Bitki Büyümesini Teşvik Eden Rizobakteri (PGPR) ve Artan Dozlarda Deniz Yosunu Uygulamalarının Marul (Lactuca Sativa L) Yetiştiriciliğinde Bitki Gelişimi, Verim ve Besin Elementi İçerikleri Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi

Marul tarımında verimin artırılmasına yönelik aşırı kimyasal gübre kullanımı ve monokültür tarım uygulamaları nedeni ile organik madde içerikleri bakımından zayıf olan topraklarda verim ve kalite kayıpları artmaktadır. Bu amaç ile kaybolan verim ve kalitenin artırılması için, çalışmada bitki gelişimini destekleyen rizobakteriler (Plant Growth Promoting Rhizobacteria-PGPR), artan dozlarda deniz yosunu ve % 25 oranında azaltılmış kimyasal gübre(önerilen doz-KG ) uygulamaları tarla koşullarında marul (Lactuca Sativa L.) yetiştiriciliğinde denenmiştir. Çalışmada hasattan sonra bitkilerde; baş boyu ve çapı, kök boğazı çapı, baş ağırlığı, yaprak sayısı, yaprak yaş ve kuru ağırlığı, suda çözünen kuru madde miktarı ve bitki besin elementi içerikleri ölçülmüştür. Bakteri, deniz yosunun ve 1/4 KG (önerilen doz)’nin birlikte uygulamaları sonucunda uygulamaların kontrol uygulamasına göre verimde artış sağladığı ve deniz yosunu dozu artışına bağlı olarak verimde artış olduğu saptanmıştır. Ancak yapılan ölçümler sonucunda PGPR+100 ml DY+1/4 KG uygulaması KG uygulamasından düşük değer almıştır. En yüksek değer alan PGPR+500 ml DY+1/4KG uygulamasının bitki baş boyu bakımından kontrol uygulamasına göre % 27. 6, bitki taç çapına % 14, bitki kök boğazı çapına 23. 2, baş ağırlığına % 312, kök uzunluğuna % 52, yaprak sayısına 24. 2, yaprak kuru ağırlığında % 16. 7 oranında göre artış sağlarken, KG uygulamasına göre bitki baş boyunda %14, baş çapında %7.4 baş ağırlığında % 19 oranında artış sağlamıştır. Marulun önemli kalite kriteri olan SÇKM değerleri incelendiğinde uygulamalar arasında istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Marul yapraklarında yapılan ölçümler sonucunda, uygulamalar bitki besin elementi alımında artış sağlamıştır. Özellikle yaprak N, P, K, Ca, Mg, Fe, Zn ve Mn içeriklerinde deniz yosununda doz artışına bağlı olarak artış yaptığı genelde saptanmıştır. Ancak uygulamaların Cu kapsamlarına etkisi önemsiz bulunmuştur. Sonuç olarak; % 25 azaltılmış kimyasal gübreleme(1/4KG) ile birlikte PGPR ve (DY) 300 ml, 400 m l ve 500 ml / da dozlarının marul yetiştiriciliğinde kullanımı, KG (önerilen doz) uygulamasına göre % 19 oranında verim artışı sağlamıştır.

Anahtar Kelimeler:

