İma Edilen Yazar William Golding'in Serbest Düşüş Adlı Eserinde Sammy Mountjoy’un Absürd Arayışı

Bu makale, William Golding’in Free Fall (1959) adlı romanındaki otodiegetik anlatıcı Sammy Mountjoy’un geriye dönük ve öz-düşünümsel yazısını absürt bir arayış olarak okur. Bu nedenle, Sammy Mountjoy'un karanlığını, ima edilen yazarın eserini yazdığı yirminci yüzyılın absürtlüğü ve karanlığıyla ilişkilendirerek, özgür irade ve karanlık kavramlarına odaklanır. Bu çıkarımı mümkün kılan şey anlatının üç bileşeni, yani, ikili doğası, öz-düşünümselliği ve tekrar eden anlatılarıdır. Absürd kavramı ışığında yorumlandığında bu unsurlar, ima edilen yazar William Golding’in, Sammy Mountjoy’un arayışı aracılığıyla absürt dünyayı temsil etme tasarısını göstermeye olanak tanır. Bu nedenle makale, anlatıcının örüntü arzusunu ve kendi kendini sorgulamasını kavramak için öncelikle anlatının ikili doğasını, öz-düşünümselliğini ve tekrar eden anlatılarını ima edilen yazarın absürd yirminci yüzyıl insanının durumunu aktarma hedefinin bir yansıması olarak incelemeye odaklanır. Ardından, karanlık kavramı bağlamında spiritüalizm-rasyonalizm ve masumiyet-deneyim olarak adlandırılabilecek iki ayrı zıtlık arasındaki çatışmaya yoğunlaşır ve bunların nasıl bağlayıcı güvenilmezliğe yol açarak ima edilen yazar ve yazar-okuyucularının arasında bir iletişim bağı kurduğunu gözlemler. Sammy Mountjoy'un absürd arayışında öznel bir olay ve anlatım örüntüsünü izlediği gerçeğini göz önünde bulunduran bu makale, anlatıcının seçimleri ile ima edilen yazarın tasarısı arasında bir köprü kurabilmek amacıyla retorik anlatıbilimsel analizini anlatıcının nedensel-zamansal düzeni ışığında yürütmeyi hedefler.

Anahtar Kelimeler:

Özgür İrade, Karanlık, Absürd, İma Edilen Yazar, Bağlayıcı Güvenilmezlik

The Absurd Quest of Sammy Mountjoy in the Implied William Golding’s Free Fall

This paper reads the autodiegetic narrator Sammy Mountjoy’s retrospective and self-reflexive writing in William Golding’s Free Fall (1959) as an absurd quest. Therefore, it centres itself on the concepts of free will and darkness, associating Sammy Mountjoy’s darkness with the absurdity and darkness of the 20th century, in which the implied author wrote his work. What make this deduction possible are three components of the narrative: its binaristic nature, self-reflexivity and the repeating narratives. When construed through the concept the absurd, these elements allow demonstrating the implied author William Golding’s design to represent the absurd world through Sammy Mountjoy’s quest. Therefore, this paper firstly focuses on examining the narrative’s binaristic nature, narrative self-reflexivity, and repeating narratives in order to study the narrator’s desire for a pattern and his self-questioning as a reflection of the implied author’s design to convey the absurd man’s situation in the twentieth century world. After this discussion, it pays attention to the clash between two specific binaries of spiritualism-rationalism and innocence-experience, in terms of the concept of darkness, and attempts to observe how they lead to a bonding unreliability, which paves way to a bonding communication between the implied author and his authorial audience. Considering the fact that Sammy Mountjoy follows a subjective pattern of events and accounts in his absurdist quest, this paper aims to conduct its rhetorical narratological analysis in the light of the narrator’s casual-temporal order in order to build a bridge between the narrator’s choices and the implied author William Golding’s design.

Keywords:

Free Will, Darkness, Absurd, Implied Author, Bonding Unreliability,

PDF

___

Aljabri, K., & Ati, A. (2016). Elemental Narcissism and the Decline of Empathy: A Biocultural Reading of the Fall in William Golding’s Fiction (Doctoral dissertation). Durham University.
Booth, W. C. (1961). The rhetoric of fiction. The University of Chicago Press.
Camus, A. (1965). The Myth of Sisyphus and Other Essays. London: H. Hamilton.
Chatman, S. B. (1990). Coming to terms: The rhetoric of narrative in fiction and film. Cornell University Press.
Chatman, S. B. (1978). Story and discourse: Narrative structure in fiction and film. Cornell University Press.
Clements, J. (2012). Mysticism and the Mid-Century Novel. UK: Palgrave Macmillan.
Delbaere‐Garant, J. (1976). Time as a structural device in Golding's Free Fall. English Studies, 57(4), 353-365.
Dickson, L. L. (1990). The Modern Allegories of William Golding. University Press of Florida.
Gallagher, M. P. (1965). The Human Image in William Golding. Studies: An Irish Quarterly Review, 54(214/215), 197-216.
Genette, G. (1980). Narrative Discourse: An Essay in Method, tr. Jane E. Lewin, Ithaca, NY.
George, U. (2008). William Golding: a critical study. Atlantic Publishers & Dist.
Golding, William. (1959). Free Fall. London: Faber and Faber.
Golding, William. (1965). The Hot Gates. London: Faber and Faber.
Golding, W., & Baker, J. (1982). An Interview with William Golding. Twentieth Century Literature, 28(2), 130-170. doi:10.2307/441151
Görgün, B. (2015). William Golding's Free Fall as an Existentialist Novel (Master's thesis). Çankaya University, Turkey, Ankara.
Çıraklı, M. Z. (2010). The Relationship between Narrative Strategies and Meaning in William Golding’s The Inheritors, Pincher Martin and Free Fall (Doctoral Dissertation). Middle East Technical University, Turkey, Ankara.
Jeevanlal, M. (2004). From Exhaustion to Replenishment John Barth’s Oeuvre (Doctoral Dissertation). University of Kerala.
Johnson, B. R. (1988). Golding's First Argument: Theme and Structure in Free Fall. Critical Essays on William Golding. Ed. James R. Baker. Boston, MA: GK Hall & Co, 61-72.
Kırca, Mustafa. (2009). Postmodernist Historical Novels: Jeanette Winterson’s and Salman Rushdie’s Novels as Historiographic Metafictions (Doctoral Dissertation). Middle East Technical University, Turkey, Ankara.
Mihăeş, Lorena. (2012). A Theoretical Outline of Narrative Unreliability. The Rhetorical Stance. Conference Paper in Modern Trends in Communication, Education and Interdisciplinary Challenges in Translation and Interpretation. The Centre of Research, Resources and European Studies.
Phelan, J. (2007). Estranging Unreliability, Bonding Unreliability, and the Ethics of" Lolita". Narrative, 15(2), 222-238.
Phelan, J. (2007). Rhetoric/ethics. The Cambridge companion to narrative, 14, 203-216.
Schellinger, P. (Ed.). (2014). Encyclopedia of the Novel. Routledge.
Vomáčková, Lenka. (2010) The World of Lost Innocence in William Golding’s Novels (BA Thesis). Univerzita Karlova.