Okul Öncesi Çocukların Sosyal Becerileri ile Yakın Çevresindeki Yetişkin Etkileşimleri Arasındaki İlişki

Bu çalışmada okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların sosyal beceri düzeylerine,aile bireyleri ve okul öncesi eğitim kurumu çalışanları arasındaki sosyal etkileşimlerinin etkisini incelemek amaçlanmıştır.grubunu, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden ve öğretmenleri tarafından sosyal beceri düzeyi yüksek (n=10) ve düşük (n=10) olarak sınıflandırılan 20 çocuk oluşturmuştur. Nitel araştırma modelinde yapılan çalışmada, veri toplamak için katılımcı olmayan gözlem yönteminden yararlanılmıştır. Çocuklar, aile bireylerinin kendilerini okula bırakma ve alma zamanı olmak üzere iki farklı zaman diliminde ve iki farklı araştırmacı tarafından gözlenmiştir. Araştırma verileri betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiş, gözlem sonuçları verilmiş ve elde edilen bulgular literatür ışığında yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda; sosyal becerileri yeterli olan okul öncesi çocukların çocuk-ebeveyn, çocuk-okul personeli, ebeveyn-okul personeli sözel ve davranışsal etkileşimlerinin, sosyal becerileri yaşıtlarından geri olanlara göre daha fazla olduğu dikkat çekmiştir. Okul öncesi çocukların sosyal becerilerinin gelişmesinde yakın çevresini oluşturan yetişkinlerin model olmasının önemli bir etkiye sahip olduğu vurgulanmıştır

The Relationship Between Pre-School Children's Social Skills and Interactions with the Adults in the Neighborhood

In this study, it is aimed to examine the eflects ofthe social interaction between family members and workers ofpre—school education institutions to the social skills of the children attending to them. 20 children, who are attending to pre—school education institutions and categorized as "with high level or low level of social skills" by their teachers, were included in the study group. Inthe study, qualitative research design was carried out and data were gathered observation method. Children were observed in two different time frames by two different researchers. These observations took place when the family members took children to school and picked them up. In the study, data were analyzed by using descriptive analysis method, observation results were given and findings were interpreted in the light of prior research. As a result of the study, it was remarkable that; pre-school children with adequate social skills have more child-parents, child-school workers, and parents- school workers verbal and behavioral social interactions compared to those of their peers who have less social skills. It was emphasized that the adults' in the neighborhood setting an example for the children has a significant effect on the development of pre-school children's social skills

