BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Empati kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması, o kişinin duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumu ona iletmesi sürecidir. Bu nedenle, empati eğitim-öğretim faaliyetlerinde önemli bir değişken olarak karşımıza çıkmakta ve özellikle spor etkinliklerinin empatik beceri ve eğilim düzeyleri yüksek, nitelikli, araştırıcı ve üretken eğitimciler tarafından uygulatılması sporun sağlıklı bir şekilde topluma yayılması açısından önemli görülmektedir. Bu araştırma, Beden Eğitimi Öğretmen adaylarının empatik eğilim düzeylerinin, çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2006–2007 öğretim yılında Ahi Evran Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği bölümünden 196 öğrenci oluşturmuştur. Betimsel nitelikdeki araştırmada veri toplama aracı olarak Dökmen 1988 tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, ikili verilere ilişkin karşılaştırmalarda t testi ve çoklu karşılaştırılmalarda tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmada sonuç olarak beden eğitimi öğretmen adaylarının empatik eğilim puanlarının iyi düzeyde olduğu ve incelenen değişkenlere göre cinsiyet, sınıf, yaş, sporla uğraşma düzeyi farklılaşmadığı tespit edilmiştir.

Examination of Empatic Tendency Levels of Physical Education Candidates Teacher in Terms of Different Variables

Empathy is the process of setting yourself instead of someone else’s place and comprehending everything from his point of view, Understanding and feeling his senses and thoughts correctly and conveying this state to him. That’s why empathy appears to be a significant variable in educational activities. Especially, spreading the sporting activities into the society. Physical educators have high emphatic skills, emphatic lavels and their qualifications, research ability and production abilities are becoming important peculiarities. Sports activities that are applied by educators of high emphatic skills and tendency levels, qualified, researcher and productive are important to spread sports activities into the society. The aim of this research was to find out the level of empatic tendency of physical education candidate teachers in terms of different variables. The groups studied on was set up from 196 students of Ahi Evran University, School of Physical Education, Physical Education and Sport Teaching Department. In this descripte study, “Empatic Tendency Scale” developed by Dökmen 1988 has been used as a means of datum collector. Aritmetic mean, standart deviation have been used in data analysis, t test in double data comparisons and one way variance analysis in multiple comparissons. As a result of this study it has been found out that the empatic tendency level points of physical education candidate teachers are high and there are no differentiation according to the examined variants sex, class, age, level of doing Sports

Keywords:

