Norveç ve Türkiye Eğitim Sistemleri ile Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması

Çalışmada Norveç ve Türkiye’nin eğitim sistemlerinin genel yapısı ve öğretmen yetiştirme sistemleri karşılaştırılmıştır. Karşılaştırmalı eğitim çalışması olan bu araştırmada farklı eğitim sistemlerinin ayrı unsurlarını bütün halinde inceleyen yatay yaklaşım kullanılmıştır. Bu doğrultuda, birincil veri kaynakları olarak ilgili bakanlıklardan elde edilen dokümanlar ile uluslararası kuruluşların hazırladıkları raporlardan yararlanılmıştır. Verilerin analizi sonucuna göre, Norveç’te eğitim, merkezi şekilde yürütülmemekle birlikte yerel yetkililer eğitimin birçok alanında yetki ve sorumluluk sahibidirler. Ayrıca, zorunlu eğitim Norveç’te daha kısa sürelidir ve eğitimin finansmanına Türkiye’den daha fazla bütçe ayrılmıştır. Hizmet öncesi öğretmen eğitiminde ise Türkiye’den farklı olarak Norveç’te entegre yüksek lisans programları 2017 itibariyle uygulamaya konulmuştur ve yetiştirme süresi lisans eğitimi veren Türkiye’den daha uzun tutulmuştur. Bununla birlikte, Norveç’te göreve başlayan öğretmenlere ek program uygulanmazken, Türkiye’de aday öğretmenlik süreci yoğun bir program içerir. Ayrıca öğretmenlerin istihdamı konusunda Norveç’te açık işe alma yöntemi benimsenirken, öğretmenler memur olmayan kamu çalışanı statüsünde görev yapmaktadırlar.

Comparison of Norwegian and Turkish Education Systems and Teacher Training Systems

The purpose of this study is to compare Turkish and Norwegian education systems to reveal the similarities and differences to shed light on general education systems and teacher training systems. In this comparative education study, horizontal approach that examines the separate elements of different education systems holistically is used. Accordingly, as the primary data sources, documents obtained from the relevant ministries and the reports prepared by international organizations were used. The results of the study suggest that Norwegian education system is decentralized and local authorities have the supervisory authority and responsibility over education. The duration of compulsory education in Norway is shorter and more budget is allocated to the financing of education than in Turkey. In contrast to 4 year-undergraduate teacher training programs in Turkey, Norway requires longer time in pre-service teacher education and five-year integrated master’s degree programs in teaching have been implemented since 2017. In addition, fully qualified teachers do not require further education to work in schools in Norway but graduates require intensive teacher candidate education in Turkey. Finally, Norway uses the open recruitment method for teachers, while the fully qualified teachers have a non-commissioned public employee status in Turkey

