The Application of Discourse Analysis to Drama: A Cross-cultural Approach

Bu çalışma, konuşma ve genel söylev ilişkilerindeki konuşma eylemlerinin ve ön varsayım gibi belli başlı söylev analiz tekniklerinin başarılı birşekilde tiyatroya uyarlanmasını ele almaktadır. Amaca yönelik böyle bir yaklaşım edebi eleştiri ve tiyatro eleştirisi arasında bir ayrım yapmayı gerekli kılmaktadır. Bu ayrım, her iki eleştiri türünün birinin diğerinden üstün olmadığı gerçeğini ortaya koymaktadır. İşbirliği ilkesi, bir oyunun sahnelenmesinin onun yeniden yorumlanması olduğu gerçeğini vurgulamada önemli bir etmendir. Bu bağlamda, edebiyat eleştirisi edebi bir metni inceleme konusu yapmalıdır. Ayrıca, bir dizi metin analiz teknikleri geliştirerek edebi bir metindeki örtülü dilbilimsel veya sosyolojik unsurları incelenmelidir. Bütün bunlar dil kullanımını düzenleyen yorumlayan en önemli dilbilimsel unsurlardır. Edebi metin, sadece farklı dil seviyelerine ait yapılandırmalarla ele alınmaz bir diz iletişimsel eylemlerle ele alınır

Söylev Analizlerinin Tiyatroya Uyarlanması: Kültürlerarası Yaklaşım

This paper aims at briefly demonstrating how the major procedures of discourse analysis (i.e. speech acts, presuppositions, and the cooperative principle in conversation and general discourse relations) may be fruitfully applied to drama dialogue. Such a kind of purposive approach, in turn, makes it rather reasonable to distinguish between literary criticism and theatrical analysis, but not so that one is deemed to be superior to the other. “Co-operative Labour Division” is crucial because a production of a play is in effect “a play–an interpretation of it”. In terms of this context, literary criticism should also take the text as its object of investigation and develop techniques of textual analysis to cope with the implied aspects embedded within a set of linguistic or sociological conventions. All this does suggest that the most important sets of linguistic conventions for interpretation are those which govern language use. This effect means treating the text as a series of communicative acts, not just as a configuration of elements belonging to various levels of language

PDF

___

Benveniste, E. (1971). Problems in General Linguistics. Florida: University of Miami Press.
Brown, R., & Gilman, O. (1960). “The Pronouns of Power and Solidarity”. Ed. T. A. Sebeok. Style in Language, 253-276. Cambridge: MIT Press.
Byron, L. (1994). The Works of Lord Byron. The Wordsworth Poetry Library. London: Wordsworth.
Chomsky, A. N. (1987). “Language in a Psychological Setting”. Sophia Linguistica, 22, 1-73.
Ervin-Tripp, S. (1974). “Sociolinguistic Rules of Address”. Eds. Pride and Helmes. Sociolinguistics, 225- 240. London: Penguin.
Friedrich, P. (1972). “Social Context and Semantic Feature: The Russian Pronominal Usage”. Eds. J. J.
Gumpers, & D. M. Hymes. Directions in Sociolinguistics: The Ethnography of Communication, 270- 300. New York: Holt, Rineheart and Winston.
Goodenough, W. H. (1957). “Cultural Anthropology and Linguistics”. Ed. P. L. Garvin. Report of the Seventh Round Table Meeting on Linguistics and Language Study, 167-173. Washington, D. C.: Georgetown University Press.
Hall, S. (ed.). Representation: Cultural Representation and Signifying Practices. London: Sage Publications.
Herder, J. G. von (1877-1913). Sämtliche Werke. Ed. Bernard Suphan. 33 vol. Berlin: Wiedemann.
Humboldt, C. W. von (1903-36). Wilhelm von Humboltds Werke. Ed. Albert Leitzmann. 17 Vols. Berlin: B. Behr.
Levinson, S. (1983). Pragmatics. Cambridge: CUP. Mulholland, J. (1967). “‘Thou’ and ‘You’ in Shakespeare: A Study In The Second Person Pronoun”. English Studies, 48, 34-43.
Ordubadi, M. S. (1983). Gılınç ve Galam. Baku: Azerbaijan State University Publishing House.
Quirk, R. (1974). “Shakespeare and the English Language”. Ed. Edward Arnold. The Linguist and the English Language. 44-64. London: Edward Arnold.
Rastorguyeva, T. A. (1983). A History of English. Moskva: Prosvešeniye.
Shakespeare, W. (1914). “King Lear”. Ed. W. J. Craig. Complete Works of Shakespeare, 822-851. London: Oxford University Press.
Shelly, P. B. (1994). The Works of Percy Bishey Shelley. London: Wordsworth.
Simpon, P. (2005). “Politeness Phenomena in Ionesco’s ‘The Lesson’”. Eds. R. Carter, & P. Simpson. Language, Discourse and Literature. 169-190. London: Routledge.
Wardhaugh, R. (2010). An Introduction to Sociolinguistics. New York: Wiley-Blackwell.
Whorf, B. L. (1956). Language, Thought, and Reality: selected writings of Benjamin Lee Whorf. New York: Wiley.
Wierzbicka, A. (1992). Semantics, Culture and Cognition. New York: OUP.