Kubbe osteotomisinde tibiofemoral açı değişikliklerinin sonuçlar üzerine etkisi

Amaç: Diz ekleminde medial kompartman artrozu nedeniyle kubbe osteotomisi uygulanan hastalarda tibiofemoral açı değişimlerinin sonuçlar üzerine etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Medial kompartman osteoartriti nedeniyle 22 hastanın (15 kadın, 7 erkek; ort. yaş 60; dağılım 37-73) 23 dizine kubbe osteotomisi (KO) tipinde yüksek tibial osteotomi (YTO) uygulandı. Eksternal tespit olarak, Charnley tipi eksternal tespitin basit bir modifikasyonu kullanıldı. Ahlback sınıflamasına göre, ameliyat öncesinde 15 dizde evre I, altı dizde evre II, iki dizde evre III osteoartrit vardı. Hastalar ameliyat sonrasında ölçülen tibiofemoral açı değerlerine göre üç gruba ayrıldı: 12° valgus (9 diz). Klinik sonuçlar Amerikan Diz Derneği skoru kullanılarak değerlendirildi. Ortalama takip süresi 5.4 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi. Sonuçlar: Tibiofemoral açı ameliyat öncesinde ortalama 4.4±2.9° (dağılım 0˚-10˚) varusta iken, ameliyat sonrasında ortalama 11±3.8° (dağılım 5˚-18˚) valgus olarak ölçüldü. Son değerlendirmelerde ortalama düzeltme kaybı 2.7˚ bulundu. Ameliyat öncesinde ortalama 37.7±15.8 (dağılım 19-77) olan diz skoru, son değerlendirmede 80.2±9.2’ye (dağılım 51-93); fonksiyonel skor ise 52.3±18.8’den (dağılım 10-80) 75.6±18.5’e (35-100) yükseldi (p0.05). Çıkarımlar: Bulgularımız, YTO sonrasında elde edilen dizilimin, kabul edilen açılar içerisinde olmak kaydıyla, sonuçlar üzerinde etkili olmadığını göstermektedir.

The effect of tibiofemoral angle changes on the results of dome osteotomy

Objectives: We investigated the effect of tibiofemoral angle changes on the results of dome osteotomy in patients with medial compartment osteoarthritis of the knee. Methods: The study included 23 knees of 22 patients (15 women, 7 men; mean age 60 years; range 37 to 73 years) who underwent high tibial dome osteotomy for medial compartment osteoarthritis. A simple modified Charnley external fixator was used for stabilization of the osteotomy. Based on the Ahlback classification, 15 knees had grade I, six knees had grade II, and two knees had grade III osteoarthritis. The patients were evaluated in three groups based on the postoperative tibiofemoral angles obtained; hence, a valgus angle of less than 8&#730; (4 knees), 8&#730; to 12&#730; (10 knees), and greater than 12&#730; (9 knees). Clinical evaluations were made using the American Knee Society scoring system. The mean followup period was 5.4 years (range 1 to 10 years). Results: The mean tibiofemoral angle was 4.4±2.9&#730; of varus (range 0&#730; to 10&#730;) preoperatively, and 11±3.8&#730; of valgus (range 5&#730; to 18&#730;) postoperatively. The mean correction loss at final evaluations was 2.7&#730;. The mean preoperative and postoperative knee scores were 37.7±15.8 (range 19 to 77) and 80.2±9.2 (range 51 to 93), respectively (p<0.001). The mean functional score increased from 52.3±18.8 (range 10 to 80) to 75.6±18.5 (range 35 to 100) at final analysis (p<0.001). The knee and functional scores did not differ significantly between three groups of patients having a different range of postoperative tibiofemoral angle (p>0.05). Conclusion: Our results show that the alignment obtained after high tibial osteotomy does not influence knee and functional scores provided that it is within an acceptable range.

