Öz Bu çalışmada amaç 1991-2016 döneminde üretim miktarı yüksek olan beş ülke ve Türkiye’de baklagillerde işgücü verimliliğini karşılaştırmalı olarak incelemektir. Bu amaçla, öncelikle ülkelerin baklagiller üretim miktarı ve ekim alanlarındaki yıllık ortalama değişim trendi belirlenmiştir. Trendin belirlenmesinde 1980-2016 dönemi ele alınmış ve 1980 yılı temel yıl olarak kabul edilmiştir. Yıllık ortalama değişim oranının belirlenmesinde logaritmik regresyon denklemi kullanılmıştır. İşgücü verimliliğinin hesaplanmasında 1991 yılının temel olarak alındığı endeksleme oran analiz yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre Türkiye’de baklagiller üretim miktarı ve ekim alanlarında 1980’li yılların sonu ve 1990’lı yılların başlarında büyük artışlar meydana gelmiştir. Ancak daha sonraki yıllarda üreticilerin baklagiller üretiminden çekildiği ve ekim alanlarının azaldığı görülmüştür. 1991-2016 döneminde kuru fasulyede işgücü verimliliği Türkiye'de 1'den 1.83'e çıkmıştır. Dünya ortalaması da 1.68 olmuştur. Aynı yıllarda Mercimekte işgücü verimliliği Türkiye’de 1’den 0.94’e düşerken dünya ortalaması 2.68’e çıkmıştır. Nohut üretiminde işgücü verimliliği Türkiye’de 1’den 0.88’e düşerken, dünya ortalaması 1.68’e çıkmıştır. Dolayısıyla Türkiye baklagiller yönünden kendi kendine yeterliliğini büyük ölçüde kaybetmiş ve net ithalatçı ülke konumuna gelmiştir. Bu nedenle Türkiye’deki baklagiller üreticilerinin, üretime yönelmesini sağlayacak politikaların uygulamaya konulması gerekmektedir.
___
Akal, Z., 2005. İşletmelerde Performans Ölçüm ve Denetimi–Çok Yönlü Performans Göstergeleri”, MPM Yayın No:473, Ankara.
Aydoğan, M., Demiryürek, K., Abacı, N.İ., 2015. Türkiye’de Kuru Fasulye Üretiminin Mevcut Durumu, Türk Tarım-Gıda ve Teknoloji Dergisi, 3(12):962-968.
Bolat, M., Ünüvar, İ., Dellal, İ., 2017. Türkiye’de Yemeklik Baklagillerin Gelecek Eğilimlerinin Belirlenmesi, Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 3(2):7-18.
Çiftçi, C.Y., 2004. Dünya’da ve Türkiye’de Yemeklik Baklagiller Tarımı, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Teknik yayınlar Dizisi, No:5, s.10
FAO, 2018a. Crops Productions, http://www.fao.org /faostat, (Erişim Tarihi 26 Nisan 2018)
FAO, 2018b. Annual Population, http://www.fao.org/ faostat, (Erişim Tarihi 25 Mayıs 2018)
FAO, 2018c. Employment İndicators, http://www.fao.org/ faostat (Erişim Tarihi 28 mayıs 2018).
ILO, 2018. Key Indicators of the Labour Market (KILM) http://www.ilo.org/ (Erişim Tarihi 10 Mart,2018).
Karabak, S., Cevher, C., 2002. Orta Anadolu Bölgesinde Nohut ve mercimek Tarımını Sınırlandıran Sosya-Ekonomik Faktörlerin Tespiti, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 11(2): 99-119.
KB, 2014. Kalkınma Bakanlığı Onuncu Kalkınma Planı Bitkisel Üretim Özel ihtisas Komisyonu Raporu.
OECD, 2018. Agricultural Policy Monitoring and Evaluation, OECD, Pablishing, Paris.
Ramsay, M.R., 2008. İşletme Verimliliği Ölçümü Ve Uluslararası İşgücü Verimliliği El kitabı, Ankara
Suiçmez, H., 2016. Dünya’da ve Türkiye’de Verimlilikte Son Durum, Kalkınmada Anahtar Verimlilik, Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü.
Şehirali S., 1988. Yemeklik Dane Baklagiller. A.Ü.Z.F. Yayınları: 1089, Ankara. 435.
TÜİK, 2018a. Bitkisel Üretim İstatistikleri, http://www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi 20 Mayıs, 2018)
TÜİK, 2018b. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS), http://www.tuik.gov.tr ( Erişim Tarihi 20 Mayıs, 2018)
TÜİK, 2018c. Bitkisel Ürün Denge Tabloları, http:/www.tuik.gov.tr/ (Erişim Tarihi 30 Nisan 2018)
TZOB, 2010. Türkiye Ziraat Odaları Birliği, Zirai iktisadi Raporlar https://www.tzob.org.tr/zirai-iktisadi-raporlar (Erişim Tarihi 19 Haziran 2018).
WERY and GRİCNAC, 1983. The Leguminosae Family. II. Syst 1, p1-8. That Fix Nitrogen. Technical Handbook on Symbiotic Nitrogen Fixation.Legume, Rome.
Worldbank, 2018a. World Development İndicators, https://data.worldbank.org/indicator/SP. POP. TOTL (Erişim Tarihi 20 mayıs 2018)