PDF

___

Act Relating To Universities And University Colleges. (2005). 01.05.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/globalassets/upload/kd/vedlegg/uh/uhloven_engelsk.pdf adresinden alınmıştır.
Aslan, M., & Sağlam, M. (2018) Öğretmenlik uygulaması dersinin öğretmen adaylarının görüşlerine göre değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1): 144-162
Ballı A.G. & İnke, H. (2017). PISA anketi 2015 sonuçlarından yola çıkarak Türkiye’de eğitimin son 20 yıl için bir değerlendirmesi. V. Anadolu International Conference in Economics, May 11-13, 2017, Eskişehir, Türkiye
Devlet Memurları Kanunu. (1965) T. C. Resmi Gazete, 12056, 23 Temmuz 1965. Erdoğan, İ. (2015). Karşılaştırmalı eğitim sistemleri. İstanbul: Sümer Kitabevi.
European Commission/EACEA/Eurydice. (2016). Hareketlilik puan tahtası: yükseköğretim eğitimi altyapı raporu. Eurydice Raporu. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
European Commission/EACEA/Eurydice. (2017). The Organisation of the Academic Year in Europe – 2017/18. Eurydice Facts and Figures. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
European Commission/EACEA/Eurydice. (2018). Teaching Careers in Europe: Access, Progression and Support. Eurydice Report. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Eurydice. (2018). Norway Overview. 18.04.2018 tarihinde https://eacea.ec.europa.eu/nationalpolicies/eurydice/content/norway_en adresinden alınmıştır.
Genç Sel, V. (2004). Dünyada ve Türkiye’de karşılaştırmalı eğitim: kavram, kapsam ve eğilimler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, Malatya.
İlköğretim ve Eğitim Kanunu. (1961). T. C. Resmi Gazete, 10705, 12 Ocak 1961.
Kavak, Y. (2010). 2050’ye Doğru nüfusbilim ve yönetim: eğitim sistemine bakış. İstanbul: TUSIAD.
Kazamias A. (2009). Comparative Education: Historical Reflections. In: Cowen R., Kazamias A.M. (ed) International Handbook of Comparative Education. Springer International Handbooks of Education, vol 22. Springer, Dordrecht
Kılıçaslan, H. (2016). PISA sonuçları ile eğitim harcamaları ilişkisi. International Conference on Quality in Higher Education, 649-656.
Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği. (2016). Resmi Gazete, 29690, 20 Nisan 2016.
McGinn, N. & Welsh, T. (1999). Decentralisation of education: why, when, what and how? Paris: UNESCO
MEB Okul Öncesi Eğitim Ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. (2018). Resmi Gazete, 30318, 31 Ocak 2018.
MEB Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. (2018). Resmi Gazete, 30332, 14 Şubat 2018.
MEB. (2017b). Bakan Yılmaz, AA Editör Masası´nda ortaöğretime geçişte yeni uygulamayı açıkladı. 05.04.2018 tarihinde http://www.meb.gov.tr/bakan-yilmaz-aa-editor-masasindaortaogretime-geciste-yeni-uygulamayi-acikladi/haber/14882/tr erişim 10.05.18 adresinden alınmıştır.
MEB. (2017c). Aday Öğretmen Yetiştirme Programı. 05.04.2018 tarihinde https://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=0ah UKEwizmIDNvdjaAhWHblAKHf3xC3cQFgg2MAE&url=http%3A%2F%2Foygm.me b.gov.tr%2Fmeb_iys_dosyalar%2F2017_08%2F03192434_EK- 1_Aday_YYretmen_YetiYtirme_ProgramY.docx&usg=AOvVaw2T2kLklLJElsY0bvff0tB adresinden alınmıştır.
MEB. (2018). Sınavla öğrenci alacak ortaöğretim kurumlarına ilişkin merkezî sınav başvuru ve uygulama kılavuzu. 02.05.2018 tarihinde http://www.meb.gov.tr/sinavlar/dokumanlar/2018/MERKEZI_SINAV_BASVURU_VE _UYGULAMA_KILAVUZU.pdf adresinden alınmıştır.
Mesleki Eğitim Kanunu. (1986) T. C. Resmi Gazete, 19139, 19 Haziran 1986.
Milli Eğitim Temel Kanunu. (1973). T. C. Resmi Gazete, 14574, 24 Haziran 1973.
Ministry of Education and Research. (2010). National curriculum regulations for differentiated primary and lower secondary teacher education programmes for years 1 – 7 and years 5 – 10. 30.04.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/globalassets/upload/kd/vedlegg/uh/forskrifter/national_curri culum_differentiated_teacher_education.pdf adresinden alınmıştır.
Ministry of Education and Research. (2007). Education – from kindergarten to adult education. Oslo: Ministry of Education and Research.
Ministry of Education and Research. (2016a). OECD TALIS initial teacher preparation study country background report Norway. 30.04.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/contentassets/0f4d861825c840cd88958023a844ed3b/final121016-new-summary-cbr-norway1108292.pdf adresinden alınmıştır.
