Oğuzhan ERGÜN

6129

Siyasi Savaş ve Güvenlik Açığı

Devletleşme ve modernleşme olgularının farklı disiplinlerin bakış açıları bağlamında değişik betimlemeleri yapılmaktadır. 2500 yıllık Güvenlik ve Strateji çalışmaları literatürünün de bu konuda söyleyecek bazı şeyleri tabii ki vardır. “Bir toplumun ilkel kavga ve çatışmalardan uygar (doğru) savaşa geçişi devletleşmedir”. Yine “ilkellikten modernliğe geçişin ana göstergesi subayları olan ordunun ortaya çıkışıdır”[1]. Siyasi ve askeri kültürün birlikte evrimleştiği modern süreçte geleneksel dürtülerden (dini veya haklara ilişkin) arınmış, “kendi demokrasilerini kurmak” üzerine yapılan savaş “politik/siyasi savaş” olarak tanımlanmış ve modern devletleri türetmiştir. ABD Stratejik aklının önemli nöronlarından Rand Corp.’un[2] Nisan 2018 tarihinde yayınlamış olduğu “Modern Siyasi Savaş, Güncel Uygulamalar ve Olası Yanıtlar” [3]  incelemesinde, politik/siyasi savaş” kavramını; “etkilemek, zorlamak, sindirmek, zayıflatmak amacıyla, belirli bir spektrumda politik, enformatik, askeri ve ekonomik tedbirlerin kullanılması “şeklinde ele alarak, kurucu savaşı silahlı siyasal yıkım projesine evirmiştir. Rand’ın siyasi savaş analizi, hibritleşen siyasi güç mücadelesinin ahlaki ve etik çizgilerini tamamen ortadan kaldırmaya yönelik akademik ve ideolojik meşruiyet zemini hazırlama gayreti içermektedir. “Sınırsız ve sürekli savaş” jeopolitik şekillendirmenin temel konsept ve aracı seviyesine yükseltilmektedir. Savaş olgusunun siyaseti kuşattığı bir dönemde Türkiye Cumhuriyeti’nin güvenlik yönetimi bu gelişmeleri karşılamaya ne ölçüde hazırlıklıdır? Güvenlik kadrolarında gerçekleşen “çifte” tasfiye süreci sonrasında kurumsal hafıza kaybı, devletin tüm stratejik kurumlarındaki gizlilik dereceli bilgilerin ve istihdam edilen personelin dışarıya aktarılmış olması bu tehdidi karşılamada ne tür bir zafiyet yaratmaktadır ve nasıl giderilecektir? Bu noktadan itibaren Ulusal Güvenlik Kültürü ve Stratejik Kültürün değişimi hangi dinamiklerle ne yönde şekillenmelidir?Bu makalede mevcut verilere ulaşma güçlüğü ve güvenlik alanının genişliği nedeniyle cari resmin çizilmesi mümkün olmamakla beraber stratejik resim “Ordu Örgütsel Kültürü, Savaş Kültürü, Askeri Akıl, Ulusal Güvenlik Kültürü ve Stratejik Kültür” kavramsallaştırmaları çerçevesinde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Makale eleştirel konstrüktivist metodoloji üzerinden hareket etmektedir. Bu Neorealist ve Neoliberal yaklaşımların yok sayılması anlamına gelmemektedir. Uluslararası sistemin maddi güç ve çıkar bağlamında nedensel etkileri kabul edilmektedir. Ancak kolektif bilgi üzerinden aktörlerin güvenlik kültürlerinde ve kurumları üzerindeki kurucu etkileri de mercek altına alınmaktadır. Analiz düzeyi uluslararası “sistem” analiz birimi ulus devlet olarak Eleştirel Güvenlik bağlamında konu incelenmektedir.  [1] Hary Holbert Turney- High, Primitive War: Its Practice and Concepts, (2. Baskı), Colombia, SC, 1971, s. 5
Anahtar Kelimeler:

