Arap ve Fars edebiyatlarının aksine Osmanlı edebiyatı Batılı doğu bilimciler tarafından ne yazık ki ihmal edilmiştir. Öyle ki, Osmanlı’nın edebi başarılarının incelenmesi ve takdir edilmesi için gerekli olan en temel belgeler ya eksiktir ya da bu alanda çalışan veya çalışabilecek bilim adamlarına önemli bir katkı sunacak kadar iyi bilinmemektedir.Osmanlıların manzum ve nesir yazılarının, şimdiye kadar doğu bilimcilerin dikkatlerini üzerine çeken ve dikkate alınmayı talep eden konuların uzun listesine alınmamış olması, kısmen, Batılılar tarafından benzeri İran eserlerinin basit taklitleri olarak görülmeleri ve bu nedenle aynı oranda ilgiyi hak etmediklerinin düşünülmesinden kaynaklanabilir.Bu yaklaşım, doğru olsun ya da olmasın, İran ve Osmanlı edebi eserlerinin ya da kuşkusuz bu tür bir çalışmanın ön koşulu olması gereken Osmanlı belgelerinin, hiçbir zaman karşılaştırmalı bir incelemesinin yapılmamış olması bir gerçektir.

In contrast with Arabic and Persian literatures, Ottoman literature has been sadly neglected by Western orien- talists. So much so that even the most fundamental materials necessary for the study and appreciation of the literary achievements of the Ottomans are either lacking or not sufficiently well known to be of substantial assistance to actual or potential scholars in this field.1 The omission of the poetic and prose writings of the Ottomans from the long list of subjects which have so far attracted the attention and demanded the serious con- sideration of orientalists may be due, in part, to the fact that they were regarded by Westerners as inferior imitations of similar Persian efforts and therefore not deserving of equal study.2 Whether this notion is correct or not, it must surely suffer from the fact that there has never been a comparative study of the literary productions of the Persian and Ottomans, or of the Ottoman materials that are undoubtedly a prerequisite to such a study.