Giriş ve Amaç: Bu deneysel çalışmada sıçanlarda geliştirilen akut koroziv özofajit modelinde tek başına pentoksifilinin ve pentoksifilin+trimetazidin kombinasyonunun birlikte kullanımının striktür oluşumunu önleyici etkisi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: 48 sıçan dört gruba ayrılmı ştır. Distal özofagusa 90 saniye süreyle %37.5 NaOH uygulanması ve ardından serum fizyolojik ile yıkanmasıyla koroziv özofajit modeli oluşturulmuştur. Gruplar sırasıyla; Grup A 1 ml/gün serum fizyolojik, Grup B tedavisiz, Grup C pentoksifilin 50 mg/kg/gün, Grup D pentoksifilin (50mg/kg/gün) ve trimetazidin (5 mg/kg/gün) olacak şekilde uygulama yapıldı. 28 gün intraperitoneal uygulamaya devam edildi. Özofagus duvar kalınlığı, stenoz indeksi, histopatolojik hasar skoru ve dokuda hidroksiprolin düzeyi incelendi. Bulgular: Pentoksifilin tek başına kullanıldı ğında özofagus duvar kalınlığı ve stenoz indeksini değiştirmemesine karşın doku OH-prolin düzeyini azaltmaktadır. Deneysel koşullarda pentoksifilin ile birlikte kullanılan trimetazidinin striktür önleyici etkileri sadece pentoksifilin kullanımından daha üstün bulundu. Dokudaki inflamasyonun indirekt göstergesi olan duvar kalınlığı açısından incelendiğinde C ve D grupları arasındaki fark anlamlıydı. Stenoz indeksi yönünden tedavisiz bırakılan grupla C ve D grupları arasındaki anlamlı fark olması zaten beklenen sonuçtur. Ancak C ve D grupları arasındaki sonuç da istatistiksel olarak anlamlıydı. En yüksek doku hidroksiprolin değerleri beklendiği üzere tedavisiz bırakılan grupta saptandı. Sonuç: Pentoksifilin ile birlikte kullanılan trimetazidin tek başına pentoksifilin kullanımına göre koroziv maddeye bağlı özofagus hasarı ve striktürü önleme açısından daha yararlı olduğu deneysel ortamda saptanmıştır.

Background and Aims: In this experimental study, the preventive effects of pentoxifylline alone and of pentoxifylline+trimetazidine combination in strictures due to a corrosive esophagitis model in rats were investigated. Materials and Methods: Forty-eight rats were randomly divided into four groups. Corrosive esophagitis was induced in all groups by application of 37.5% NaOH to the distal esophagus for a period of 90 seconds followed by saline rinse. The groups of animals and treatment protocols were as follows: Group A: only saline 1 ml/day, Group B: no treatment, Group C: pentoxifylline 50 mg/kg/day, and Group D: pentoxifylline (50 mg/kg/day) + trimetazidine (5 mg/kg/day), administrated for 28 days intraperitoneally. The efficacy of treatment was assessed in groups by measuring wall thickness of the esophagus, stenosis index, histological evaluation criteria, and biochemical determination of tissue hydroxyproline content. Results: At the end of the study, in the pentoxifylline- treated group (Group C), although wall thickness of the esophagus and stenosis index were not affected, tissue hydroxyproline content was reduced. In vitro conditions and stricture-prevention effects of pentoxifylline+trimetazidine combination were more prominent when compared to pentoxifylline treatment alone. Evaluation of wall thickness measurements, which is an indirect indicator of tissue inflammation, demonstrated statistically significant differences between Groups C and D. A meaningful difference in the stenosis indexes between Group B and each treatment group (Groups C and D) was a natural consequence as expected. Nevertheless, differences related to stenosis index between Groups C and D were also significant. The highest level of hydroxyproline was detected in the no treatment group (Group B), as expected. Conclusions: In the experimental model, administration of trimetazidine in combination with pentoxifylline revealed that combination of these drugs was more effective than pentoxifylline administration alone in the prevention of esophageal injury and strictures due to corrosive materials.