Siyasi Savaş, Güvenlik Açığı, Güvenlik Kültürü, Stratejik Kültür, Stratejik Açık

PDF

___

  • Kitaplar
  • Agamben, G. (2008) Olağanüstü Hal, K. Atakan Çev. İstanbul, Varlık Yy.
  • Amin, S. (2014), Modernite, Demokrasi ve Din, Kültüralizmlerin Eleştirisi, F. Başkaya vd. Çev. Yordam, İstanbul.
  • Arendt, H. (2012), Şiddet Üzerine (6. bas.), çev. B. Peker, İstanbul, İletişim.
  • Balandier, G. (2016), Siyasal Antropoloji, 2. Bas. Çev. D. Çetinkasap, İstanbul, İş Bankası Kültür Yy.
  • Barbak, A. (2015) “Sivil Kontrol Kavramının 17’nci Yüzyıldan Günümüze Gelişimi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 2015, 70(4), 869-902
  • Barbak A. (2017) Darbe Olgusunun Yönetsel Boyutu: Kamu Örgütlenmesi Bağlamında Kavramsal Bir Tartışma. Adnan Menderes Üniversitesi Yayını: 58 2017, http://darbesempozyumu.adu.edu.tr /webfolders/kitap/darbe_bildiri_kitabi_CILT1.pdf, ss.89-115
  • Baudrillard, J, (2002), Der Geist des Terrorismus, M Sedlaczek, vd. Çev. Wien, Passagen Verlag.
  • Baudrillard, J. (2011) Çaresiz Stratejiler, (2. Baskı) O. Adanır, Çev. İstanbul, Boğaziçi, Bauman, Z. Retrotopya, A. Karatay Çev. İstanbul, Sel Yy.
  • Booth, K. (1979), Strategy and Ethnocentrism, Holmes & Meier, New York, NY, USA.
  • Chang,H. J. (2015), Sanayileşmenin Gizli Tarihi, 6.bas. A. Akçaoğlu Çev, Ankara, Eflatun.
  • Clausewitz, C. (1827) vom Kriege, H.1 Kap. 7.
  • Ergün, O. (2018), Ağ Tabanlı Küresel İç Savaş, içinde Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler’de Akademik Araştırmalar-III, ed. Prof. Dr. Timuçin Kodaman, Dr. Öğr. Üyesi Emel İ. , Ankara, Gece Kitaplığı, ss: 119-145.
  • Fayol, H. (2012), Genel ve Endüstriyel Yönetim, 3. bas. M. A Çalıkoğlu Çev. Ankara, Adres.
  • Freedman, L. (2015) Strateji, B. Dışbudak ve T. Belge Çev, İstanbul, Alfa.
  • FM 3.0 Operation.Gray, C. S. (2008), Modern Strateji, çev. H. Öz, Truva, İstanbul.
  • Han, B. C. (2016), Şiddetin Topolojisi, D. Zaptçıoğlu Çev. İstanbul, Metis.
  • Han,B. C. (2017), Şeffaflık Toplumu, 2. bas. H. Barışcan Çev. İstanbul, Metis.
  • Turney-High, H. H. (1971) Primitive War: Its Practice and Concepts, (2. Baskı), Colombia, SC
  • Houghton, D. P. (2018), Siyaset Psikolojisi, Durumlar, Bireyler, Olaylar, 2. Bas. H. İnanç ve D. Şekeroğlu Çev. İstanbul, Bilge.
  • Jepperson, R. L. Wendt, A. ve J.P. Katzenstein, (2014), “Milli Güvenlikte Normlar Kimlik ve Kültür”, P. J. Katzenstein (Ed.) içinde Milli Güvenlik Kültürü, Dünya Siyasetinde Normlar ve Kimlik, İ. Efe Çev. Sakarya, Sakarya Üni. Kültür Yy.
  • Keegan, J. (1995), Savaş Sanatı Tarihi, F. Doruker Çev. İstanbul, Sabah Yy.
  • Kier, E. (2014) “II. Dünya Savaşından Önce Kültür ve Fransız Askeri Öğretisi, içinde Milli Güvenlik Kültürü”, P. J. Katzenstein (Ed.) içinde Milli Güvenlik Kültürü, Dünya Siyasetinde Normlar ve Kimlik, İ. Efe Çev. Sakarya, Sakarya Üni. Kültür Yy.
  • Kissinger, H. (2014), Dünya Düzeni, çev. S.Gül, İstanbul, Boyner, 2014
