Ortaokul Öğrencilerinin Blok Temelli Programlamaya İlişkin Öz-Yeterlik Algılarının ve Robotiğe Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

Teknolojide donanım ve yazılımın berabere gelişmesi insan hayatına olan teknoloji entegrasyonunun işlevselliğini artırmıştır. Bunun temel nedeni bilgi ve iletişim teknolojilerinin boyutlarının küçülmesi ve bir çok alanda yazılım geliştirilebilir olmasıdır.  Bireylerin bilgisayarca düşünebilme kabiliyetlerinin artırılmsı için yazılıma ve robotiğe teşvik etmek amacıyla Türkiye’de de erken yaşlarda kodlama eğitimi yapılmakta ve bu alanda araştırmalar devam etmektedir. Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin blok temelli programlamaya ilişkin öz-yeterlik algılarının ve robotiğe yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama aracı olarak çalışma grubunun demografik verilerinin elde edildiği kişisel bilgi formu,  Altun ve  Kasalak (2018) tarafından geliştirilen “Blok Temelli Programlamaya İlişkin Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği” ayrıca Cross, Hammer, Zito, Nourbakhshh ve Bernstein (2016) tarafından geliştirilen,  Şisman ve Küçük) (2018) tarafından da Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Ortaokul Öğrencilerine Yönelik Türkçe Robotik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. ölçekler 2018-2019 eğitim öğretim yılı ikinci döneminde öğrenim görmekte olan 115 ortaokul öğrencisine uygulanmıştır. Sonuç olarak; Ortaokul öğrencilerinin blok temelli programlamaya ilişkin öz- yeterlik algıları cinsiyet, evde internet erişim durumu, günlük bilgisayar kullanım sürelerine, kodlama dersi alma durumuna göre farklılık göstermemekte ancak kişisel bilgisayara sahip olma durumu ve ders dışında Scratch programına çalışabilme durumuna göre farklılık göstermektedir. Ortaokul öğrencilerinin robotiğe yönelik tutumları cinsiyet, evde internet erişim durumu, günlük bilgisayar kullanım sürelerine göre farklılık göstermemekte ancak kişisel bilgisayara sahip olma durumu, ders dışında scratch programına çalışabilme durumu ve kodlama dersi alma durumuna göre farklılık göstermektedir.

Examination of Secondary School Student’s Self-sufficiency Perception Related to Block-based Programming and Their Attitude Towards to Robotics

With Devolopments in technology, information and communication technologies in our daily lives becomes our indispensable part of our lifes. Its main reason is that information and communication technologies’s sizes are becoming smaller and in many areas software can be improved. With the purpose of encouraging people to software and robotic in Turkey in early ages coding training is learnt and studies in this area are continued. İn that study it is intended for examining secondary school student’s self-sufficiency perception related to block-based programming and their attitude towards to robotics in terms of various variables. As a data collection tool, working group’s personal information form, ‘’ Self-sufficiency Perception Scale Related to Block-based Programming’’ deveoloped by Altun and Kasalak (2018), also; developed by Cross, Hammer, Zito, Nourbakhshh and Bernstein (2016), turkish validity and reliability studied by Şişman and Küçük‘’ Turkısh Robotic attitude Scale Towards to Secondary School Students’’ is used.  The scales are practised on 2018-2019 educational year second term 115 secondary school students. As a result, the self - efficacy perceptions of secondary school students regarding block-based programming do not differ depending on gender, internet access at home, daily computer usage times and coding course but it differs depending on the situation of having a personal computer and the situation of working in the Scratch program outside the course. The attitudes of secondary school students towards robots are not different in terms of gender, the situation of having internet access at home, time of daily computer use, but the situation of having a personal computer is different in terms of working in a Scratch program outside the course, and the situation of taking coding courses.

___

  • Akçay, A., & Çoklar, A. N. (2018). Bilişim Teknolojileri ve Yazılım Dersi Öğretmen Adaylarının Programlamaya İlişkin Algılanan Öz Yeterliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kastamonu Education Journal, 2164-2176.
  • Akgün, M., & Akgün, İ. H. (2011). Dünyada ve Türkiye'de Bilgisayar Destekli Öğretimin Tarihi Gelişimi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, (s. 151-158). Antalya.
  • Altun, A., & Kasalak, İ. (2018). Blok Temelli Programlamaya İlişkin Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği Geliştirme Çalışması: Scratch Örneği. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 209-225.
  • Atalay, N., Anagün, Ş. S., & Kumtepe, E. G. (2016). Fen Öğretiminde Teknoloji Entegrasyonunun 21. Yüzyıl Becerileri Boyutunda Değerlendirilmesi: Yavaş Geçişli Animasyon Uygulaması. Bartın Üniversitesi, 405-424.
  • Ceylan, V. K., & Gündoğdu, K. (2018). Bir Olgubilim Çalışması: Kodlama Eğitiminde Neler Yaşanıyor? Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1-34.
  • Cross, J., Hamner, E., Zito, L., Nourbakhshh, I., & Bernstein, D. (2016). Development of an assessment for measuring middle school student attitudes towards robotics activities. In Frontiers in Education Conference (FIE).
  • Çankaya, S., Durak, G., & Yünkül, E. (2017). Robotlarla Programlama Eğitimi: Öğrencilerin Deneyimlerinin ve Görüşlerinin İncelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry (TOJQI), 428-445.
  • Çatlak, Ş., Tekdal, M., & Baz, F. Ç. (2015). Scratch Yazılımı İle Programlama Öğretiminin Durumu: Bir Doküman İnceleme Çalışması. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 13-25.
  • Demirer, V., & Sak, N. (2015). Türkiye'de Bilişim Teknolojileri (BT) Eğitimi ve BT Öğretmenlerin Değişen Rolleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, Yıl 2, Sayı 5, 434-448.
  • Eryılmaz, S., & Uluyol, Ç. (2015). 21. Yüzyıl Becerileri Işığında FATİH Projesi Değerlendirmesi. GEFAD / GUJGEF, 209-229.
  • Fessakis, G., Gouli, E., & Mavroudi, E. (2013). Problem solving by 5–6 years old kindergarten children in a computer programming environment: A case study. Computers & Education, 87-97.
  • Fessakis, G., Gouli, E., & Mavroudi, E. (2013). Problem Solving by 5-6 years old Kindergarten Children in a Computer Programming Environment: A Case Study. Computers & Education, 87-97.
  • Genç, Z., & Karakuş, S. (2011). Tasarımla Öğrenme: Eğitsel Bilgisayar Oyunları Tasarımında Scratch Kullanımı. International Computer & Instructional Technologies Symposium, (s. 981-987). Elazığ.
  • Gezgin, D. M., Özcan, S. N., Ergün, K., Köse, Ö., & Emir, N. (2017). Bilgisayar Programlama Eğitiminde Scratch Programı Kullanımına İlişkin Lise Öğrencilerinin Görüşleri. Proceedings Book of 2nd International Scientific Researches Congress on Humanities and Social Sciences (IBAD-2017), (s. 182-188). İstanbul.
  • Kalelioğlu, F., & Gülbahar, Y. (2014). The Effects of Teaching Programming via Scratch on Problem Solving Skills: A Discussion from Learners’ Perspective. Informatics in Education, 33-50.
  • Karabak, D., & Güneş, A. (2013). Ortaokul Birinci Sınıf Öğrencileri İçin Yazılım Geliştirme Alanında Müfredat Önerisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 163-169.
  • Karahoca, D., Karahoca, A., & Uzunboylu, H. (2011). Robotics teaching in primary school education by project based learning for supporting science and technology courses . Science Direct, 1425-1431.
  • Kasalak, İ. (2017). Robotik Kodlama Eğitimlerinin Ortaokul Öğrencilerinin Kodlamaya İlişkin Öz Yeterlik Algılarına Etkisi ve Etkinliklere İlşikin Öğrenci Yaşantıları. Hacettepe Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
  • Kert, S. B., & Uğraş, T. (2009). Programlama Eğitiminde Sadelik ve Eğlence: Scratch Örneği. The First International Congress of Educational Research. Çanakkale.
  • Koç, A., & Büyük, U. (2013). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Teknoloji Tabanlı Öğrenme: Robotik Uygulamaları. TÜRK FEN EĞİTİMİ DERGİSİ, 139-155.
  • Mazman, S. G., & Altun, A. (2013). Programlama – I Dersinin BÖTE Bölümü Öğrencilerinin Programlamaya İlişkin Öz Yeterlilik Algıları Üzerine Etkisi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education , 24-29.
  • Numanoğlu, M., & Keser, H. (2017). Programlama Öğretiminde Robot Kullanımı - Mbot Örneği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 497-515.
  • Pillay, N., & Jugoo, V. R. (2005). An investigation into student characteristics affecting novice programming performance. ACM SIGCSE Bulletin.
  • Quincy Brown, W. M. (2013). Computer Aided Instruction as a Vehicle for Problem Solving: Scratch Programming Environment in the Middle Years Classroom.
  • Resnick, M., Maloney, J., MonroyHernández, A., Rusk, N., Eastmond, E., Brennan, K., et al. (2009). Scratch:Programming for All . Communications of the ACM, 60-67.
  • Saygıner, Ş., & Tüzün, H. (2017). Programlama Eğitiminde Yaşanan Zorluklar ve Çözüm Önerileri. ICITS, (s. 78-90). Malatya.
  • Sayın, Z., & Seferoğlu, S. S. (2016). Yeni Bir 21. Yüzyıl Becerisi Olarak Kodlama Eğitimi ve Kodlamanın Eğitim Politikalarına Etkisi. Akademik Bilişim Konferansı, (s. 4-13). Aydın.
  • Scratch. (2019). 04 . 07. 2019 tarihinde https://scratch.mit.edu/about adresinden alındı
  • Şişman, B., & Küçük, S. (2018). Ortaokul Öğrencilerine Yönelik Türkçe Robotik Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 285-299.
  • Yolcu, V., & Demirer, V. (2017). Eğitimde Robotik Kullanımı İle İlgili Yapılan Çalışmalara Sistematik Bir Bakış. SDU International Journal of Educational Studies , 127-139.
  • Yörük, S., Dikici, A., & Uysal, A. (2002). Bilgi Toplumu ve Türkiye’de Mesleki Eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 12, Sayı 2, 299-312.