Twitter'daki Dini ve Etnik Temelli Nefret Söylemlerinin Analizi

Alan literatürüne göre sosyal medya ve sanal evren, toplumsal yaşamda çatışma ve anlaşmazlıklara kolaylaştırmaktadır. Başta etnik ve inanç temelli söylemler olmak üzere her türlü nefret söylemi, başta azınlıkları ve dezavantajlı grupları hedef almakta; toplumsal huzuru, birlikte yaşama kültürünü ve vatandaşların kişilik haklarını tehdit etmektedir. Bir sosyal medya platformu olan Twitter, söylemlerin daha kolay üretilmesi, daha hızlı yaygınlaşması ve etkisini katlayarak artırması yönüyle basılı ve geleneksel medyadan anlamlı biçimde farklılaşmaktadır. Twitter'ın kullanıcıya sunduğu ara yüz özelliklerinin analizi ve kullanıcıların burada üretip dolaşıma soktukları dini ve etnik temelli nefret içerikli paylaşımların söylem analizi, literatürdeki iddiaları Türkiye açısından doğrulamaktadır. Araştırmanın sonunda; gittikçe karmaşıklaşan, çok kültürlü ve çok kimlikli hâle gelen toplumlarda birlikte yaşama kültürünü tehdit eden nefret söylemini azaltma potansiyeli olan uygulamalara yer verilmiştir.

Analysis of Religious and Ethnic Hate Speech on Twitter

In this reaserch, the production and circulation of hate speech on the Twitter is analyzed byusing method of discourse analysis of van Dijk. The properties of social network sites andfreedom given by them illusions that provide the users can be misused and this can causehatred, prejudice and discriminatory contents that addresses to differences of the society. Hatespeeches in social media have a quite different ways than main-stream media because of itsconstructional nature. Twitter can be quickly spreading for functions of environment such asfollow and retweet. Countries like Turkey -where many ethnic and religious groups live anddemocracy is not strong enough- discrimination, prejudice and hate speech against differencescan be occurring frequently. Hate speech can produce and enter into circulation much easieraccording to features of media so it is perceived as a normal. The purpose of this study is toanalyze factors that facilitate the formation of hate speech in social media and to investigatethe ethnic and faith-based hate speech produced by the impact of these elements. In additionto this, end of the reaserch, a number of proposal to fight against hate speech are presented in Turkey.

PDF

___

Akbulut, İ.(1995). Türk tarihinde Ermeniler. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt: 50, Sayı: 1, ss. 29-41.
Akçay, Y,E.(2011). "Ermeni sorununun tarihsel gelişimi ve son Ermeni açılımı", Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, Cilt:2, Sayı:4, ss.19-44.
Alğan, T. C. vd. (2010). "Ulusal Basında Nefret Suçları: 10 Yıl, 10 Örnek", İstanbul: Sosyal Değişim Derneği.
Çayır, K. (2010). "Ayrımcılığın sosyolojisi ve Türkiye toplumu", (Edt. Ayşe Çavdar ve Aylin B. Yıldırım, Nefret Suçları ve Nefret Söylemi), İstanbul: Uluslararası Hrant Dink Vakfı Yayınları, ss.45-54.
Çelik, H. H.vd. (2008). "Söylem analizi", Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı 27. Cilt I,ss. 99-117.
Çoban, B. (2009). "Toplumsal çatışma ve barış medyası", https://www.academia.edu/608836/TOPLUMSAL_%C3%87ATI%C5%9EMA_VE_BARI%C5% 9E_MEDYASI, (Erişim Tarihi:15/06/2014).
Doğu, B. (2010). Sanal nefret pratikleri: internette nefret söylemi ve karşı örgütlenmeler, (Edt. Tuğrul Çomu, Yeni Medyada Nefret Söylemi). ss.223-252, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Doltaş, D. (2009). "Söylem ve yazın", (Edt. Ahmet Kocaman, Söylem Üzerine), Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık ve İletişim A,Ş, Yayınları, , ss.48-55
Ekinci, B,E. (2003). "İslâm Hukuku ve Önceki Şeriatler", İstanbul: Arı Sanat Yayınları.
Karan, U. (2010). "Nefret suçlarından ne anlıyoruz ? ",(Edt. Ayşe Çavdar ve Aylin B. Yıldırım, Nefret Suçları ve Nefret Söylemi), İstanbul: Uluslararası Hrant Dink Vakfı Yayınları, ss.55-63.
Kocaman, A. (2009). "Dilbilim söylemi", (Edt. Ahmet Kocaman, Söylem Üzerine), Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık ve İletişim A,Ş, Yayınları, ss.1-11
Koçak, S. (2014). "Klavye delikanlısı değil, datan sevdalısıyız!:sosyal medyada milliyetçilik ve nefret söylemi", https://www.academia.edu/7185363/Klavye_Delikanl%C4%B1s%C4%B1_De%C4%9Fil_Vatan _Sevdal%C4%B1s%C4%B1y%C4%B1z_Sosyal_Medyada_Milliyet%C3%A7ilik_ve_Nefret_S% C3%B6ylemi, (Erişim Tarihi: 27/092014)
Kuran, T. (2012). "Arap demokrasilerinin zayıf temelleri," Optimist, Kasım 2012 ss. 92-93.
Mavi, İ. (2012). "İdeoloji ve söylem", Afyon Kocatepe Üniversitesi Panopticon Sosyoloji Dergisi, Sayı 2.
Özer, Ö. (2009). Eleştirel Haber Çözümlemeleri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Telci, N,İ.(2014). "Mısır'da askeri darbe sonrası süreç ve yeni anayasa", SETA, Sayı:86, ss.7-25.
Tuncer, S, A.(2013). "Sosyal medyanın gelişimi", (Edt. Zeynep Özata, Sosyal Medya), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını, No: 2877, ss.2-25.
Uyanık, F. (2013). "Sosyal medya: kurgusallık ve mahremiyet", Yeni Medya Çalışmaları I. Ulusal Kongresi - Kongre Kitabı, ss.367-383, İstanbul, Alternatif Bilişim Derneği.
Van Dijk, T. A. (2010). "Söylem ve iktidar", (Çev. Pınar Uygun), (Edt. Ayşe Çavdar ve Aylin B. Yıldırım, Nefret Suçları ve Nefret Söylemi) İstanbul: Uluslararası Hrant Dink Vakfı Yayınları, ss.9-44.
Vural, A, B. vd. (2010). "Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma", Journal of Yasar University, Cilt:5, Sayı: 20, No: 5, ss. 3348- 3382.
Weber, A. (2011). Nefret Söylemi El Kitabı, (Çev.) Metin Çulhaoğlu, Strazburg: Avrupa Konseyi Yayınları.