Osman KÜÇÜKKELEPÇE, Osman KURT, Serdar GÜLPINAR

Aile hekimlerinin el hijyenine yönelik inanç ve uygulamalarının incelenmesi

Amaç: Bu çalışmada aile hekimlerinin el hijyeni konusunda inanç ve uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırmada aile hekimlerine online anket uygulanmıştır. El Hijyeni İnanç Skalası (EHİS) ve El Hijyeni Uygulamaları Envanteri (EHUE) kullanılmıştır. Bulgular: Kadınların hem EHİS hem de EHUE ölçek puanları erkeklerin puanlarından anlamlı şekilde yüksek olduğu görülmüştür (p<0,001). EHİS puanının ve cinsiyetin EHUE puanını yordadığı görülmüştür. Yine EHUE puanının ve cinsiyetin EHİS puanını yordadığı görülmüştür. Sonuç: El hijyeni inancı ile uygulama arasında pozitif bir ilişki olduğu görülmektedir. Hekimlerin el hijyeni konusunda farkındalıklarını arttıracak hatırlatmaların eğitim aracılığı ile yapılması inançlarında iyi yönde değişikliğe yardımcı olabilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Aile hekimleri, El hijyeni, İnanç, Uygulama

Examining the beliefs and practices of family physician’s on hand hygiene

Aim: In this study, it is aimed to evaluate the beliefs and practices of Family Physicians on hand hygiene. Materials and Methods: In this descriptive study, an online questionnaire was applied to family physicians. The Hand Hygiene Belief Scale (HHBS) and the Hand Hygiene Practices Inventory (HHPI) were used. Results: It was observed that both the HHBS and HHPI scale scores of women were significantly higher than the scores of men (p<0.001). It was observed that the HHBS score and gender predicted the HHPI score. It was seen that HHPI score and gender predicted the HHBS score. Conclusion: It is seen that there is a positive relationship between hand hygiene belief and practice. Reminders that will increase the awareness of physicians about hand hygiene through education will help to change their beliefs for the better.

Keywords:

Family physicians, Hand hygiene, Belief, Practice,

PDF

___

Al-Tawfiq JA, Tambyah PA. Healthcare associated infections (HAI) perspectives. Jounal of Infection and Public Health. 2014;7(4):339-344.
Fleischmann C, Thomas-Rueddel DO, Hartmann M, Hartog CS, Welte T, Heublein S. et al. Hospital incidence and mortality rates of sepsis. Deutsches Ärzteblatt International. 2016;113(10):159-66.
Longtin Y, Sax H, Allegranzi B, Schneider F, Pittet D. Hand hygiene. N Engl J Med. 2011;364(13):24-27.
Birnbach DJ, Rosen LF, Fitzpatrick M, Arheart KL, Everett‐Thomas R. Current hand hygiene education is suboptimal. The clinical teacher. 2019;16(6):589-592.
Sax H, Uçkay I, Richet H, Allegranzi B, Pittet D. Determinants of good adherence to hand hygiene among healthcare workes who have extensive exposure to hand hygiene campaigns. Infection Control & Hospital Epidemiology. 2007;28(11):1267-74.
World Health Organization. Guidelines on hand hygiene in health care. First global patient safety challenge clean care is safer care. https://www.who.int/publications/i/item/9789241597906 Ocak 2009’da basıldı. 4 Ocak 2022’de erişildi.
Randle J, Clarke M, Stor J. Hand hygiene compliance in healthcare workers. J Hosp Infect. 2006;64:205-209.
Yorgancı K, Elker D, Kaynaroğlu V. Bir cerrahi yoğun bakım ünitesinde sağlık personelinin el yıkama alışkanlıkları. Yoğun Bakım Dergisi. 2002;2:58-63.
Rosenthal V, McCormick R, Guzman S, Villamayeor C, Orellano P. Effect of education and performance feedback on handwashing: the benefit of administrative support in Argentinean hospitals. Am J Infect Control. 2003;31:85-92.
Boyce JM. Hand hygiene compliance monitoring: current perspectives from the USA. Journal of Hospital Infection. 2008;70:2-7.
Van de Mortel T. Development of a questionnaire to assess health care students’ hand hygiene knowledge, beliefs and practices. The Australian Journal of Advanced Nursing. 2009;26(3):9–16.
Karadağ M, Yıldırım N, İşeri ÖP. El hijyeni inanç ölçeği ve el hijyeni uygulamaları envanterinin geçerlilik ve güvenirliliği. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2016;41(2):271-284.
Sağlık Bakanlığı Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü. Türkiye El Yıkama Araştırması-TEYA. 2012;1-56.
Baron EJ, Peterson LR, Finegold SM. Bailey & Scott’s diagnostic microbiology. 9. Baskı. St. Louis: Mosby; 1994.
Şen S, Sönmezoğlu M, Akbal E, Uğur E, Afacan S. Bir üniversite hastanesinde sağlık personelinin el hijyeninde beş indikasyona uyumu. Klimik Dergisi. 2013;26(1):17-20.
Kuzu N, Ozer F, Aydemir S, Yalcin AN, Zencir M. Compliance with hand hygiene and glove use in a university-affiliated hospital. Infect Control Hosp Epidemiol. 2005;26(3):312-5.
Karaoğlu MK, Akın S. Hemşirelerin el yıkama alışkanlıklarına ilişkin görüşleri ve el hijyeni uyum oranlarının değerlendirilmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2019;16(1):33-40.
Karahan E, Doğan Ş, Çelik S. Sağlık çalışanlarında el hijyeni inancı ve uygulamalarının değerlendirilmesi. Sağlık Akademisi Kastamonu. 2020;5(2):91-103.
Gürlek Kisacık Ö, Sönmez M, Ciğerci Y. Hemşirelik öğrencilerinin el hijyenine ilişkin inanç ve uygulamalarının değerlendirilmesi: tanımlayıcı bir çalışma. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi. 2020;10(3): 549-558.
Škodová M, Gimeno-Benítez A, Martínez-Redondo E, MoránCortés JF, Jiménez-Romano R, Gimeno-Ortiz, A. Hand hygiene technique quality evaluation in nursing and medicine students of two academic courses. Revista LatinoAmericana de Enfermagem. 2015;23(4):708-717.
Ceylan B, Gunes U, Baran L, Ozturk H, Sahbudak G. Examining the hand hygiene beliefs and practices of nursing students and the effectiveness of their handwashing behaviour. Journal of Clinical Nursing. 2020;29:4057–4065.
Birgili F, Özkoç H, Kuru O, van de Mortel T, Tümer A. validation of a turkish translation of the hand hygiene questionnaire. EMHJ 2019;25(5):299-305.