Gonca YILDIRIM, Deniz AKBULUT

Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Yakınlarının Halkla İlişkiler Mesleği Konusunda Tutum ve Algıları Üzerine Bir Araştırma

Halkla ilişkiler, temsil ettiği kuruluşların imaj ve itibarının oluşturulması, korunması ve güçlendirilmesi adına hedef kitleleri ile stratejik iletişim süreçlerini yürüten bir iletişim disiplinidir. Ancak başka kurum ve kuruluşların imajı ve itibarı konusunda önemli görev ve sorumluluk üstelenen halkla ilişkilerin, kendi mesleki imaj ve itibarını hak ettiği ölçüde inşa edip koruyamaması ironik bir durum olarak karşımıza çıkmaktadır. Buradan yola çıkılarak yapılan bu çalışmada üniversitelerin önlisans ve lisans halkla ilişkiler ve tanıtım bölümlerinde öğrenim gören öğrencilerin aileleri ve yakın çevrelerinin halkla ilişkiler mesleği üzerine tutum ve algılarının ölçülmesi amaçlanmaktadır. Bugüne kadar yapılan çalışmaların çoğunluğunun meslek profesyonelleri ve akademisyenler ve öğrenciler üzerine yapılmış olması fakat hiç öğrenci yakınlarının görüşlerinin alınmamış olması bu çalışmanın önemini ortaya koymaktadır. Bu amaçla İstanbul Aydın Üniversitesi İletişim Fakültesi ve ABMYO Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümlerinde öğrenim gören öğrencilerin yakınlarına yönelik bir anket çalışması uygulanmış ve toplam 482 kişiye ulaşılmıştır. SPPS 17.0 programı ile yapılan analiz sonucuna göre, ailelerin konuyla ilgili görüşleri çocuklarının bu bölümde okumalarıyla beraber değişmiş ancak mesleğin kapsamını hala tam anlayamamış oldukları görülmüştür

A Research On Attitudes and Perceptions On Public Relations Profession of The Relatives of Students Who Study Public Relations and Publicity Programs

Public relations is a communication discipline implementing strategic communication processes with target audiences about constituting, preserving and strengthening of image and reputation of the corporations represented. However, it can be considered an irony that public relations profession, which undertakes significant tasks and responsibilities related to the image and reputation of companies and organizations, cannot preserve the image and reputation of their profession accurately. Accordingly, the purpose of the research was to measure the attitudes and perceptions of the families and close relatives of the students studying in associate degree and bachelor degree programmes of public relations and publicity departments. The significance of the study is based on the fact that majority of the researches carried out so far was related to the perceptions of the professionals and academicians and students; and yet, no opinions of students’ relatives have been received. Therefore, a questionnaire was carried out among the relatives of the students who have been studying Istanbul