marul, deniz yosunu, PGPR, verim

PDF

___

Abetz, P (1980) Seaweed extracts: have they a place in Australian agriculture or horticulture?. Journal of the Australian Institute of Agricultural Science, 46 (1), 23-29.
Anonymous (2009) Catalogue of life (2009) annual checklist. http://www.catalogueoflife.org (Erişim Tarihi:12.11.2009).
Aybak, H. Ç (2002). Salata / Marul Yetistiriciliği. Hasad Yayıncılılık, 9 s, İstanbul.
Burdman, S., Jurkevitch, E. Okon, Y (2000) Recent advances i the use of plant Growth Promoting Rhizobacteria (PGPR) in agriculture. In Microbiol Interactions in Agriculture and Forestry, Vol II Eds. Subba Rao N and Dommergues Y.R.Chapter 10 pp 29-250. ci. Pub. Inc. UK.
Blunden G., Whapham, C., Jenkıns, T (1992) Seaweed Extracts in Agriculture and Horticulture: Their Origins, Uses and Modes of Action. School of Pharmacy and Biomedical Science and “School of Biological Sciences, University of Portsmouth, King Henry John Street, Portsmouth, Hampshire P01 202, U.K.
Blunden, G (1991) Agricultural Uses of Seaweeds and Seaweed Extracts. In: Seaweed Resources in Europe: Uses and Potential. Pp.65-81. John Wiley and Sons, Chichester. Ellmer, F., Peschke,H.,Köhn, W., Chmielewski, F.M. ve Baumecker (2000) Tillage and fertilizing effects on sandy soils. J.Plant Nut.Soil.Sci.,163,267-272.
Eşiyok, D., Yağmur, B., & Okur, B (2001) The effects of some naturel and mineral fertilizers on yield and mineral content of parsley(Petroselinum crispum Mill.) 37 th Croatian symposiumon agriculture with anint. participation., 19-23 February. Opatija, 179-181.
Galal, Y.G.M., I.A. EL-Ghandour, S.S. Aly, S. Soliman and A. Gadalla (2000) Non-isotopic method for the quantification of biologicalnitrogen fixation and wheat production under field conditions. Biology and Fertility of Soils, 32: 47–51
Güner, H., Aysel, V (1996) Tohumsuz Bitkiler Sistematiği. 1. Cilt (Algler). Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitaplar Serisi, No.108, Bornova, İzmir.
Hong, Y.P., Chen, C.C., Cheng, H.L., Lyn, C.H ( 1995) Analysis of auxin and cytokinin activity of commercial Aqueous Seaweed Extract. Gartenbauwissenschaft, 60(4):191-194.
Karagöz, K. ve Kotan, R ( 2010) “Bitki gelişimini teşvik eden bazı bakterilerin marulun gelişimi ve bakteriyel yaprak lekesi hastalığı üzerine etkileri” Türkiye Biyoloji Mücadele Dergisi, 1(2): 165-179.
Kuldkepp, P (1997) Wirkung und Wechselwirkung unterschiedlicher mineralischer und organischer N-Düngung auf Ertrag und Bodeneigenschaften im IOSDV Tartu(Estland) nach 6 Jahren. Arch.Acker-Pfl.Boden,42,21-32.
Mahmoud, H.A.F. and M.A.T. Amara(2000) Response of tomato to biological and mineral fertilizers under calcareous soil conditions. Bulletin of Faculty of Agriculture Cairo University, 51:151–74.
Mahmoud, M.S. (2001) Nutritional status and growth of maize plants as affected by green microalgae as soil additives. Journal of Biological Science, 1:475–479.
Mekki, B.B., M.M. Selim and M.S.M. Saber (1999) Utilization of biofertilizers in field crop production. Effect of organic manuring, chemical and bio-fertilizers on yield and nutrient content of millet grown in a newly reclaimed soil. Egyptian Journal of Agronomy, 21: 113–24.
Murthy, M.S., & Radia, P (1978) Ecobiochemical studies on some economically important intertidal algae from Port Okha (India). Botanica Marina, 21, 417-422.
Okur, B., Eşiyok, D., & Anaç, D (2001) Effect of mineral and organic fertilizers on leaf nitrogen compounds of rocket (Eruca vesicaria subsp. sativa Mill). 37th Croatian Symposium on Agriculture. 19-23 February, Opatija-Croatia, 188-189.
Pierce, L.C( 1987) Vegetables: Caracteristics, Production And Maketing, John Wiley and Sons, USA, p 433.
Sinha, R., K., Valani, D., Chauhan, K., Agarwal, S (2014) Embarking on a second green revolution for sustainable agriculture by vermiculture biotechnology using earthworms: reviving the dreams of SirCharles Darwin. Int J Agric Health Saf 2014, 1:50–64.
Vinogradov, A.P. (1953) The elementary chemical composition of marine organisms. Sears Found, Mar. Res., Mem. II.New Haven, 647.
Whapham, C. A., Jenkins, T., Blunden, G., & Hankins, S. D (1994) The role of seaweed extracts, Ascophyllum nodosum, in the reduction in fecundity of Meloidogyne javanica. Fundamental and applied nematology, 17(2),