Türkiye’deki Sosyal Bilgileri Eğitimi Lisans Programlarının Mevcut Durumunun İncelenmesi (2017)

Bu araştırmanın temel amacı Türkiye’deki Sosyal Bilgiler Eğitimi Anabilim Dallarının 2017 yılındaki mevcut durumunu ortaya koymaktır. Araştırmada Sosyal Bilgiler Eğitimi Anabilim Dallarında 2017 yılında öğrenim gören öğrenci sayısı, bu anabilim dalında görev yapan öğretim üyesi sayısı, anabilim dalına kaydolan öğrencilerin puanlarının yıllara göre ve üniversitelere göre değişimi ve sosyal bilgiler öğretmenliğinin 2013-2017 yılları arası atama sayıları incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman inceleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerini toplamada anabilim dalındaki öğrenci sayılarını ve programın taban puanlarının belirlenmesinde son 4 yılın ÖSYM kılavuzunda yer alan bilgiler kullanılırken; öğretim üyeleri sayısı belirlemede ise ilgili anabilim dallarının internet sayfaları esas alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre 2017 yılı itibariyle Türkiye’de toplam 59 üniversitede Sosyal Bilgiler Eğitimi Anabilim Dalı aktif olarak eğitim-öğretim faaliyeti göstermektedir. LYS kontenjanları esas alındığında sosyal bilgiler öğretmenliği anabilim dallarında toplam öğrenci 15.639’dur. Sosyal Bilgiler Öğretmenliği anabilim dalının puan sıralarının oldukça değişken olduğu görülmektedir. 2016 yılında Sosyal Bilgiler Öğretmenliği programına yerleşen en yüksek puanlı öğrencinin puan sırası 25.800 iken en düşük puanlı öğrencinin sırası 75.900’dür. 2013-2017 yılın verilerine göre sosyal bilgiler öğretmenliği programına yerleşen en yüksek puanlı öğrencilerin tercih ettikleri üniversite İstanbul Üniversitesi’dir. Araştırma sonucunda üniversitelerin sosyal bilgiler öğretmenliği anabilim dalına yerleşen öğrenci sayısının, atama sayılarına göre çok fazla olduğu bu nedenle atanmayı bekleyen yaklaşık 27.500 kişi olduğu belirlenmiştir. Atama bekleyen öğrenci sayısının artması nedeniyle 2015 yılından itibaren ÖABT sosyal bilgiler sınavına giren aday sayısı git gide azalmaktadır. Çalışma sonuçlarına göre Türkiye’de Sosyal Bilgiler Eğitimi anabilim dallarının kontenjan sayılarının azaltılırken; öğretim üyesi sayısının ise arttırılması kalitenin ve gelecek hedeflerinin tutturulması açısından faydalı olacağı söylenebilir.

The Current Situation of Social Studies Teaching Trainings in Turkey University (2017)

The main purpose of this research is to present the current status of theDepartment of Social Studies Education in Turkey in 2017. In this study,the number of students studying in Social Studies Education Departmentin 2017, the number of faculty members working in this department, thenumber of students enrolled in this department change according to theyears and universities and the number of appointments of social studiesteaching between 2013-2017. In this study, qualitative research methodswere used. While determining the number of students in the departmentand the base points of the program, the information in the OSYM guide forthe last 4 years was taken into consideration in determining the number offaculty members and the internet pages of the related departments weretaken into consideration in determining the number of faculty members.According to the results of the research, the Department of Social StudiesEducation actively carries out education activities in 59 universities inTurkey as of 2017. Based on the quota of LYS, the total number of studentsin the Department of social studies teaching is 15.639. It is observed thatthe scores of the Department of social studies teaching are quite variable.The highest score student placed in social studies teacher program in 2016is 25,800 while the lowest score student's score is 75,900. According tothe data of the year 2013-2017, Istanbul University is the Universitypreferred by the highest scores students who are placed in social studiesteaching program. As a result of the research, it was determined that thenumber of students who were placed in the Department of social studiesteaching of universities is very high compared to the number ofappointments and therefore there are approximately 27,500 people waitingto be appointed. Due to the increase in the number of students waiting forthe appointment, the number of candidates taking the ÖABT social studiesexam has been gradually decreasing since 2015. According to the resultsof the study, the number of quotas of Social Studies Education departmentsin Turkey is reduced; increasing the number of faculty members can besaid to be beneficial in terms of quality and achievement of future goals.

