Makale Tarihçesi: Alındı 06.10.2016 Düzeltilmiş hali alındı 09.06.2017 Kabul edildi 28.06.2017 Çevrimiçi yayınlandı

The Extent to which Affective Domain Characteristics Are Taken into Consideration in the Teacher Selection and Appointment Process

This study was conducted using the document analysis technique in qualitative research pattern and aimed to reveal the extent to which affective characteristics that teachers must have are considered in the current selection and appointment model. MEB, OMGY and MEB Appointment and Designation Regulations, which were determined using purposive sampling, were the basic reference documents. In addition, a range of criteria, which were determined based on human resource management and the process of selection and appointment of teachers, was used in the evaluation of the current model. The results of the study revealed that very few affective characteristics were taken into consideration and even the ones which were considered in the evaluation process could not be measured with appropriate assessment techniques. It was concluded that the current practice mostly meets the audit criteria in terms of selection and appointment, but it partially meets progressivity, functionality and multiple perspectives criteria and it poorly meets integrity, impartiality, and practicality criteria.

PDF

___

Abazoğlu, İ. (2014). Dünyada öğretmen yetiştirme programları ve öğretmenlere yönelik mesleki gelişim uygulamaları. Turkish Studies, 9 (5), 1-46.
Açıkalın, A. (1994). Çağdaş örgütlerde insan kaynağının yönetimi. Ankara: PegemA. Akyüz, Y. (2014). Türk eğitim tarihi. Ankara: PegemA.
Aykaç, B. (1999). İnsan kaynakları yönetimi ve insan kaynaklarının stratejik planlaması. Ankara: Nobel
Bayram, D. (2010). Türkiye, ABD, Japonya, İngiltere ve Avustralya’da fen ve fizik öğretmenlerine yönelik mesleki gelişim programlarının karşılaştırılması.(Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bütün, M. (2015). Öğretmenlik uygulaması dersinde ders imecesi modelinin değerlendirilmesi: sorunlar ve çözüm önerileri. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 136-167. DOI: 10.17984/adyuebd.07565.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A.
Carrier, N. F. (2002). The heart of the classroom: Affective development in teacher education (Unpublished doctoral desertation). Union Institute and University Graduate College, Cincinati-USA.
Demirel, Ö. (1999). Eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA.
Dursun, Ö. Ö. ve Kuzu, A. (2008). Öğretmenlik uygulaması dersinde yaşanan sorunlara yönelik öğretmen adayı ve öğretim elemanı görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi,25, 159 - 178.
EC (European Commission)(2013). Key data on teachers and school leaders in Europe. 2013 edition. Eurydice report. Luxembourg: Publication Office of the European Union.
EC (2012). Supporting the teaching professions for better learning outcomes (SWD.2012.374). Strasbourg: EC publication.
Fındıkçı, İ. (2009). İnsan Kaynakları Yönetimi, 7. Baskı, İstanbul: Alfa Yayınları Gelen, İ. ve Özer, B. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 39-55.
Gömleksiz, M. ve Kan, A.Ü. (2006). Eğitimde duyuşsal boyut ve duyuşsal öğrenme. Turkish studies, 7 (1), 1159-1177.
Gömleksiz, M. ve Erkan, S. (2014). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Nobel. Gündoğdu, K., Çimen, N. ve Turan, S. (2008). Öğretmen adaylarının KPSS’ye ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 35-43.
Kaşkaya, A. (2012). Öğretmen yeterlikleri kapsamında yapılan araştırmaların konu, amaç, yöntem ve sonuçları açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (2), 789-805.
Kilimci, S. (2009). Teacher training in some EU countries and Turkey: How similar are they? Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 1975-1980. doi:10.1016/j.sbspro.2009.01.347
Koçak, M. (2015). Sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçiş sürecinde insan kaynakları yönetiminde ortaya çıkan değişimler ve Türk Kamu Yönetiminde insan kaynakları yönetimi anlayışı (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
MEB (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Devlet kitapları basım evi.
MEB (2010). Millî Eğitim Bakanı: KPSS öğretmenlerin niteliklerini ölçmede yeterli değil. http://www.meb.gov.tr/haberler/haberayrinti.asp?ID=8313 adresinden 29.11.2010 tarihinde indirilmiştir.
MEB (2014). 19. Milli Eğitim Şura Kararları.http://www.meb.gov.tr adresinden 19.02.2016 tarihinde erişilmiştir.
Nartgün, Z. (2014). Duyuşsal nitelikler ve ölçülmesi. İçinde M. Gömleksizve S. Erkan (Edt), Eğitimde ölçme ve değerlendirme, 143-196. Ankara: Nobel.
OECD (Organization for Economic Cooperation and Development) (2016). TALIS Supporting Teacher Professionalism. Paris: OECD Publication.
OECD (2013). International perspectives on evaluation and assessment. Paris: OECD Publication. http://www.oecd-ilibrary.org/docserver/ 19.02.2016 tarihinde erişilmiştir.
Özçelik, D.A. (2011). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: PegemA.
Özden, M. (2014). Duyuşsal davranışların ölçülmesi. İçinde S. Baştürk (Ed.),Eğitimde ölçme ve değerlendirme, 331-349. Ankara: Nobel.
Özgüven, İ. E. (2007). Bireyi tanıma teknikleri. Ankara: PDREM Yayınları
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. London: Sage Publication.
Resmi Gazete (2015). Milli Eğitim Bakanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği.
29329, 17 Nisan 2015. http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home 22.01.2016 erişilmiştir.
Sabuncuoğlu, Z. (2012). Uygulama örnekleriyle insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Sökmen, A. (2003). Büro yönetiminde işe alıştırma (oryantasyon) eğitiminin önemi ve işgören performansına etkisi: Ankara’da bir uygulama (Yayınlanmamış yükseklisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının KPSS’ye ilişkin algıları. 9. Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu 20-22 Mayıs 2010 (s.624-629). Elazığ.
Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterlikleri modern bir söylem ve retorik. İnönü üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 10(3), 63-82.
Şişman, M. (2014). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: PegemA.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel.
Taylor, G.R.& MacKenney, L. (2008). Imroving human learning in the classroom: Theories and teaching practices. New York: Rowman&Littlefield Publishers.
TEDMEM (2014). Eğitim değerlendirme raporu. Ankara: TED Yayınları. www.tedmem.org/yayin 28.01.2016 tarihinde erişilmiştir.
Topaloğlu, M. ve Koç, H. (2007). Büro yönetimi kavramlar ve ilkeler. Ankara: Seçkin
Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, A. (2007). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Uygun, S., Ergen, G. ve Öztürk, İ. H. (2011). Türkiye, Almanya ve Fransa’da öğretmen eğitimi programlarında uygulama eğitiminin karşılaştırılması. İlköğretim online, 10(2), 389-405.
Yıldırım, K., Yavuz, B. ve Tabak, H. (2012). MEB Öğretmen yeterliklerinin kamu personeli seçme sınavı eğitim bilimleri testinde dikkate alınma düzeyi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (4), 751-777.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayın.