KARAR ALMA SÜREÇLERİNDEKİ DIŞSAL ZORLAYICILAR: TÜRKİYE İÇİN GÖÇ POLİTİKASI MÜMKÜN MÜ?

Bu makale, ulusal göç politikalarının bazı dışsallıklar tarafından sınırlandırıldığını iddia ediyor. Bu sınırlılıklar o kadar güçlü ki, ulusal hükümetlerin göç politikasına karar vermesine bile neredeyse imkan tanımıyor. Son on yıldır muazzam bir göç akışıyla mücadele eden Türkiye, bu durumun en açık örneğidir. Bir yandan uluslararası kuruluşlar, poltikalarının bir aracı olmaya zorlarken, diğer taraftan Türkiye insancıl diplomasi gibi bazı ilkeleri ve insan hakları antlaşmalarını sürdürmeye çalışıyor. Bu sınırlılıklara ilaveten, karar verme literatüründe halihazırda kabul edilen sınırlılıklar var. Sonuç olarak, makale Türkiye’nin göç politikası yapımınının mümkün olup olmadığını betimsel yöntemle çözümlüyor ve bu sınırlılıklar altında rasyonel göç politikası yapmanın zor olduğu sonucuna ulaşmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Göç politikası, zorlayıcı dışsallıklar, Türkiye, karar verme

COERCIVE EXTERNALITIES IN DECISION-MAKING PROCESSES: IS IT POSSIBLE MIGRATION POLICY FOR TURKEY?

This manuscript claims that national migration policies are limited by some externalities. These limitations are so powerful and they nearly let national governments decision-making about migration policies. In the last decade, Turkey, struggling with enormous immigration inflows, is the most obvious example of this situation. On one side, some international organizations forcing Turkey to be their policy instrument, and on the other side, Turkey tries to keeping some tenets like humanitarian diplomacy policy and some human rights agreements. In addition to these restrictions, there are others already accepted in the literature of decision-making on public policy. In conclusion, the manuscript is dissolving Turkey’s possibilities about migration policymaking with descriptive method and under coercive externalities, it reaches that is difficult to design a rational migrant policy.

Keywords:

Migration policy, coercive externalities, Turkey, decision-making,

PDF

___

Anderson, J. E. (2014). Public policymaking. Cengage Learning.

Borkert, M & Penninx, R. (2011). Policymaking in the field of migration and integration in Europe: An introduction, in Migration policymaking in Europe: The dynamics of actors and contexts in past and present, Giovanna Zincone and others (Eds.), Amsterdam University Press, 7-21.

Bozkurt, K. (2016). Geri kabul ve vize serbestisi anlaşması. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 387-408.

Castles, S., De Haas, H., & Miller, M. J. (2013). The age of migration: International population movements in the modern world. Macmillan International Higher Education.

Czaika, M., & De Haas, H. (2013). The effectiveness of immigration policies. Population and Development Review, 39(3), 487-508.

Erdoğan, M. (2018). Suriyeliler barometresi: suriyelilerle uyum içerisinde yaşamın çerçevesi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Filindra, A., & Goodman, S. W. (2019). Studying public policy through immigration policy: Advances in theory and measurement. Policy Studies Journal, 47(3), 498-516.

IOM (2018), MCOF: Göç krizi operasyonel çerçevesi: IOM Türkiye 2018-2019.

İçduygu, A. & Şimşek, D. (2017). Bargaining Over Refugees: Turkey's View, in Beyond the migration and asylum crisis: options and lessons for Europe, Ferrucciu Pastore (Ed.), Aspen Institute Italia, 85-91.

Natter, K. (2018). Rethinking immigration policy theory beyond ‘Western liberal democracies’. Comparative migration studies, 6(4), 1-21.

Parkes, R. (2017). Nobody move! myths of the EU migration crisis, EU Institute for Security Studies.

Pastore, F. (2017). The European migration and asylum crisis as a long-term challenge, in Beyond the migration and asylum crisis: options and lessons for Europe, ferrucciu pastore (Ed.), Aspen Institute Italia, 10-58.

Sadık, G., & Zorba, H. (2017). Humanitarian Diplomacy for Syrian Refugees and Turkey-EU Relations. Göç Araştırmaları Dergisi, 3(2), 10-39.

Sönmez, P. & Kırık, H. (2017). Turkish-EU readmission agreement: a critique of eu-turkey migration dialogue, Güvenlik Stratejileri Dergisi, 13(25), 1-26.

UNHRC (2017), UNHRC’s strategic directions: 2017-2021.

Uzun, E. (2016). Uluslararası hukuk çerçevesinde bmmyk’nın uluslararası mülteci yapısı, görevleri ve hukukunun gelişimindeki yeri, Göç Araştırmaları Dergisi, 2(2), 60-85.

Yıldız, A. G. (2016). The European Union’s immigration policy: Managing migration in Turkey and Morocco. Springer.

https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638 (Last Access: 30.10.2019).

https://www.unhcr.org/about-us.html (Last Access: 12.12.2019).

https://www.iom.int/about-iom (Last Access: 12.12.2019).

https://www.unhcr.org/tr/unhcr-turkiye-istatistikleri (Last Access: 14.12.2019).

https://multeciler.org.tr/turkiyedeki-suriyeli-sayisi/ (Last Access: 14.12.2019).