Veysel ÖZDEMİR

133105

Aceleci Hadis Yorumu ve Bunun Doğurduğu Sakıncalar

Hadislerin anlaşılması ve yorumlanması İslam tarihi boyunca daima gündemde olmuş bir konudur. Bu konuda İslam âlimleri usûl ve esas sayılabilecek birçok ilke geliştirmişlerdir. Öyle ki bunun üzerine metodolojiler oluşturulmuş, eserler telif edilmiştir. Hadis ilimlerinin iki önemli ana başlığından (Rivâyetü’l-Hadîs, Dirâyetü’l-Hadîs) biri bu alanı teşkil etmektedir. Hadis şerh geleneği işte tam da hadislerin dirâyeti/anlaşılması çabaları ile ilgilidir ve yaklaşık hicri dördüncü yüzyıldan beri kesintisiz bir şekilde hadislerin anlaşılmasına hizmet etmektedir. Hadislerin anlaşılması ve yorumlanması metin üzerinde gerçekleştirilen bir dizi işleme dayanır. Bu işlemler yapılmadan varılacak her türlü aceleci yorum kusurlu olacak ve yanlış hükümler doğuracaktır. Dolayısıyla ilk bakışta aklımıza, dünya görüşümüze, içinde yaşadığımız kültür, toplum ve coğrafyaya, alışkanlıklarımıza vs. uymayan bir hadisle karşılaştığımızda aceleci ve hızlı bir şekilde yorumlarda bulunmamamız gerekmektedir. Bu çalışmada hadislerin aceleyle değerlendirilmemesi, sistematik bir şekilde hadis anlama kurallarına uyarak hareket edilmesi örneklerle anlatılmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler:

İslam, Sünnet, Hadis, Yorum, Anlam

Hasty Hadith Interpretation and The Drawbacks of This

The understanding and interpretation of hadiths has always been on the agenda throughout history of Islam. In this regard, the Islamic scholars have developed many principles that can be considered procedural. Regarding to these principles, methodologies were formed and the works were written One of the two main headlines of the hadith sciences (Rivayatu’l-Hadith, Dirayatu’l-Hadith) constitutes this area. The tradition of interpretation of the hadith is precisely about the efforts to understand the hadiths and this tradition has been contribute to understand the hadiths uninterruptedly since the (hijri) fourth century. Interpretation and understanding of the hadith is based on a series of processes performed on the text. Any impatient interpretation of these actions will be defective and will lead to misjudgments. So at first glance when we encounter a hadith, we should not make hasty and impatiently comments because of our minds, our worldview, culture, society and geography we live in, or our habits, etc. In this article, it is tried to be explained with the examples that the hadiths are not evaluated in a hasty, and the systematic way of acting according to the rules of hadith. In this article it is tried to be explained the examples that the hadiths are not evaluated in a hasty, and the systematic way of acting according to the rules of hadith.
Keywords:

Islam, Sunnah, Hadith, Interpretation, Meaning,

PDF

___

  • Açık, A. (2002). Buhârî’nin Hadisleri Değerlendirme Metodu Açısından Uraniler Hadisi (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi.
  • Ahmed b. Hanbel. (2001). Müsned. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
  • Ahmed Naim. (1980). Sahih-i Buhari Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Akyüz, H. (2013). Kertenkelenin Öldürülmesi İle İlgili Hadislerin Tahlil ve Tenkidi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13(3), 173-214.
  • Aşkar, M. S. (2003). Ef’âlu’r-Resûl ve delâletuha ale’l-ahkâmi’ş-şer’iyye. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
  • Bayraktutar, M. (2006). İmâm Şâfiî’de lafza bağlı hadis/sünnet yorumu (Doktora). Ankara Üniversitesi.
  • Bodur, O. (2016). Müteşabih Hadislerin Yorumu. İstanbul: Rağbet Yayınları.
  • Buhârî, M. b. İ. (2015). Sahîh. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • Demirci, K. (2005). Zeydiyye’nin hadis anlayışı (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi.
  • Demîrî, E.-B. K. M. b. M. (1424). Hayâtü’l-hayevâni’l-kübrâ. Beyrut: Dârü’l-Kutubi’l-İlmiyye.
  • Dinçoğlu, M. (2016). Ehl-i hadis ve Hanefi usulcülere göre hadislerin kabul ve reddi (1. Baskı). Ankara: İlâhiyât.
  • Doğanay, S. (2009). Hadis Rivayetinde Râvi Tasarrufları ve Doğurduğu Problemler. İstanbul: İSAM Yayınları.
  • Ebu Dâvud, S. b. el-Eş‘as. (2015). Sünen. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • Gazâlî, E. H. M. (1993). Kânûnu’t-te’vîl.
  • Görmez, M. (1995). Fıkhü’l-hadîs. Içinde Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (C. 12, ss. 547-549). İstanbul: TDV Yayınları.
  • Görmez, M. (2000). Sünnet ve Hadisin Anlaşılması ve Yorumlanmasında Metodoloji Sorunu. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Görmez, M. (2014). Gazâlî’de Sünnet, Hadis ve Yorum. Ankara: Otto Yayınları.
  • Gül, M. (2014). Hanefî Usûlünde Hadis Tenkidi (Doktora Tezi). Uludağ Üniversitesi.
  • Hansu, H. (2002). Mu’tezile’nin hadis anlayışı (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi.
  • Hatamleh, T., & Özdemir, V. (2018). Uygulamalı Hadis Usûlü. İstanbul: Hikmetevi.
  • İbn Fûrek, M. b. el-Hasen. (1985). Müşkilu’l-hadîs ve beyânuh. Beyrut: Âlemu’l-Kutub.
  • İbn Kayyım el-Cevziyye, M. b. E. B. Ş. (1970). el-Menâru’I-munîf fi’s-Sahîhi ve’d-Daîf. Haleb: Mektebetü’l-Matbû’ati’l-İslâmiyye.
  • İbn Kuteybe. (1989). Te’vîlu muhtelifi’l-hadîs (Hadis Müdâfaası) (2. Baskı; M. H. Kırbaşoğlu, Çev.). İstanbul: Kayıhan Yayınları.
  • İbn Mâce, M. b. Y. (2010). Sünen. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • İbn Manzûr, C. M. (1414). Lisânü’l-ʿArab (3. Baskı, C. 1–15). Beyrut: Dâru Sâdır.
  • Itr, N. (1997). Menhecü’n-nakd fî ulumi’l-hadis. Dımaşk: Dârü’l-Fikr.
  • Karadâvî, Y. (2009). Sünneti Anlamada Yöntem (B. Erul, Çev.). İstanbul: Nida Yayıncılık.
  • Köktaş, Y. (2015). Günümüz Hadis Tartışmaları. İstanbul: M.Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
  • Lloyd, J., & Mitchinson, J. (2009). Cahillikler Kitabı Hayvanlar Âlemi (E. Dinçer & N. Taşçı, Çev.). İstanbul: NTV Yayınları.
  • Müslim, b. el-Haccâc. (2016). Sahîh. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • Nesâî, A. b. Ş. (2010). Sünen. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • Özpınar, Ö. (1996). Fıkhu’l-Hadîs İlmi (Hadislerin Anlaşılmasında Takip Edilecek Usûl) (Yüksek Lisans Tezi). Seçuk Üniversitesi.
  • Sakallı, T. (1995). Sünnet’in Bağlayıcılık Açısından Taksimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (2), 39-102.
  • Sakallı, T. (2013). Aynî ve Hadis Yorum/Şerh Yöntemi (1. Baskı). Ankara.
  • Tirmizî, M. b. ‘İsâ. (2015). Sünen. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle Nâşirûn.
  • Türcan, Z. (2011). Hadis Şerh Geleneği Doğuşu Gelişimi ve Dönüşümü (1. Baskı). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Ünal, İ. H. (1993). Hadisleri Değerlendirmede Akılcı Yaklaşım. Hadisin Dünü- Bugünü ve Geleceği Sempozyumu.
  • Ünal, İ. H. (1994). İmam Ebu Hanife’nin hadis anlayışı ve Hanefi mezhebinin hadis metodu. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Yiğit, M. (2009). İlk dönem Hanefi kaynaklarına göre Ebu Hanife’nin usul anlayışında sünnet. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Yücel, A. (2013). Temel Hadis Kaynakları Üzerine Yapılan Çalışmalar. Içinde Hadis Tarihi ve Usulü (3. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayını.
Academic Knowledge-Cover
  • ISSN: 2667-6362
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2018
  • Yayıncı: Taner NAMLI
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

أحكام أعراف يوم الزفاف في الأناضول التركية دراسة تحليلية في ضوء مقاصد الشريعة مدينة توكات أنموذجاً

Bouhedda GHALİA, Muhammet Ali Rıza EKŞİ, Yahya ALNAJJAR

Arkeolojide Hane, Mekân ve Mekân Analizi: Teorik ve Pratik Yaklaşımlar

Abdulkadir ÖZDEMİR, Ayşe ÖZDEMİR

الإجراءات الرسمية في حل النزاعات الزوجية في قوانين الأحوال الشخصية التركية

Doğan Delil GÜLTEKİN

Aceleci Hadis Yorumu ve Bunun Doğurduğu Sakıncalar

Veysel ÖZDEMİR

أثر المقاصد الشرعية في فقه المعاملات المالية

Abdulaziz Mohammed Abd Allah ALSHİBANY, Mustafa Mat Jubri SHAMSUDDİN

Osmanlı’nın, Arjantin İlk Büyükelçisi Emir Emin Arslan, Hayatı ve Eserleri

Metin ZENGİN