PDF

___

Açıkgül, K., Macit, E., & Çakan, C. (2015). Lise, dershane ve üniversitede verilen matematik eğitiminin ilköğretim matematik öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 72-98.
Akdağ, H. (2008). İlköğretim 6. ve 7. sınıf sosyal bilgiler öğretim programının öğretmen ve öğrenci açısından uygulama dönütleri. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü, Ankara.
Akdağ, H. (2009). Sosyal bilgilerin tanımı, amacı, önemi ve Türkiye’deki yeri. R. Turan; A.M.Sünbül; H. Akddağ (Ed.). Sosyal Bilgiler Öğretiminde yeni yaklaşımlar 1 İçinde (s.2-24). Ankara: Pegem Akademi.
Ata, B. (2007). Yeni sosyal bilgiler öğretmenliği lisans programının ilköğretim 2005 sosyal bilgiler dersi (6, 7. sınıflar) öğretim programı açısından değerlendirilmesi. I. Uluslararası Bilim Çalıştayı (Prof. Dr. Suzan ERBAŞ Anısına), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü, 08–09 Mart, Çanakkale. acikarsiv.gazi.edu.tr/File.php?Doc_ID=74
Atav, E., ve Sönmez, S. (2013). Öğretmen adaylarının kamu personeli seçme sınavı (KPSS)’na ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 1, 01-13.
Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 15, 275-286.
Çetin, K. (2003). Türk eğitim tarihinde sosyal bilimler ve sosyal bilgilerin tarihsel süreçleri, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1-2).
Dursunoğlu, H. (2003). Cumhuriyet Döneminde İlköğretime Öğretmen Yetiştirmenin Tarihi Gelişimi. Milli Eğitim Dergisi, 160. https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/dursunoglu. htm adresinden 05 Ağustos 2017 tarihinde indirilmiştir.
Gündoğdu, K., Çimen, N., & Turan, S. (2008). Öğretmen adaylarının kamu personeli seçme sınavına (KPSS) ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 35-43.
Gürbüz, R., Erdem, E., Temurtaş, A., ve Aygen, KOÇ (2015). ÖSYS Başarısını Etkileyen Faktörler: Adıyaman İli Örneği. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 49-71.
İbret, B. Ü. ve Kaymakcı, S. (2016). Türkiye’de sosyal bilgiler öğretmeni yetiştirmede ilklerden biri: Kastamonu eğitim fakültesi sosyal bilgiler öğretmenliği programı. V. Uluslararası Sosyal Bilgiler Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Pamukkale Üniversitesi, Denizli, 28-30 Nisan.
Kaymakcı, S. (2012). Sosyal bilgiler öğretmenliği lisans programlarının içerik değerlendirmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi (USBED)/International Social Science Education of Journal (ISSEJ), 2 (1).
Kılıçoğlu, G. (2015). Sosyal bilgilerin tanımı, dünyada ve ülkemizde gelişimi ve önemi. M.Safran (Ed.). Sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.3-16). Ankara: Pegem Akademi.
Kızılçaoğlu, A. (2005). Eğitim fakültelerinde yeniden yapılandırma sürecine ilişkin eleştiriler ve öneriler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 132-140.
Özav, L. (2001). Sosyal bilgiler öğretmenliği lisans programı üzerine düşünceler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), s. 165-177.
Öztürk, C. (2012). Sosyal bilgiler: toplumsal yaşama disiplinlerarası bir bakış. C.Öztürk (Ed.). Sosyal bilgiler öğretimi demokratik vatandaşlık eğitimi içinde (s.1-31). Ankara: Pegem Akademi.
Öztürk, C. ve Otluoğlu, R. (2002). Sosyal bilgiler öğretiminde edebi ürünler ve yazılı materyaller. Ankara: Pegem Akademi.
Safran, M. (2011). Sosyal bilgiler öğretimine bir bakış. B. Tay, A. Öcal (Ed.). Özel Öğretim Yöntemleriyle Sosyal Bilgiler Öğretimi içinde (s.2-18). Ankara: Pegem Akademi.
Safran, M., Kan, A., Üstündağ, M.T., Birbudak, T.S., Yıldırım, O. (2014). 2013 KPSS sonuçlarının öğretmen adaylarının mezun oldukları alanlara göre incelenmesi. Eğitim ve bilim, 39 (171), 13-25.
Sağlamer, E. (1980). İlkokulda sosyal bilgiler öğretimi. Ankara:Tek Işık Matbaası Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Gözden geçirilmiş 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/Egitim_fakultesi_ogretmen_yeti stirme_lisans_programlari_mart_98.pdf/5e166018-b806-48d5-ae13- 6afd5dac511c adresinden 10 şubat 2017 tarihinde alınmıştır.
İnternet Adresleri
WEB1:https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d20/c021/b060/tbmm20 0210600219.pdf
WEB2:http://www.gazetevan.com/Mehmet-Fatih-Isik/607/DUNDEN-BUgUNE-DMSKMS-KPSS-VE-SONRASI.html)
WEB3:https://tedmem.org/dosya-konusu/prof-dr-mustafa-safran-ile-ogretmenistihdam-politikalari-uzerine-bir-soylesi)
WEB4:https://yokatlas.yok.gov.tr/tercih-sihirbazi-t3.php
WEB5:https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2013/KPSS1/2013- KPSS%20A%20GRUBU%20ve%20%C3%96%C4%9ERETMENL%C4%B0K. pdf
WEB6:https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2014/KPSS/OABTSORUYANIT/KPSS-2014-OABTsayisal25072014.pdf
WEB7:https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2015/kpss/2015kpss_sayisabilgiler2 8082015.pdf
WEB:8https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2016/KPSS/OABT/OABTSonucSayi salBilgiler02092016.pdf
WEB9:https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2017/KPSS/OABT/SayisalBilgiler04 082017.pdf