Ministry of Education and Research. (2016b). Regulations relating to the framework plan for primary and lower secondary teacher education for years 1–7. 30.04.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/contentassets/c454dbe313c1438b9a965e84cec47364/forskri ft-om-rammeplan-for-grunnskolelarerutdanning-for-trinn-1-7---engelsk-oversettelsel1064431.pdf adresinden alınmıştır.
Ministry of Education and Research. (2016c). Regulations relating to the framework plan for primary and lower secondary teacher education for years 5–10. 30.04.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/contentassets/c454dbe313c1438b9a965e84cec47364/forskri ft-om-rammeplan-for-grunnskolelarerutdanning-for-trinn-5-10---engelskoversettelse.pdf adresinden alınmıştır.
OECD. (2017). Education at a glance 2017: OECD indicators. Paris: OECD Publishing.
OECD. (2018). OECD education statistics (database). 08 Nisan 2018 tarihinde http://dx.doi.org/10.1787/data-00365-en adresinden alınmıştır.
ÖSYM. (2018). 2018 Yükseköğretim kurumları sınavı (YKS) kılavuzu. 05.05.2018 tarihinde http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2018/YKS/KILAVUZ_20042018.pdf adresinden alınmıştır.
Polat, S. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programı ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi. E international journal of educational research Volume: 4 Issue: 2 Spring 2013 pp. 48-60
Regjeringen. (2018). Universities and University Colleges. 01.05.2018 tarihinde https://www.regjeringen.no/en/dep/kd/organisation/kunnskapsdepartementets-etater-ogvirksomheter/Subordinate-agencies-2/state-run-universities-and-university-co/id434505/ adresinden alınmıştır.
Samordna Opptak. (2013). The Norwegian universities and colleges admission service. 01.05.2018 tarihinde https://www.samordnaopptak.no/info/english/ adresinden alınmıştır.
Senemoğlu, N. (1993). A study on initial primary teacher training in England with implications for the system in Turkey. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(9), 367-376.
Sözleşmeli Öğretmen İstihdamına İlişkin Yönetmelik. (2016). Resmî Gazete, 29790, 3 Ağustos 2016.
Statistics Norway. (2016). Facts about education in Norway 2017 – key figures 2015. 01.05.2018 tarihinde https://www.ssb.no/en/utdanning/artikler-ogpublikasjoner/_attachment/287176?_ts=158d834b638 adresinden alınmıştır.
Statistics Norway. (2017). Facts about education in Norway 2018 – key figures 2016. 01.05.2018 tarihinde https://www.ssb.no/en/utdanning/artikler-ogpublikasjoner/_attachment/335543?_ts=160b64995e0 adresinden alınmıştır.
The Norwegian Directorate for Education. (2016). The Education Mirror- Facts and analyses of kindergartens, primary and secondary education in Norway. 01.05.2018 tarihinde http://utdanningsspeilet.udir.no/2016/wpcontent/uploads/2016/10/Utdanningsspeilet_2016_en.pdf adresinden alınmıştır.
Trethewey, A. (1976). Introducing comparative education. Hong Kong: Pergamon Press.
Velkommenoslo. (2015). The education system in Norway. 01.04.2018 tarihinde http://www.velkommenoslo.no/english/education/the_education_system_in_norway.ht m adresinden alınmıştır.
World Economic Forum- WEF. (2017a). The global human capital report 2017: preparing people for the future of work. Geneva: World Economic Forum
World Economic Forum- WEF. (2017b). The Global Competitiveness Report 2017–2018. Geneva: World Economic Forum
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
YÖK. (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara: T.C. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı.
YÖK. (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri (1982-2007). Ankara: T.C. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı.
YÖK. (2014). Pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına ilişkin usul ve esaslar. 03.05.2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/- /journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/7052802 adresinden alınmıştır.
YÖK. (2018b). Yeni öğretmen yetiştirme lisans programları. 15.05.2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/- /journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/41807946 adresinden alınmıştır.
Yüceer, D. & Coşkun Keskin, S. (2012). Danimarka ve Türk eğitim sistemlerinin ilköğretim düzeyinde karşılaştırılması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 325-349.
Yükseköğretim Kanunu. (1981). T. C. Resmi Gazete, 17506, 6 Kasım 1981.