Takım-Oyun-Turnuva ve Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri Yöntemlerinin Akademik Başarı ve Kalıcılık Üzerine Etkisi

Bu çalışmanın amacı, Atom Kuramları konusunun öğretiminde işbirlikli öğrenme modelinde yer alan TakımOyun-Turnuva ve Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri yöntemlerinin öğretmen adaylarının akademik başarısına ve öğrenmelerinin kalıcılığına etkisini belirlemektir. Çalışmanın örneklemini 2013-2014 eğitim öğretim güz yarıyılında bir üniversitenin eğitim fakültesinin Fen Bilgisi Eğitimi Anabilim Dalı birinci sınıfta öğrenim gören üç farklı grupta toplam 104 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Bu gruplar Takım-Oyun-Turnuva Grubu (TOTG, n=24); Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri Grubu (ÖTBBG, n=26) ve geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı Kontrol Grubu (KG, n=54) olarak belirlenmiştir. Genel Kimya dersi kapsamında yürütülen araştırmada veri toplama aracı olarak Ön Bilgi Testi (ÖBT) ve Akademik Başarı Testi (ABT) kullanılmıştır. Verilerin analizi için tanımlayıcı istatistikler, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve çoklu karşılaştırma testi (LSD) kullanılmıştır. Sonuç olarak, her iki işbirlikli öğretim yönteminin de akademik başarı ve bilgilerin kalıcılığı üzerinde olumlu etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Deney gruplarında bulunan öğretmen adaylarının akademik başarıları arasında anlamlı farklılık olmasına karşın, bilgilerin kalıcılığı arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür

The Effect Of Team-Game-Tournament And Student Teams Achievement Divisions Methods On Academic Achievement And Retention Of Knowledge

One of the most important requirements of the information age is science education is given to individuals in the most efficient way. Disciplines in science education are physics, chemistry, biology and mathematics. Chemistry education has a separate importance from other disciplines involved in science education due to it has close relation and connection with other disciplines (Şimşek 2007). Because of the intangible nature of the chemistry course, it is thought that learners will learn better by participating in the teaching process individually. One of the most effective applications can be used at this point is cooperative learning model. Cooperative learning is a learning approach in which small groups are formed in the classroom and out of the classroom environments. Individuals actively participate in education process by helping with each other to learn a common goal in an academic way and they increase selfconfidence, communication, problem solving and critical thinking skills (Ballantine and Larres 2007; Bolling 1994; Bowen 2000; Ding vd. 2007; Doymuş vd. 2004; Eilks 2005; Gardener and Korth 1996; Gillies 2006; Hazne and Berger 2007; Hennessy and Evans 2006; Johnson, Johnson ve Holubec 1998; Levine 2001; Lin 2006; Şimşek 2005). The aim of this study is to determine the effect of Student Teams Achievement Divisions and Team Game Tournament methods on science teacher candidates’ academic achievement and retention of knowledge on the subject of Atomic Theory. In this study, pretest–posttest with a control group quasi-experimental research design was used in order to determine the effect of team game tournament and student teams achievement divisions methods on the teacher candidates' academic achievements and retention of knowledge in the teaching of atomic theories in General Chemistry course (McMillan and Schumacher 2010). The research was carried out with total of 104 first grade pre-service science and technology teachers at an university education faculty in 2013-2014 fall terms of academic years. There was two experimental groups (Student Teams Achievement Divisions Group and Team Game Tournament Group) and a control group which was used traditional learning method. The study was continued 5 weeks. Data of the research was collected by Pre-knowledge Test and Academic Achievement Test. Before the implementation Pre-knowledge Test was applied for the purpose of determine the preknowledge levels of teacher candidates in experimental and control groups about Chemistry course. After the implementation Academic Achievement Test was applied as posttest. Academic Achievement Test was reapplied for determine retention of knowledge after 4 weeks. For data analyzed, it was used descriptive statistics, one-way ANOVA and LSD which is in multiple comparisons tests. According to one-way ANOVA analyses of Pre-knowledge Test scores, there was not significant difference among teacher candidates’ pre-knowledge among all groups (F(2,101)=1,819; p>0,05). Academic Achievement Test which was applied as a posttest, there was difference among groups’ average of scores. In order to determine significant of this difference one-way ANOVA and LSD test were used and it was concluded that there was a statically significant difference among teacher candidates’ academic achievement in all groups (F(2,101)=266,654; p

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2006). Aktif öğrenme (8. baskı). İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Akar, M. S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu modelin sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: kars il örneği. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Akıllı, M. (2011). Fen bilgisi eğitimi 2. sınıf öğrencilerine “atomun yapısı” konusunun 3d bilgisayar modelleri yardımıyla öğretimi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Aksoy, G. ve Doymuş, K. (2012). İşbirlikli Okuma-Yazma-Uygulama ve Birlikte Öğrenme Yöntemlerinin Öğrencilerin Akademik Başarıları Üzerine Etkisi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1), 47-59.
