Türkiye hassas bir iklim kuşağında olduğu için iklim değişikliğinin olumsuz etkilerine maruzdur. İklim değişikliğinin etkileri toplumsal cinsiyet ekseninde farklıdır. Bu farklı etkiler, güney yarım küre ülkeleri diye de adlandırılan ekonomik açıdan gelişmemiş ülkelerde yeterince araştırılmış ve genelde kuzey yarım kürede bulunan gelişmiş ülkelerde araştırılmaya başlanmış olmasına rağmen, Türkiye‘de hem ulusal iklim değişikliği politikalarında hem de akademik çalışmalarda ihmal edilmektedir. Bu makale, bu eksikliği ortaya çıkarmayı ve araştırmayı ve iklim değişikliğinin toplumsal cinsiyet eksenindeki farklı etkilerini aydınlatmayı ve böylece ilgili politikalara yön vermeyi amaçlamaktadır. Bunun için, akademik makaleleri kapsayan sistematik literatür taraması yapılarak ayrıca ulusal iklim değişikliği politika belgeleri ve karar alma mekanizmaları analiz edildi. Toplumsal cinsiyet analizlerinin iklim değişikliği politikalarında ve araştırmalarında ihmal edilmesi, ülkenin iklim değişikliğine uyum ve etkilerinin azaltılması politikalarının gücünü azaltmaktadır, çünkü iklim değişikliği toplumsal cinsiyet farklarını ağırlaştırabilir. Ayrıca bu ihmal, Türkiye‘nin uluslararası iklim değişikliği politikalarında konumunu ve Avrupa Birliği ile uyumunu da zayıflatabilir.

Turkey is extremely vulnerable to the adverse consequences of climate change due to its location. The effects of climate change are not gender neutral and women are more vulnerable than men to adverse effects of climate change. Although the implications of gender in relation to climate change has been extensively researched in the Global South and has started to emerge in the Global North, gender dimensions and analysis of climate change is absent from public policy discussions and academic papers in Turkey. This paper has a dual aim of revealing the gender invisibility with regard to climate change in academic literature and in the national climate change policies in Turkey as well as of increasing the academic understanding of gender dimensions of climate change to inform the public policy in the country. To this end, a combination of broad systematic literature review and document analysis method were used. In addition, decision-making bodies were analysed. I argue that the absence of critical gender analysis in policy and research in relation to climate change reduces the country’s ability to develop adequate adaptation and mitigation strategies since the impacts of climate change can exacerbate existing inequalities with regard to gender. This failure may weaken Turkey’s positions in the international climate change politics and the harmonisation with the European Union.