ve görünmeyen her türlü gerçeği yansıtmakta, daha sonra da kavramsal anlayışta bizzat kendi görüntüsünün yer almasıyla, nesneler sanatçının iletmek istediği düşüncenin sanat eseri olmasını sağlayan göstergelere dönüşmektedir. Nesne tüm sanat yaklaşımlarını etkileyen ve sanatçıya yepyeni kapılar açan, önemli bir anlatım aracıdır.