___

  • 1. Baydar ML. Gonartrozda risk faktörleri ve patogenez. In: Tandoğan RN, editör. Gonartrozda artroplasti dışı tedavi yöntemleri. Ankara: Spor Yaralanmaları Artroskopi ve Diz Cerrahisi Derneği; 2003; s. 1-8.
  • 2. Şen C, Kocaoglu M, Bilen E, Dikici F, Hepgur G. Comparison of two different techniques for high tibial osteotomy: internal fixation vs circular external fixator. [Article in Turkish] Acta Orthop Traumatol Turc 2001;35:382-9.
  • 3. Sarpel Y, Özsoy MH. Varus gonartrozda YTO endikasyonları ve hasta seçimi. In: Tandoğan RN, editör. Gonartrozda artroplasti dışı tedavi yöntemleri. İzmir: Türk Spor Yaralanmaları Artroskopi ve Diz Cerrahisi Derneği;2003; s. 61-8.
  • 4. Aynaci O, Aydin H, Turhan AU. High tibial osteotomy in the treatment of varus gonarthrosis. [Article in Turkish] Acta Orthop Traumatol Turc 2001;35:342-6.
  • 5. Aydoğdu S. Varus gonartrozda kubbe (dome) osteotomisi. In: Tandoğan RN, editör. Gonartrozda artroplasti dışı tedavi yöntemleri. Ankara: Spor Yaralanmaları Artroskopi ve Diz Cerrahisi Derneği; 2003; s. 111-20.
  • 6. Maquet PG. Biomechanics of the knee. 2nd ed. New York: Springer; 1984.
  • 7. Coventry MB. Upper tibial osteotomy for gonarthrosis. The evolution of the operation in the last 18 years and long term results. Orthop Clin North Am 1979;10:191-210.
  • 8. Insall JN, Dorr LD, Scott RD, Scott WN. Rationale of the Knee Society clinical rating system. Clin Orthop Relat Res 1989;(248):13-4.
  • 9. Ahlback S. Osteoarthrosis of the knee. A radiographic investigation. Acta Radiol Diagn 1968;Suppl 277:7-72.
  • 10. Krempen JF, Silver RA. Experience with the Maquet barrelvault osteotomy. Clin Orthop Relat Res 1982;(168):86-96.
  • 11. Sundaram NA, Hallett JP, Sullivan MF. Dome osteotomy of the tibia for osteoarthritis of the knee. J Bone Joint Surg [Br]1986;68:782-6.
  • 12. Sprenger TR, Doerzbacher JF. Tibial osteotomy for the treatment of varus gonarthrosis. Survival and failure analysis to twenty-two years. J Bone Joint Surg [Am] 2003;85:469-74.
  • 13. Yasuda K, Majima T, Tsuchida T, Kaneda K. A 10-to 15-year follow-up observation of high tibial osteotomy in medial compartment osteoarthrosis. Clin Orthop Relat Res 1992;(282):186-95.
  • 14. Taşer Ö. Gonartrozda artroplasti dışında tedavi yöntemleri. In: Tandoğan RN, Alpaslan AM, editörler. Diz cerrahisi. Ankara: Haberal Eğitim Vakfı; 1999. s. 299-320.
  • 15. Rinonapoli E, Mancini GB, Corvaglia A, Musiello S. Tibial osteotomy for varus gonarthrosis. A 10- to 21-year followup study. Clin Orthop Relat Res 1998;(353):185-93.
  • 16. Insall JN, Joseph DM, Msika C. High tibial osteotomy for varus gonarthrosis. A long-term follow-up study. J Bone Joint Surg [Am] 1984;66:1040-8.
  • 17. Geiger F, Schneider U, Lukoschek M, Ewerbeck V. External fixation in proximal tibial osteotomy: a comparison of three methods. Int Orthop 1999;23:160-3.
  • 18. Weale AE, Lee AS, MacEachern AG. High tibial osteotomy using a dynamic axial external fixator. Clin Orthop Relat Res 2001;(382):154-67.
  • 19. Kodkani PS. Dome osteotomy of the proximal tibia for genu varum treated with a new fixation device. J Knee Surg 2007;20:111-9.
Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica-Cover
  • ISSN: 1017-995X
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Türk Ortopedi ve Travmatoloji Derneği
Sayıdaki Diğer Makaleler

Akut koronoid kırıklarının cerrahi tedavisi

Ufuk NALBANTOĞLU, HÜSEYİN AREL GERELİ, Barış KOCAOĞLU, UĞUR HAKLAR, Metin TÜRKMEN

Juvenil romatoid artrit hastalığında total kalça artroplastisinin uzun dönem sonuçları

Nafiz BİLSEL, ALPER GÖKÇE, Hayrettin KESMEZACAR, Erhan MUMCUOĞLU, Huri ÖZDOĞAN

Torakolomber omurga kompresyon kırıklarında konservatif tedavinin uzun dönem sonuçları

Murat TONBUL, Mehmet Reşat YILMAZ, Mehmet Uğur ÖZBAYDAR, MÜJDAT ADAŞ, Egemen ALTAN

İki olguda okronozise bağlı eklem dejenerasyonunda artroplasti uygulamaları

Mehmet KEFELİ, Yılmaz TOMAK, Bilge CAN, YAKUP SANCAR BARIŞ

Proksimal humerus kırıklarında kilitli plak PHILOS ile internal tespit sonuçları

MEHMET FATİH KORKMAZ, Neslihan AKSU, Abdullah GÖĞÜŞ, Mürsel DEBRE, AYHAN NEDİM KARA, Zekeriya Uğur IŞIKLAR

Aşil tendonu tamirlerinde poliglaktinin yol açtığı aseptik akıntılar

Halil İbrahim BEKLER, TAHSİN BEYZA BEYZADEOĞLU, ALPER GÖKÇE, Erkan SERVET

Periferik sinir tamirinde biyolojik membranın sinir iyileşmesini hızlandırıcı etkisi

Taçkın ÖZALP, Alain-Charles MASQUELET

Çocuklardaki Monteggia eşdeğer lezyonlarında tedavi sonuçları

Melih GÜVEN, Abdullah EREN, Barış KADIOĞLU, Umut YAVUZ, VOLKAN KILINÇOĞLU, Korhan ÖZKAN

Motosiklet kazalarına bağlı yaralanmalar

Banu ALICIOĞLU, Erol YALNIZ, Deniz EŞKİN, Barış YILMAZ

Kubbe osteotomisinde tibiofemoral açı değişikliklerinin sonuçlar üzerine etkisi

SERVET KERİMOĞLU, Sonay ÇAVUŞOĞLU, Ahmet Uğur TURHAN