PDF

___

Abdullah, Zulhamri and Threadgold, Terry R. (2008). “Towards the professionalisation of public relations in Malaysia: Perception management and strategy development”. Public Relations Review. 34: 285-287.
Akbulut, Deniz (2008). İş İlanlarında Halkla İlişkiler Mesleğinin Sunumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bowen, Shannon A. (2003). “I Thought İt Would Be More Glamorous: Preconceptions And Misconceptions Among Students İn The Public Relations Principles Course”. Public Relation Review. 29(2): 199-214.
Bowen, Shannon A. (2009). “All Glamour, No Substance? How Public Relations Majors And Potential Majors İn An Exemplar Program View The İndustry And Function”. Public Relations Review (35): 402–410.
Brown, Kenon A., White, Candace L. and Waymer, Damion (2011). “African-American Students’ Perceptions of Public Relations Educational Practice: Implications for Minority Recruitment”. Public Relations Review (37): 522-529.
Bülbül, A. Rıdvan (2004). Halkla İlişkiler. 2.b. Ankara: Nobel.
Cameron, Glen T., Sallot, Lynne M. and Lariscy, Ruth Ann Weaver (1996). “Developing Standards of Professional Performance in Pubic Relations”. Public Relations Review. 22. No.1: 43-61.
Canpolat, Nesrin (2013). “Türkiye’de Halkla İlişkiler Eğitimi: Halkla İlişkiler Ders Programlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma”. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. Cilt 2. Sayı:2.
Chappelow, Marsha A. (2015). “Standards for Educational Public Relations and Communications Professionals”. Journal of School Public Relations. Vol. 36: 421-443.
Clair, Robin Patrick (1996). “The Political Nature of the Colloquialism, “A Real Job”: Implications for Organizational Socialization”. Communication Monographs. Vol. 63. Issue 3: 249-267.
Coombs, W. Timothy and Rybacki, Karyn (1999). “Public Relations Education: Where İs The Pedagogy?”. Public Relations Review. 25(1): 55–63.
Cutlip, Scott M.and Center Allen H. (1978). Effective Public Relations. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall.
Doğru, Yusuf Bahadır (2016). “Web Sözlüklerinde Halkla İlişkiler Mesleğinin ve Kavramının Algılanışı ve Temsili. Halkla İlişkilerde Uzmanlaşma III”. Nihal Paşalı Taşoğlu (Ed). Kocaeli: Umuttepe.
Durmuş, Beril, Yurtkoru, E. Serra ve Çinko, Murat (2011). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. 4. Basım. İstanbul: Beta.
Erdoğan, İrfan (2008). Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler. 2.b.Ankara: Erk.
Erzikova, Elina and Berger, Bruce K. (2011). “Creativity Vs. Ethics: Russian And U.S. Public Relations Students’ Perceptions Of Professional Leadership And Leaders”. Public Relations Journal. 5(3): 1-24.
Fullerton, Jami A. and McKinnon, Lori (2015). “U.S. Public Relations Students’ Perceptions Of PR: What College Students Think About PR Education And The PR Profession”. Public Relations Journal. 9(2). http://www.prsa.org/Intelligence/PRJournal/Vol9/No2. Erişim tarihi: 20.06.2017.
Gallicano, Tiffany Derville and Stansberry, Kathleen (2011). “Communication With Diverse Audiences Through A Case Study Approach”. Public Relations Review (37): 556-561.
Gleeson, Damian John (2013). “Undergraduate Students’ Perceptions Of Public Relations: An Australian Study”. PRism. 9(1). http://www.prismjournal.org/homepage.html. Erişim tarihi: 17.06.2017.
Gonçalves, Gisela, Spínola, Susana de Carvalho and Padamo, Celma (2013). “Analysing Public Relations Education Through İnternational Standards: The Portuguese Case”. Public Relations Review (39): 612– 614.
Gower, Karla K., and Reber, Bryan H. (2006). “Prepared For Practice? Student Perceptions About Requirements And Preparation For Public Relations Practice”. Public Relations Review. (32): 188-190.
Grunig, James E. (1989) Teaching Public Relations in the Future. Public Relations Review. 15 (1): 12-24.
Grunig, James E. and Hunt, Todd (1984). Managing Public Relations. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Grunig, James E. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. İstanbul: Rota.
Güllüpınar, Hasan (2015). “Stratejik İletişim Bağlamında Türkiye’deki Halkla İlişkiler Bölümlerinin Ders Müfredatları Üzerine Bir İnceleme”. e-Gifder. Cilt:3. Sayı 1: 17-35.
Kazancı, Metin (2002). Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler. Ankara: Turhan. Kruckebeg, Dean (1998) “The Future of PR Education: Some Recommendations”. Public Relations Review. 24 (2): 235-248.
L’Etang, Jacquie and Pieczka, Magda (2002). Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Vadi.
Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2007). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, 3.b. İstanbul: Der.
Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2008). “Türkiye’de Lisans ve Lisansüstü Halkla İlişkiler Eğitimi: Tezlerin Halkla İlişkiler Alanına Katkısının Kantitatif Bir Çalışması (1984-2007)”. Selçuk İletişim. Cilt 5. Sayı 2: 5-14.
Öksüz, Burcu (2015). “Halkla İlişkilerde Meslekleşme Sorunu”. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi. Sayı 40: 249-265.
Özen, Ercan ve Kılınç, Filiz (2015). “İşletmelerde Finansal Performansın Artmasında Halkla İlişkilerin Rolü ve Halkla İlişkiler Algısı”. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi. 2 (1): 147-170.
Park, Joosuk (2003). “Discrepancy Between Korean Goverment ond Corporate Practitioners Regarding Professional Standards in Public Relations: A Co-Orientation Approach”. Journal Of Public Relations Research (15): 249 - 275.
Peltekoğlu, Filiz Balta (2007). Halkla İlişkiler Nedir. 7.b. İstanbul: Beta.
Phyllis, V. Larsen and Len-Rios, Maria E. (2006). “Integration Of Advertising And Public Relations Curricula:A 2005 Status Report Of Educator Perceptions”. Journalism & Mass Communication Educator. 61(1): 33-47.
Pira, Aylin (2004). “Bir Halkla İlişkiler Hedef Kitlesi; Halkın Tamamı veya Büyük Bir Kısmı Olarak Kamu; Kavramsal Çerçeve”. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 6. Cilt: 12. ss.225- 234. http://journals.manas.kg/mjsr/oldarchives/Vol06_Issue12_2004/409.pdf. Erişim Tarihi: 03.06.2017.
Sallot, Lynne M.., Cameron, Glen T. and Lariscy, Ruth Ann Weaver. (1998). “Pluralistic Ignorance and Professional Standards: Underestimating Professionalism of Our Peers in Public Relations”. Public Relations Review. 24-1, No.1: 1-19.
Smith, Brian G. and Navarro, Jessica (2014). “Integrating Public Relations Education? An Analysis of Educator Perceptions of Integrated Communication Pedagogy”. International Journal of Integrated Marketing Communications. Spring. 7-17.
Stacks, Don W., Botan, Carl. and Turk, Judy VanSlyke. (1999). “Perceptions of Public Relations Education”. Public Relations Review. 25(1): 9-28.
Sha, Bey-Ling (2011). “2010 Practice Analysis: Professional Competencies and Work Categories in Public Relations Today”. Public Relations Review. 37: 187-196.
Solmaz, Başak, Arslan, Aynur, Aydın, Bayram Oğuz ve Duğan, Özlem (2012). “Türkiye’de Halkla İlişkiler Lisans Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı 27.
Toth, Elisabeth (1999). “Models for Instruction and Curriculum Models”. Public Relations Review. 25(1): 45-53.
Toth, Elisabeth L. and Aldoory, Linda (2010). “A First Look: An in- Depth Analysis of Global Public Relations Education, NewYork: Commission on Public Relations Education”. http://www. commpred.org, Erişim Tarihi: 12 Mart 2017.
Tsetsura, Katerina (2011). “Is Public Relations a Real Job? How Female Practitioners Construct the Profession”. Journal of Public Relations Research. 23(1): 1–23.
Tuncer, M. Umut (2011). “Halkla İlişkilerde Meslek Standartları: Uygulayıcılara Yönelik Bir Araştırma”. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi. Sayı 32: 63 – 85.
Ural, Ebru Güzelcik (2012) “Etkili Bir Halkla İlişkiler Lisans Eğitimi için Halkla İlişkiler Alanında Ortaya Çıkan Değişimlerin Eğitime Aktarılması”. e-Journal of New World Sciences Academy. Vol: 7, No: 2.
Vercic, Dejan, Van Ruler, Betteke, Butschi, Gerhard and Flodin, Bertil (2001) “On The Definition Of Public Relations: A European View”. Public Relations Review. Volume 27. Issue 4. Winter: 373-387.
Vural, Beril Akıncı ve Yurdakul, Nilay Başok (2004). “Halkla ilişkiler Eğitiminde Müfredat ve Uygulamalar: Türk ve Amerikan Üniversitelerine Yönelik Kıyaslamalı Bir Çalışma”. International Symposium Communication in the Millennium A Dialogue Between Turkish and American Scholars. 17-19 Mart, İstanbul.
White, Candace and Park, Joosuk (2010). “Public Perceptions of Public Relations”. Public Relations Review. 36: 319-324.
Yazıcı, Tülay ve Ekinci, Deniz Keba (2016) “Halkla İlişkiler Uzmanlarının Halkla İlişkiler Eğitimine Bakış Açısı”. Halkla İlişkilerde Uzmanlaşma-III”. Nihal Paşalı Taşoğlu (Ed). Kocaeli: Umuttepe.
Yıldırım, Gonca ve Becan Cihan (2017). “Öğrencilerin Halkla İlişkiler Eğitimine Yönelik Tutumlarına ve Meslek İmajını Oluşturan Faktörlerin Belirlenmesine İlişkin Bir Değerlendirme: Halkla İlişkiler Bölümü Öğrencilerine Yönelik Bir Saha Araştırması”. JASS. International Journal of Social Science, Autumn I. Number: 59: 269-295.
Yenğin, Hülya (2004). Halkla İlişkilere Başlarken. İstanbul: Gamze.
European Communication Monitor 2007/ 2009/2011/2016 Raporları, www.communicationmonitor. eu/, Erişim tarihi: 27 Temmuz 2017.