___

  • Akkök, F. 2006. İlköğretimde Sosyal Becerilerin Geliştirilmesi (Anne—Baba El Kitabı). İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Attili, G., Vermigli, P. ve Roazzi, A. 2011. Rearing Styles, Parents’Attachment Mental State, and Children’s Social Abilities The Link to Peer Acceptance. Child Development Research, Artikel ID 267186, 12 pages, http://www.hindawi.com/ ournals/cdr/20 1/267186/ (Erişim Tarihi: 10.06.2014).
  • Babaroğlu, A. 2013. Çocuk Psikolojisi ve Ruh Sağlığı. Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Balcı, A. 2005. Sosyal Bilimlerde Araştırma. Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Berry, D. ve O'Connor, E. 2010. Behavioral Risk. Teacher—Child Relationships, and Social Skill Development Across Middle Childhood: Child—By—Environment Analysis of Change. Journal of Applied Developmental Psychology, 31, 1—14.
  • Çetin, F., Alpa Bilbay, A. ve Albayrak Kaymak, D. 2003. Araştırmadan Uygulamaya Çocuklarda Sosyal Beceriler Grup Eğitimi. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Corey, G. 2005. Psikolojik Danışma, Psikoterapi Kuram ve Uygulamaları (7. Baskı). Ankara: Mentis Yayıncılık.
  • DeRosier, M.E. ve Lloyd, S.W. 2011. The Impact of Children’s Social Adjustment on Academic Outcomes. Reading Writing Quarterly: Overcoming Learning Difficulties, 27(1—2), 25—47.
  • Deveci, F. 2011. Ergenlerde KararCVerme Stilleri ile Algılanan Sosyal Destek Düzeyi Arasındaki Ilişkinin Incelenmesi. Çukurova Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • Deniz, M. E. 2002. Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stratejileri ve Sosyal Beceri Düzeylerinin Baskın Ben Durumları ve Bazı Özlük Niteliklerine Göre Karılaştırrnalı Olarak Incelenmesi. Selçuk Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
  • Durualp, E. ve Aral, N. 2011. Oyum Temelli Sosyal Beceri Eğitimi. Ankara:Vize Yayıncılık.
  • Findlay, L.C., Girardi, A. Coplan, R.J. 2006. Links Between Emphaty, Social Behavior and Social Understanding in Early Childhood. Early Childhood Research Quarterly, 21, 347-359.
  • Gresham, F.M., Sugai, G. ve Horner, R.H. 2001. Interpreting Outcomes of Social Skills Training for Students With High—Incidence Disabilities. Exceptional Children, 67(3), 331-344.
  • Gronlund, G. ve James, M. 2005. Focused Observations: HOW to Observe Children for Assesment and Curriculum Planning. Minnesota: Redleaf Press.
  • Güven, G. 2010. Çocuğu Tanıma Teknikleri. (Ed.) F.Alisinanoğlu, İlköğretime Hazırlık ve Ilköğretim Programları. Istanbul: Matsis Yayıncılık.
  • Hilooğlu, S. 2009. İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Zorbaca Davranışlarını Yordamada Sosyal Beceri ve Yaşam Doyumunun Rolü. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • Hoşgörür, V. 2008. İletişim, (Ed.) Z. Kaya, Sınıf Yönetimi (8.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Judd, C.M, Smith, E.R. ve Kidder, L.H. 1991. Reaearch Methods Social Relations. USA: Sounders Collaege Publishing.
  • Kamaraj, I. 2008. Erken Çocukluk Döneminde Sosyal Becerilerin Gelişiminde Oğretmenlerin Rolü. Çoluk Çocuk Dergisi. (78), 6—8.
  • Kaptan, S. 1998. Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri (11. Baskı). Ankara: Tek Işık Web Ofset.
  • Kara, F. ve Cam, Y. 2007. Yaratıcı Drama Yönteminin Bazı Sosyal Becerilerin Kazandırılmasına Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 145—155.
  • Kaya, A. 2011. İletişime Giriş: Temel Kavramlar ve Süreçler. (Ed.) A. Kaya, Kişilerarası Ilişkiler ve Etkili İletişim (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Kepçeoğlu, M. 2001. Psikolojik Danışma ve Rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Kuzgun, Y. 2000. Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Martin, S. 2007. Take Look: Observation and Portfolio Assessment in Early Childhood (4th Ed.). Toronto: Pearson, Addison Wesley.
  • Mukay Yüksel, M. 2009. Okul Sosyal Davranış Ölçeklerinin (OSDÖ) Türkçeye Uyarlanması. Kuram ve Uygmlamada Eğitim Bilimleri, 9(3),1605—1650.
  • Nicolson, S. Shipstead, S.G. ve Gullo, DE 2005. Understanding Assesment and Evaluation in Early Childhood Education (2rd Ed.). New York: Teachers College Press.
  • O’Brennan, L.M., Bradshaw, C.P. ve Sawyer, A.L. 2009. Examining Developmental Differences in the Social-Emotional Problems Among Frequent Bullies, Victims, and Bullyvictims. Psychology in The Schools, 46(2), 100—115.
  • Özgüven, İ.E. 2007. Bireyi Tanıma Teknikleri. Ankara: Pdrem Yayınları.
  • Özyürek, A. 2004. Kırsal Bölge ve Şehir Merkezinde Yaşayan 5— Yaş Grubu Çocuğa Sahip Anne—Babaların Çocuk Yetiştirme Tutumlarının İncelenmesi. Gazı Unıversıtesı Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Samancı, O. ve Diş, O. 2014. Sosyal Becerileri Zayıf Olan İlkokul Öğrencilerinin tutum ve Davranışlarının Oğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 573—590.
  • Sharman, C., Cross, W. ve Vennis, D. 2004. Observing Children: Practical Guide (3rd Ed.). London: Continuum.
  • Simsek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. 2008. İşbirlikli Öğrenme Yöntemi Üzerine Derleme Çalışması: II. Işbirlikli Oğrenme Yönteminin Sınıf Ortamında Uygulanması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, (10) l.
  • Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y., Cakan,”M., Özyürek, A., Gültekin, G.,
  • Günindi, Y., Kutlu, O., Çoban, A., Ceylan, Ş., Ozaydın, L., Sert, N., Yurt, O.,
  • Koğar, H., Karayol, S., Ceyhun, A.T., Atabey, D., Oğuz, T. 2012. Okul Öncesi Sosyal Beceri Destek Projesi Eğitim Kitapları Seti: Oğretmen Kılavuz Kitabı. Ankara: Fikriala Görsel İletişim Hizmetleri.
  • Ünsal, Ö.F. 2010. Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden 60— 72 Aylık Çocukların Sosyal Duygusal Uyumları İle Davranış Sorunları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Marmara Universitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Yeşilyaprak, B. (Ed.) 2010. Eğitim Psikolojisi, Gelişim—Öğrenme—Öğretim (6.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. 2000. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (2.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. 2004. Ebeveyn Tutumları ve Saldırganlık. Polis Bilimleri Dergisi, 6(3—4), 131-150.
  • Yiğit, R. ve Yılmaz, H. 2011. İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeyleri Ile Benlik Sayg1s1 Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Selçuk Universitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 335-347.
  • Yükselen, A.İ. 2011. Okul Öncesi Dönem Çocuğunun Davran'ışını Etkileyen Sosyal ve Psikolojik Faktörler. (Ed.) G. Uyanık Balat, Okul Öncesi Eğitimde Sınıf Yönetimi. Ankara: Eğiten Kitap.
  • Whiteside—Mansell, L., Bradley, R.H., McKelvey, J. ve Fussell, .J 2009. Parenting: Linking Impacts of Interpartner Conflict to Preschool Children’s Social Behavior, Journal of Pediatric Nursing, 24(5), 389—400.
  • Wortham, S.C. 1998. Early Childhood Curriculum. United States of America: Prentice Hall.