Alijanian, E. (2012). The effect of student teams achievement division technique on English achievement of Iranian EFL leaners. Theory an Practice in Language Studies,2(9), 1971-1975. http://dx.doi:10.4304/tpsl.2.9.1971-1975.
Altınsoy, B. (2007). Takım-oyun-turnuva tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılık ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Alyar, M. (2014). Maddenin tanecikli yapısının anlaşılması üzerine işbirlikli öğrenme yöntemlerinin etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Arısoy, B. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin ötbb ve tot tekniklerinin 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “istatistik ve olasılık” konusunda akademik başarı, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Aziz, Z. and Hossain, M.A. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 53-62.
Ballantine, J. and Larres, P.M. (2007). Cooperative learning: A pedagogy to ımprove students' generic skills? Education and Training, 49(2), 126-137.
Bektaş, Z. (2012). Maddenin tanecikli yapısı ünitesinin öğretiminde uygulanan birlikte öğrenme ve jigsaw yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarıları ve tutumları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Bolling, A. L. (1994). Using group journals to ımprove writing and comprehension. Journal on Excellence in College Teaching, 5, 47-55.
Bowen, C. W. (2000). A Quantitative Literature Review of Cooperative Learning Effects on High School and College Chemistry Achievement. Journal of Chemical Education, 77,116-119.
Broyles, M. L. (1999). A comparison of the participation in cooperative learning on the success of physics, engineering and mathematics students. Doctoral Dissertation, A and M University, Texas.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. Ve Demirel, F. (2010). bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Ayrıntı Matbaası.
Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysisfor the Behavioral Sciences. Hillsdale, Nj:Erlbaum.
Dikel, S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu yöntemin sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: Erzurum il örneği. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Ding, M., Li, X., Piccolo, D. and Kulm, G. (2007). Teacher interventions in cooperative learning mathematics classes. The Journal Of Educational Research,100, 162-175.
Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
Eilks, I. (2005). Experiences and reflections about teaching atomic structure in a jigsaw clasroom in lower secondary school chemistry lessons. Journal of Chemical Education, 82,313-319.
Fisher, C.C. (2006). Applications of selected cooperative learning techniques to group piano ınstruction. Doctoral Dissertation, University of Oklahoma Graduate College, Norman.
Gardner, B. S. and Korth, S. K.(1996). Using reflection in cooperative leaming groups to integrate theory and practice. Journal on Excellence in College Teaching, 7, 17- 30.
Gillies, R.M.(2006). Teachers' and students' verbal behaviors during cooperative and small-group learning. British Journal of Educational Psychology, 76(2), 271-287.
Hazne, M. and Berger, R.(2007). Cooperative learning, motivational effects and student characteristics: An experimental study comparing cooperative learning and direct ınstruction in 12th grade physics classes. Learning and Instruction, 17(1), 29-41.
Hennessy, D. and Evans, R. (2006). Small-group learning in the community college classroom. The Community College Enterprise,12(1), 93-110.
