أحكام أعراف يوم الزفاف في الأناضول التركية دراسة تحليلية في ضوء مقاصد الشريعة مدينة توكات أنموذجاً

هدف هذا البحث إلى التعريف بالأعراف الخاصة بيوم الزفاف في الأناضول التركية وتحديداً مدينة توكات للقارئ التركي وغيره، وبيان مدى موافقتها للشريعة الإسلامية في مبادئها وأحكامها، ويبحث في تصحيح الخاطئ منها في ضوء مقاصد الشريعة الإسلامية، وحيث يحرص المجتمع على التعبير بكل الوسائل على الفرح في هذا اليوم وهو ما يدعو الإسلام إليه، إلا أنه قد يقع من البعض أخطاء بقصد أو بدون قصد تُخالف ما أمرت به الشريعة، وهذا ما يمثل مشكلة البحث والذي يهدف إلى إيجاد حلول ووسائل لتصحيحها. استخدم الباحثون ليتسق المعنى المنهج الاستقرائي في تتبع مضامين الموضوع. أما المنهج التحليلي فوظَّفه في الكشف عن الأعراف التي جرى عليها المجتمع ، وتوضيح الموافق منها للشريعة والمخالف لها واقتراح وسائل تصحيحها. وقد خَلُصَ الباحثون إلى جملة من النتائج أهمها أن المقصد من الأعراف هو إظهار الفرح بهذا اليوم وإن اخطأ المجتمع في التطبيق، وإلى جملة من التوصيات منها ضرورة تعديل الأعراف الخاطئة بما يتناسب مع مقاصد الشريعة عموماً ومقصد حفظ النسل على وجه الخصوص وإظهار الفرح ويتوافق مع الضوابط الشرعية.

The Wedding Day Customs in Anatolia: An Analytical Study From The Perspective of Maqasid Al-Sharia

This research aims at showing the wedding day customs in Anatolia, specifically the city of Tokat. It aims too at explaining its legal provisions and ways of treating the wrong customs in light of Maqasid Al-Shari'a, where the community is keen on attaining joy and happiness on this day, which is what Islam urges people to do. Yet, some people commit some wrong deeds either intentionally or unintentionally, which go against what is prescribed by Al-Shari'a. The researchers used the inductive method to trace the contents of the subject. The analytical approach was employed by the researchers to reveal the customs adopted by the society and to clarify those accepted by Al-Shari’a and those rejected by Al-Sharia and suggesting a proper remedy.The researchers concluded with a number of results, the most important of which is that the purpose of the customs is to show joy on this day even if the society has wrongly applied them correctly. There is a number of recommendations including the necessity to modify the wrong customs in accordance with the purpose of keeping the offspring and showing joy which go in parallel with conditions of Al-Shari’a.