  • Koselleck, R. (2006),Begrifsgeschichten. Studien zur Semantik und Pragmatik der politischen und sozialen Sprache. Frankfurt a.M.
  • Mahçupyan, E. (2008), Batıyı Anlamak, Zihniyet, Değişim ve Kriz. İstanbul: İletişim.
  • Mann, M. (2012), İktidarın Tarihi, Cilt. I. çev. E. Saraçoğlu vd , Ankara, Phonix,
  • Merington, J. (1978), “Theory and Practice in Gramci’s Markxizm”, New Left Review (ed.), Western Marxizm, A Criical Reader içinde, London Verso, 1978
  • Nye, J. S. ve Welch, D. A.(2011) Küresel Çatışmayı ve İşbirliğini Anlamak, Çev. R.Akman, İstanbul, İş Bankası, s. 368-369
  • Parenti, C. (2011), “Tropic of Chaos: Climate Change and New Geography of Violence, Perseus Books, NY.
  • Quiggin, S. T. (2007) Seeing the Invisible: National Security Intelligence in an Uncertain Age, Singapore: World Scientific Publishing.
  • Schmitt, C. (2012), Siyasal Kavramı, 2 bas. E. Göztepe, Çev. İstanbul: Metis.
  • Seren, M. (2017), Stratejik İstihbarat ve Ulusal Güvenlik, Ankara, Orion.
  • Snyder, J. L. (1977), The Soviet Strategic Culture: Implications for Limited Nuclear Operations, Rand Corporation, Santa Monica, CA, USA.
  • Sperling, J. (2010), National Security Cultures, Technologies of Public Goods Supply and Security Governance. E. J. Kirchner, & J. Sperling içinde, National Security Cultures, Patterns of Global Governance (s. 1–18.). Abingdon: Milton Park.
  • Stiglitz J. E. (2014), Eşitsizliğin Bedeli, O. İşler Çev. İstanbul, İletişim.
  • Tzu, S. (2002), The Art of War çev. Lionel Giles, M.A. (1910), eBookMall
  • Wallerstein, I. (2016), Jeopolitik ve Jeokültür, Değişmekte olan Dünya-Sistem Üzerine Denemeler, 3. bas.M. Özel Çev. İstanbul, Küre
  • Weber, M. (2013), Bürokrasi ve Otorite, Wirtschaft und Geselschaft, (6.b), İstanbul, Adres.
  • Wendt, A. (2016), Uluslararası Siyasetin Sosyal Teorisi, H. Ertem vd. Çev. 2. Bs. İstanbul, Küre.
  • Makaleler
  • Ay, H. ve Ergün, O. (2014) “Türkiye’nin Gelecek Sorunu: Stratejik Açık”, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, İktisadi ve İdari Bilimler Sayısı, Yıl: 2014 Cilt: 12 Sayı: 2, ss: 206-230
  • Balzacq,T. (2003), “Qu’est-ce que La Sécurité Nationale”, ed. Armand Colin Revue Internationale et Stratégique 2003/ 4 no.52.
  • Bukanowsky, M. American identity and neutral rights from independence to the War of 1812, International Organization, MIT Press, 1997, ss.209-243.
  • Barbak, A. (2015), “Sivil Kontrol Kavramının 17’nci Yüzyıldan Günümüze Gelişimi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 70(4), 869-902.
  • Conybeare J. A. C. (1985), “Public Goods, Prisoner’s Dilemma and the International Political Economy”, International Studies Quarterly 1985, (28) 5-22.
  • Ergün, O. (2017), “Asimetrik Küreselleşme ve Şiddet, %1’in Postmodern Jeopolitiği ve Sera Etkisi”, SWPS Sosyoekonomi Working Paper Series, 2017, Nr. 001, Ankara