Empathy, Empatic tendency, Physical education Sports, Candidate teacher,

PDF

___

Anderson, W. L. (1989). The Effective Teacher, Mac Grow-Hill Book Company, New York.
Avşar, Z. (2004). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(2) , 111–130.
Batson, C. D. Early, S. Salvarani G. (1997). Perspective Taking: Imagining How Another Feels Versus Imagining How You Would Feel, Personality and Social Psychology Bulletin. 23, 751–759.
Barak, A. (1990). Counselor Training in Empathy by A Game Procedure. Counselor Education and Supervision. 29, 170–178.
Bayam, G. Şimşek, EU. Dilbaz, N (1993). Üç Farklı Meslek Grubunda Empatik Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması, Kriz Dergisi. 3 (1–2),182–184.
Berger, D. (1984). On the Way to Empathic Understanding. American Journal of Psychotherapy. 28(1),111–119.
Bilgen, H. N. (1994). Çağdaş ve Demokratik Eğitim; Ders Geçme ve Kredi Uygulaması, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
Bilen, M. (1990). Plandan Uygulamaya Öğretim, 2. Baskı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. Ankara.
Bloom, B.S. (1976). Human Characteristics and School Learning, Mc. Grow Holl, New York
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, 6.Baskı, Pegem yayınları, Ankara
Carlozzi, A.F. Liberman, D.B. (1983). Empathy and Ego Development, Journal of Counseling Psychology. 30(1), 113–116.
Çamlıyer, H. (1984) Sporcularda Stres ve Stres Yaratan Faktörlere Göre Yaşanma Biçimleri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayandırılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 21(1–2), 155–190.
Dökmen, Ü. (1987). Yüz İfadeleri Konusunda Verilen Eğitimin Duygusal Yüz İfadelerini Teşhis Becerisi ve İletişim Çatışmalarına Girme Eğilimi Üzerine Etkisi, Psikoloji dergisi. 6(21), 75–80.
Duru, E. (2002). Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Bazı Psikososyal Değişkenler Açısından İncelenmesi, Pamukkale Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(12), 21–34.
Erkmen, G. (2007). Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Empatik Eğilimlerinin Sporda Tercih Ettikleri Liderlik Davranışları ile Karşılaştırılması, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Eisenberg, N.Zho, Q. Koller, S. (2001). Brazilian Adolescents’ Prosocial Moral Judgment and Behavior: Relations to Sympathy Perspective Taking, Gender Role Orientations, and Demographic Characteristics, Child development, 72(20), 518–534.
Gabay, R. Ochion, Y. Korniol, R. (1998). Is Gender or Gender Role Orientation a Sex Roles Better Predictor of Empathy in a Adolescence? ,A journal of Research. 39, 1–20.
Gömleksiz, M. (1994). Kubaşık Öğrenme Yönteminin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi, II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Ankara.
Hall, E.C. (1983). Human Relations in Education Rutledge, New York.
Kılıçcı, Y. (1987). Okulda Ruh Sağlığı, Şafak Ofset, Ankara.
Korkmaz, H.N, Şahin. E. Kahraman. M. Öztürk, F. (2001). Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Bölümü Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Cinsiyete Göre Karşılaştırılması, II. Uluslar arası Spor Psikolojisi Sempozyumu, İzmir.
Litvack, W. McDougall, D. ve Romney M.D. (1997). The Structure of Empathy During Middle Childhood and ıts Relationship to Prosocial Behavior, Genetic, Social and General Psychology Monographs.123(30), 303–324.
Myyry, L. Helkama, K. (2001). University Students Value Priorities and Emotional Empathy, Education Psychology. 21(1), 28–40.
Nadler, K.L. Nadler, B.L. (2000). Out of Class Communication Between Faculty and Students: a Faculty Perspective, Communication Studies, West Lafayette. 51(2), 176–188.
Oğuzkan, T. (1981). Türkiye'de Ortaöğretim ve Sorunları, Altın Matbaacılık, İstanbul.
Öz, F. (1998). Son Sınıf Hemşirelik Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri, Empatik Becerileri ile Akademik Başarı Arasındaki İlişki, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2(2), 21–29.
Özgüven, İ. E. (1994). Uygulanan Ders Geçme ve Kredi Sistemine İlişkin Öğretmen ve Öğrencilerin Görüşleri, II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Ankara.
Rothstein, A.L. (1981). Motor Learing: Reston, American Alliance for Health. Physical Education.
Sayın, S. (2003). Farklı Programlarda Okuyan Öğretmen Adayı Üniversite Öğrencilerinin Empatik Eğilimi, Öğretmenlik Mesleğine Tutum ve Mesleki Benlik Saygısı, S.D.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(2), 329–340.
Schierman, S. Gundy, V.K. (2000). The Personal and Social Links Between Age and Self-reported Empathy, Social Psychology Quterly. 63 (2), 152–174.
Senemoğlu, N. (1987). Sınıfiçi Öğretmen Davranışları Üzerine Bir Araştırma, Eğitim ve Bilim. 64, 23–28.
Şahin, M. (1997). Üniversite Sınıf Atmosferinin Algılanan Empatik İletişim Düzeyleri Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Şimşek, E.U. (1995). Öğretmen ve Öğrencilerin Empatik Tepkileri ile Öğrencilerin Kendilerine Verilmesini İstedikleri Empatik Tepkilerin Karşılaştırılması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Tiryaki, Ş. Erdil, G. Acar, M. Emel Y. (1991). Sporcu ve Sporcu Olmayan Gençlerin Kişilik Özellikleri, SHB. 26(1), 19–23.
Tekin, M. Bayraktar, G. Yıldız, M. Katkat D. (2006). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Çeşitli Değişkenler Göre Sosyal Beceri Yeterlilik Düzeylerinin İncelenmesi, Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 43–59.
Warner, R. E. (1984). Can Teachers Learn Empathy?, Education Canada. 17(5),39–41.
Watson, R.J. Biderman, M.D. Sawrie, M.S. (1994). Empathy, Sex Role Orientation, and Narcissism, Sex Roles, A Journal of Research.30 (9–10), 701–724.
Yeşilyaprak, B. (1994). İşbirlikli Öğrenme ve İnsancı Eğitim Anlayışı, II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Ankara.