Idowu, O. A. (2013). Effect of a cooperative learning technique on the academic performance of high school students in algebra. Doctoral Dissertation, Walden University Coolege of Education, Minneapolis.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. and Holubec, E. (1998). Cooperation in the classroom.Edina, Mn: Interaction Book Company.
Koç, Y. (2009). Termokimya ve kimyasal kinetik konularının öğretiminde uygulanan jigsaw ve grup araştırması yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Koç, Y. (2014). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu modeli sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: Ağrı il örneği. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Kömürkaraoğlu, S. (2011). İlköğretim 6. sınıf fen ve teknoloji dersi ışık ve ses ünitesinin öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına ve bilgilerin kalıcılık düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.
Küçükilhan, S. (2013). Öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin sosyal bilgiler dersindeki akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Lazarowitz, R. (1991). Learning biology cooperatively: An Israeli junior high school study. Cooperative Learning, 11 (3), 19-21.
Levine, E. (2001). Reading your way to scientific literacy, Journal Of College Science Teaching, 31,122-125.
Lin, E.(2006). Cooperative learning in the science classroom. The Science Teacher; 73, 33-39.
Lord, R. T. (2001). 101 Reasons for using cooperative learning in biology teaching, The American Biology Teacher, 63(1), 30-38.
Mcmillan, J.H. and Schumacher, S. (2010). Research in education: Evidence-based inquiry. (7th Edition). London: Pearson.
Nikou, F. R., Bonyadi, A. and Ebrahimi, K. (2014). The effect of student team-achievement division (STAD) on language achievement of Iranian EFL students across gender. European Online Journal of Natural and Social Sciences, 3(4), 936-949.
Okur Akçay, N. (2012). Kuvvet ve hareket konusunun öğretilmesinde işbirlikli öğrenme yöntemlerinden grup araştırması, okuma-yazma-sunma ve birlikte öğrenmenin etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Özsarı, T. (2009). İlköğretim 4. sınıf öğrencileri üzerinde işbirlikli öğrenmenin matematik başarısı üzerine etkisi: probleme dayalı öğrenme ve öğrenci takımları başarı bölümleri. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Prince, M. (2004). Does active learning? A review of the research. Journal of Engineering Education,93,223-231.
Slavin, R. E. (1980). Cooperative learning. Review of Educational Research, 50(2), 315-342.
Stull, J.L. (1995), “Effects of cooperative learning strategies on achievement in science”. Christopher Newport University, United States, Virginia.
Şahin, E. (2013). Kimyasal denge ünitesinin öğretiminde uygulanan okuma-yazma-uygulama yönteminin öğrencilerin akademik başarıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Şengören, S. K. ve Kavcar, N. (2007). Girişim ve kırınım konularının işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarında öğreniminin öğrenci başarısı ve hatırda tutma düzeyine etkisi. Balkan Physics Letters, Special Issue, Türk Fizik Derneği 24th Physics Congress, Boğaziçi University Press, 592-598.
Şimşek, Ü. (2005). İşbirlikli öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinin akademik başarı ve tutumuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Tlusty, R. (1993). Cooperative learning in a college chemistry course. American Educational Research Association, 1(1), 2-11.
Tolmie, A. K., Topping, K. J., Christie, D., Donaldson, C., Howe, C. J., … Jessiman, E. (2010). Social effects of collaborative learning in primary schools. Learnig Instruction, 20(3), 177-191.
Topsakal, Ü. U. (2010). 8. sınıf canlılar için madde ve enerji ünitesi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 91-104.
Veloo, A. and Chairhany, S. (2013). Fostering students’ attitudes and achievement in probability using teams-games-tournaments. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 93(2013), 59-64. doi: 10.1016/J.Sbspro.2013.09.152
Yıldırım, K. (2006). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarı, benlik saygısı ve kalıcılığına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yıldırım, B. ve Girgin, S. (2012). The effects of cooperative learning method on the achievements and permanence of knowledge on genetics unit learned by the 8th grade students. Elementary Education Online,11(4),958-965.