Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Teknoloji Kullanımına Yönelik Tutumlarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz Bu araştırmada sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına yönelik tutumlarını çeşitli değişkenler açısından incelemek amaçlanmıştır. Araştırma, sosyal bilgiler öğretmen adaylarının teknoloji kullanımına yönelik tutumlarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ve bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla tarama modelinde yürütülmüştür. Çalışma grubunu 258 125’i kadın, 133’ü erkek sosyal bilgiler öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Teknoloji Tutum Ölçeği” ve “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” kullanılmıştır. “Teknoloji Tutum Ölçeği”, “Teknolojik Araçlarin Eğitim Alaninda Kullanilmama Durumu”, “Teknolojik Araçların Eğitim Alanında Kullanılma Durumu”, “Teknolojinin Eğitim Yaşamına Etkileri”, “Teknolojik Araçların Kullanımının Öğretilmesi” ve “Teknolojik Araçların Değerlendirilmesi” ni içeren 5 boyuttan oluşmaktadır. Ölçeğin geneline ait cronbach alpha kat sayısı .87’dir. “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği”, “Yenilikçi”, “Öncü”, “Sorgulayıcı”, “Kuşkucu” ve “Gelenekçi” olmak üzere 5 boyuttan oluşmaktadır. Ölçeğin geneline ait cronbach alpha kat sayısı ise .82’dir. Araştırma kapsamında toplanan verilerin analiz edilmesinde, bağımsız örneklemler için t-Testi, Kruskal Wallis H Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Pearson korelasyon analizi ve çoklu hiyerarşik regresyon analizi tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına yönelik tutumlarının bireysel yenilikçilik düzeylerine göre farklılaştığı belirlenmiştir. Buna göre, bireysel olarak daha yenilikçi olan sosyal bilgiler öğretmen adayları, teknoloji kullanımına yönelik daha olumlu tutuma sahiptir. Aynı zamanda, teknolojiye yönelik tutumların sınıf düzeyine göre farklılaştığı belirlenmiştir. Üst sınıflardaki öğrenciler birinci sınıflara göre daha olumlu tutuma sahiptir.

Anahtar Kelimeler:

: Bireysel yenilikçilik, Eğitim, Teknoloji, Sosyal bilgiler öğretmen adayı.

Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Teknoloji Kullanımına Yönelik Tutumlarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

PDF

___

Adıgüzel, A. (2012). The relation between candidate teachers' moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty. Educational Research and Reviews, 7(25), 543-547.

Bulun, M., Gülnar, B. ve Güran, S. (2004). Eğitimde mobil teknolojiler. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(2), 165-169.

Crowe, A., ve Hooft, M. (2006). Technology and prospective teacher: Exploring the use of the tı-83 handheld devices in social studies education. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 6(1), 99-119.

Çepni, S. (2005). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem Yayınları.

Çömek, A. ve Karasaç, E. (2016, Nisan). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik tutumları ve yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Yükseköğretimde Yeni Eğilimler Kongresi, İstanbul.

Çuhadar, C., Bülbül, C. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online,12(3), 797- 807.

Davitt, S. J. (2008). An exploratory study of principal innovativeness and leadership behavior. 28.02.2018 tarihindehttp://search.proquest.com/docview/304486819/13D902777645DB1AC10/1?accountid =15875 adresinden erişilmiştir.

Diem, R. (2000). Can it make a difference? Technology and the social studies. Theory and Research in Social Education, 28(4), 493-501.

Greca,M.A., Dandes,K.S., Wick,P., Shaw,Kve Stone,L.W. (1998), Development of the social anxiety scale for children: reliability and concurrent validity, Journal of Clinical Child Psychoogy, 17(1), 84-91.

Halis, İ. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.

Haydn, T. ve Barton, R. (2007). Common needs and different agendas: How trainee teachers make progress in their ability to use ICT in subject teaching. Some lessons from the UK, Computers & Education, 49, 1018–1036.

Işık, C. (2013). The importance of creating a competitive advantage and investing in information technology for modern economies: an ARDL test approach from Turkey. Journal of the Knowledge Economy, 4(4), 387-405.

Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kaya, S. (2017). Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.

Kert, S. B. ve Tekdal, M. (2012). Farklı eğitim fakültelerine devam eden bireylerin yenilikçilik algılarının karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,11(4), 1150-1161.

Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli İli örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Kılıçer, K. (2008). Teknolojik yeniliklerin yayılmasını ve benimsenmesini arttıran etmenler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 209-222.

Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçe’ye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 150-164.

Kline, S. J. (1985). What is technology? Bulletin of Science, Technology & Society, 5(3), 215-218.

Korucu, A. T. ve Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 111‐127.

Lu, J., Yao, J. E., ve Yu, C. S. (2005). Personal innovativeness, social influences and adoption of wireless Internet services via mobile technology. The Journal of Strategic Information Systems, 14(3), 245- 268.

Marker, G. (1996). Social studies and the internet: developing a school policy. Social Studies, 87(6), 244- 248.

O’Brien, J. (2008). Are we preparing young people for 21. century citizenship with 20. century thinking? a case for a virtual laboratory of democracy. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 8(2), 125-157.

Oakes, J. ve Martin, L. (2002). Struggling for educational equity in diverse communities: School reform as social movement. Journal of Educational Change, 3, 383-406.

Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P., ve Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.

Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420.

Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations. (Fifth Edition). The Free Press: New York. 16.02. 2018 tarihinde

https://www.researchgate.net/profile/Anja_Christinck/publication/225616414 adresinden erişilmiştir.

Saçlı, A. (2009). Uluslararası çevre politikaları çerçevesinde çevre-teknoloji ilişkisi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Saye, J. W. (2000). Maximizing technology‟s potential for facilitating educational change: a response to Sherman and Hicks. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 1(2), 258-261.

Şahin, S. ve Aslan, N. (2008). İlköğretim okul yöneticilerinin stratejik planlamaya ilişkin görüşleri üzerine nitel bir çalışma (Gaziantep ili örneği). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 172-189.

Şemseddin, G. ve Odabaşı, F. (2004). Bilgi çağında öğretmen adaylarının eğitimde öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme dersinin önemi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 43-48.

Şimşek, Ü. (2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin tutum ve görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.

Şimşek, Ü. (2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin tutum ve görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray. TDK (Türk Dil Kurumu) (2018). Genel Türkçe sözlük. tarihinde http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a88c1f452a56 2.52877891 adresinden erişilmiştir.

Tekin, M., Güleş, H. K. ve Burgess, T. (2000). Değişen dünyada teknoloji yönetimi. Konya: Damla Ofset.

Usluel, Y. K. ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan öğeler: bir içerik analizi çalışması, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 60-74.

Vanderlinde, R., ve Braak, J. V. (2011). A new ICT curriculum for primary education in flanders: defining and predicting teachers' perceptions of ınnovation attributes. Educational Technology & Society, 14(2), 124-135.

White, C. (1996). Relevant social studies education: integrating technology and constructivism. Journal of Technology and Teacher Education, 4(1), 69-76.

Yavuz, S. (2005). Developing a technology attitude scale for pre-service chemistry teachers. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 4(1), 17-25.

Yılmaz, O. ve Mutlu-Bayraktar, D. (2014). Teachers’ attitudes towards the use of educational technologies and their individual innovativeness categories. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 116, 3458-3461.

Yurdakul-Kabakçı, I. (2011). Öğretmen adaylarının teknopedagojik eğitim yeterliklerinin bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40),397-408.