  • Ergün, O. (2018) “Stratejik Bir Tercih Olarak Terörizm, Terör Paralaksı”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1 (Sf. 205-225).
  • Fayol, H. (1917), Administration İndustrielle et Générale,: Paris, Editeur, H.Dunod Et E.Pinat, 1917, aktaran Ramazan Şengül, “Henri Fayol’un Yönetim Düşüncesi Üzerine Notlar, Yönetim ve Ekonomi”, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Manisa, Yıl:2007 Cilt:14 Sayı:2.
  • Johnston, A. I. (1988) “Thinking about Strategic Culture...”, ss. 39-41; Bradley S. Klein, “Hegemony and Strategic Culture: American Power Projection and Alliance Defence Politics,” Review of International Studies, 1988, Vol. 14, ss: 133-148.
  • Lunn, S. (2003), “The Democratic Control of Armed Forces in Principle and Practice”, Oversight and Guidance: The Relevance of Parliamentary Oversight for The Security Sector and its Reform A Collection of Articles on Foundational Aspects of Parliamentary Oversight of The Security Sector, (Eds. H. Born, P. H. Fluri, S. Lunn), Geneva Centre for The Democratic Control of Armed Forces (DCAF), Geneva, 13-37.
  • Nosthoff A. V. ve Maschewski, F. “Ékstasis gegen Stásis oder: Der Krise widersprechen”, http://www.engagee.org/assets/%C3%A9-2_%C3%A9kstasis-gegen-st%C3%A1 sis_ maschewski_ nosthoff.pdf (Erişim: 08.04.2018).Robinson, L. ve diğerleri, (2018) “Modern Political Warfare Current Practices and Possible Responses”, Rand Corporation, https://www.rand.org/pubs/research_reports /RR1772.html (Erişim Traihi 07.04.2018).
  • Sandıklı, A. (2011). Jeopolitik ve Türkiye: Riskler ve Fırsatlar. Rapor No. 27. İstanbul: Bilgesam http://www.bilgesam.org/tr/images/stories/rapor/jeopolitikveturkiye.pdf. (07.03.2012)
  • Tekinalp,Ş. (2005), “Küreselleşen Dünyanın Bunalımı: Çok kültürlülük”. Journal of İstanbul Kültür University, 2005, 3(1), 75-87.
  • Wasinski, C. (2006), “La culture stratégique: évaluation dun concept et de ses ramifications en relations internationales “, Cahiers du RMES, Vol. III, No.1, Eté 2006, s. 124.
  • Gazeteler
  • New York Times,08 03. 1992, “US Strategy Plan Calls For Insuring No RivalsDevelop”, Patrick E. Tyler.
  • Radikal Gazetesi, 08.01.2014, http://www.radikal.com.tr/politika/basbakan_erdogan _6_ayda _hedeften vazgeçti-
Akademik İzdüşüm Dergisi-Cover
  • ISSN: 2547-9725
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2016
  • Yayıncı: Bitlis Eren Üniversitesi
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Jeopolitik Kontrolden Biyopolitik Kontrole

Oğuzhan ERGÜN

Uluslararası Çalışma Örgütünün(UÇÖ-ILO) Yüzüncü Yıl Dönümü ve Türkiye İlişkileri

Ali Kemal NURDOĞAN

Siyasi Savaş ve Güvenlik Açığı

Oğuzhan ERGÜN

Sürdürülebilir İşletme Olma Yolunda Çözüm Önerileri

Emin Sertaç ARI, Erhan ERGİN

An Evalation With Regarding to Turkish Wealth Fund: Aims Activities and Legal Status

Gökhan DÖNMEZ, Mustafa Salim EREK

The Anti-Religious Campaign of Soviet Authoroties In The Mono-City of Kazakhstan

Yerzhan PAZILOV, Gulzhan OTARBAYEVA