___

  • Allâl, el-Fâsî. Makâsıdü'ş-Şeria ve Ahkâmuhâ. Beyrût: Dâru'l-Ğarb el-İslâmî, 1993.
  • Dâmâtoglu, Yaşâr Şerîf. Hıfz en-Nesl ve’n-Neseb ve'l-usrah. Kahire, el- Meclisi'l Âlâ li'ş-Şu'ûn el-İslâmiyye el-Mu'temer el'Âm es-Sânî ve'l-İşrîn, t.y.
  • Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş'as el-Ezdî es-Sicistânî. Sünen-i Ebî Dâvûd. thk: Şuayb el-Arnavût, Beyrût: Dâr er-Risâle el-ilmiyye, 1430/2009.
  • el-Cürcânî, Alî b. Muhammed es-Seyyid eş-Şerîf. Mu'cemu'l Ta'rîfât, Mu'cemu't-Ta'rîfât, thk. Muhammed Sıddîk el-Minşâvî. Kahire: Dâru'l-Fazîle lin'Neşr ve't-Tevzî' ve't tasdîr, t.y.
  • el-Ecûrnî, hamza ebû Fâris, Makâsıdü'ş-Şeria ve ehdâfuhâ ve keyfiyyeti Tef'îlihâ Fi'l- menâhic ed-Dirâsiyye, Mecelleti Usûl ed-Dîn.
  • Ebû Lihya, Nûreddîn. Mevâniu'z-zevâc. Kahire: Dâru'l-kitâb el-Hadîs, t.h.
  • el-Buhârî, Ebû Abdullah muhammed b. İsmâîl. el-Edebü'l Müfred. Beyrût:Dâru'l- Beşâiri'l-İslâmiyye, 1409/1989.
  • el-Behûtî, Mansûr b. Yûnus. er-Ravdu'l-Murbi'şerh zâd el-Mustagnî'.Beyrût: Müessesetü'r- Risâle, t.y.
  • et-Tirmizî, Ebû Îsa Muhammed b. Îsa. el-Câmiu'l-Kebîr. thk: Beşşār ʿAvvād Maʿrūf. Beyrût: Dâru'l-Ğarb el-İslâmî, 1996.
  • el-Buhârî, Ebû Abdullah muhammed b. İsmâîl. Sahîh-i Buhârî. Dımeşk: Dār İbn Kesîr, 1423/2002.
  • el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. İrvâ'ul-ğalîl fî tahrîci ehâdîsi Menar'is-sebîl. Beyrût: el-Mekteb el-İslâmî, 1399/1979.
  • el-Karâfî, Ahmed b. İdrîs, ez-Zehîra. Beyrût: Dâru'l-Ğarb el-İslâmî, 1994.
  • eş-Şâtıbî, Ebû İshâk İbrâhîm b. Mûsâ. el-Muvâfakât. thk: Meşhûr b. Hasan Âl Selmân. Huber: Dâru İbni Affân, 1417/1997.
  • el-Yûbî, Muhammad Sa'd b. Ahmad b. Mas'ud. Makâsıdü'ş-Şeriati'l-İslâmiyye ve Alakatuhâ bi'l-Edilleti'ş-Şer'iyye, er-riyād: Dâru’l-Hicret, 1418/1998.
  • er-Raysûnî, Ahmed. Nazariyyetu’l-Mekâsıd inde’l-İmam eş-Şâtıbî. er-riyād: el-Ma'hedü'l-âlemî li'l-fikri'l-İslâmî, 1412/1991.
  • Hamâde, Rahîfe suleymân. el-urf ve eseruhû fî hukûk ez-zevâc fî fıkh el-islâmî. Risâleti mâcistîr. Gazze: el-câmi'a el-islâmiyye, 2014
  • Müslim, b. el-Haccâc, Ebû'l-Huseyn el-Kuşeyrî en-Nisâbûrî. Sahîh-i Muslim. er-Riyād: Dār Tayyibe, 1427/2006.
  • İbn Abidîn, Muhammed Emîn b. Ömer. Reddü'l-Muhtâr Ale'd-Dürri'l-Muhtâr (Hâşiyetü İbn Âbidîn), thk: Âdil Ahmed Abdü'l-Mevcûd. er-Riyād: Dār Âlem'ul-Kutub. 1423/2003.
  • İbn Ebi'd-Dünyâ, Ebû Bekr Abdullah b. Muhammed b. Ubeyd el-Kuraşî. Zemmu'l- Melâhî, thk: Amr abdu'l-mun'im selîm. Kahire: Mektebetü İbn Teymiyye, 1416.
  • İbn Kudâme, Ebû Muhammed Abdullah b. Muhammed b. ahmed. el-Muğnî. thk: Abdullah et-Turkî. er-riyād: Dār Âlem'ul-Kutub, 1427/1997.
  • İbn Âşûr, Muhammed et-Tâhir. Makâsıdü'ş-Şeriati'l-İslâmiyye. thk: Muhammed b. el- Hoca. Katar: ‘Vizareti'l-evâkf ve'ş-Şu'uni'd-,diniyye, 1435/2004
  • İbn Zekeriyyā, Ebü'l-Hüseyn Ahmed b. fāris. Mu'cem-u mekayisi'l-luğa. thk: Abdüsselâm Muhammed Hârûn. Dâru’l-fikir Arabî lin'Neşr ve't-Tevzî', 1399/1979.
  • Şibeyr, Ahmed mūlvî ve'l-Meysâvî Muhammed Tâhir. Makâsıdü'ş-Şeriah Fi'l-Emvâl ve vesâiluhâ inde'l-İmâm Muhammed et-Tâhir b. Âşûr. Mecelle: et-Tecdîd: el-Câmi'atü'l- İslâmiyye el-Âlemiyye Malezya, Cild 20, sayı: 39a.