TRT Çocuk Kanalında Yayınlanan Çizgi Dizilerdeki Kötü Karakter Arketiplerinin Duygusal ve Fiziksel Biçim İlişkilerinin İncelenmesi ve Alternatif Tasarım Önerileri

İzleyici ya da oyuncu ile önemli bir bağ kurabilen karakter arketipleri; senaryonun, tasarlanan içeriğin, aktarımı hedeflenen bilginin veya deneyimin iletimi sürecinde oldukça önemli bir rol üstlenmektedir. İçeriğin konusu, hedef kitlesi ve türü çerçevesinde farklılıkları olan karakter arketipleri; sosyal, kültürel, psikolojik ve davranışsal olarak da çeşitlilik gösterebilmektedir. Karakter için senaryo ya da içerikte tanımlanmış olan bu çeşitliliğin, o karakterin biçimsel tasarımında da işe koşulması, aktarımı amaçlanan yapının daha anlamlı ve olumlu gerçekleşmesine önemli katkılar sağlamaktadır. Temelde iyi ve kötü karakter arketip tasarımları çerçevesinde; biçimsel ve renkser farklılıklar eşliğinde çeşitli karakter tasarımları gerçekleştirilebilmektedir. Bu çalışma, Anadolu Üniversitesi Çizgi Film ve Animasyon Bölümü’nde zorunlu ders olarak yürütülen Karakter Geliştirme dersi kapsamında üretilmiştir. Çalışma kapsamında karakter olgusu, iyi ve kötü karakter arketiplerinin tasarım süreçleri literatür temelinde incelenmiş, bu bağlamda TRT Çocuk Kanalında yayınlanan çizgi dizilerdeki kötü karakter arketiplerinin analizi gerçekleştirilmiştir. İlgili literatür ve gerçekleştirilen analiz dersi alan öğrencilere bir sunu eşliğinde aktarılmıştır. Çalışmanın uygulama aşamasında, TRT Çocuk yayın kuşağında yer alan çizgi dizilerdeki kötü karakter arketiplerinin ilgili literatür temel alınarak tekrar tasarlanması istenmiştir. Geliştirilen kötü karakter arketipleri edinilen bilgiler kapsamında tekrar analiz edilmiş ve karakter tasarım sürecinde o karakterin; psikolojik, sosyal ve davranışsal özelliklerinin görsel tasarım süreçlerinde biçimsel olarak karakterin tasarımına aktarılması gerektiği bilgisine ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Tasarım, Karakter Tasarımı, Duygusal Tasarım, Biçimsel Dil, Çizgi Film.

PDF

___

Adanır, O. (2012). Sinemada Anlam ve Anlatım. Ankara: Say Yayınları:.
Arnheim, R. (2004). Art and visual perception: A psychology of the creative eye. Berkeley: Univ of California Press.
Bayrak, T. (2014). Sinemada Karakter Olgusu: Bir Karakter Oyuncusu Olarak Sadri Alışık. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 4 (2) , 105-122.
Bishop, R. (2019). “Shape Language” The Character Designer, İsveç: 21D Sweden AB.
Bülbün Aktı, B. (2014). TRT Çocuk Kanalında Yayınlanan Okulöncesi Yaş Grubu Çocuklarına Yönelik Çizgi Dizilerin Çocuk Hakları Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Fedakâr, P. (2011), “Çizgiyi Aşanlar: Cille Türk Mitolojisinin Çizgi Filmde Kullanılması ve Çizgi Filmle Aktarılması”, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi / Journal of Turkish World Studies, Y. 11, S. 1, s. 107-119.
Güney, E. ve Yalçın, S. B. (2020). Ebeveynleri Boşanmış ve Boşanmamış Ergenlerin Yılmazlık Düzeyleri ile Algıladıkları Sosyal Destek Düzeyleri. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (2) , 217-229.
Goldberg, E. (2008). Character Animation Crash Course!. Los Angeles, CA: Silman-James Press.
Gottman, J. ve Silver, N. (2014). Aşk nasıl sürdürülür. Aşk Laboratuvarından Sırlar. İstanbul: Varlık Yayınları.
Hart-Davis A. (Ed.), (2012). History: The Definitive Visual Guide. New York: DK Publishing.
Heidig, S., Müller, J., & Reichelt, M. (2015). Emotional design in multimedia learning: Differentiation on relevant design features and their effects on emotions and learning. Computers in Human behavior, 44, 81-95.
Karasar, N. (1995). “Araştırma'da Rapor Hazırlama,” Ankara: Eğitim Danışmanlık Ltd. Şti.
Lakoff, G. (2006). The neuroscience of form in art. The artful mind: cognitive science and the riddle of human creativity, 153-169.
Önder, M. (2011). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Aile Eğitimi. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15 (1), 377-386.
Puskar, M. (2021). “The Role Of Body Language In Communication” https://www.betterhelp.com/advice/body-language/the-role-of-body-language-in-communication/
Richardson, A., ve Bowman, L. (2003). Hades. Minnesota: Capstone.
San ve TAŞ Alicenap, (2021). Türkiye Radyo Televizyon Kurumu (TRT) Çocuk Kanalı Yayın Kuşağında Yer Alan Çizgi Dizilerdekı Antropomorfik Karakter Tasarımların Eğitsel Ajan Olarak Duygusal Tasarım Alanı Kapsamında İncelenmesi, Uluslararası Anadolu Sanat Sempozyumu, s. 1279-1293.
Silver, S. (2017). The Silver way: Techniques, tips, and tutorials for effective character design. China: Design Studio Press.
Şimşek, E. (2017). Türk Masallarının Millî Tipi: Keloğlan. Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, 5 (11) , 41-57.
Tomasello, M. (2010). Origins of human communication. Massachusetts: MIT press.
Turner, M. (Ed.). (2006). The artful mind: Cognitive science and the riddle of human creativity. Oxford: Oxford University Press.
Yılmaz, İ. (2017). TRT Çocuk Çocukla Çocuklaşmak. TRT Akademi, 2(4), 584-597.