TÜRKİYE’DE EKONOMİK BÜYÜME VE TOPLAM FAKTÖR VERİMLİLİĞİ İLİŞKİSİ

Ekonomik büyüme, sermayenin fiziki yapısının yanı sıra girdinin verimliliği ve sermayenin teknolojik içeriği gibi faklı belirleyicilere de dayanmaktadır. Büyümeye katkı sağlayan beş temel faktör bulunmaktadır. Bunlar işgücünün miktarı, işgücünün kalitesi (nitelikli işgücü), fiziki sermaye miktarı, teknolojik içerikli fiziki sermaye ve son olarak daha çok nitelikli işgücü ve teknolojik içerikli sermaye tarafından belirlenen toplam faktör verimliliğidir. Toplam faktör verimliliğinin aynı zamanda bilgi temelli ekonomik büyümenin kaynağı olduğu ve özellikle küresel pazarlarda ülkelerin rekabet edebilirliğini artıracağı için oldukça önemli olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle çalışmada, Granger nedensellik analizi kullanılarak Türkiye’nin 1950 ve 2016 yılları arasında toplam faktör verimliliği ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ekonomik Büyüme, Toplam Faktör Verimliliği, Teknoloji Sermayesi, Beşeri Sermaye

PDF

___

Atiyas, İ ve Bakış, O. (2014), Aggregate And Sectoral TFP Growth In Turkey: A Growth Accounting Exercise, İktisat, İşletme Ve Finans, 29 (341), s. 9-36.
Barro, N. R., Mankiw, G. ve Sala-i-Martin, X. (1995), Capital Mobility In Neoclassical Models Of Growth, American Economic Review, 85, s. 103-115.
Becker, S. G. (1964), Human Capital: A Theoretical And Empirical Analysis, With Special Reference to Education, Chicago: University Of Chicago Press.
Benhabib, J. ve Spiegel, M. (1994), The Role of Human Capital In Economic Development: Evidence From Aggregate Cross-Country Data, Journal Of Monetary Economics, 34, s. 143–173.
Canton, E. (2007), Social Returns to Education: Macro-Evidence, De Economist, 155(4), s. 449-468.
Coe, D. ve Helpman, E. (1995), International R&D Spillovers, European Economic Review, 39, s. 859-887.
Coe, D., Helpman, E. ve Hoffmaister, A. W. (1997), North-South R&D Spillovers, Economic Journal, Vol:107, s. 134-49.
Çakmak, E. ve Gümüş, S. (2005), Türkiye’de Beşeri Sermaye Ve Ekonomik Büyüme: Ekonometrik Bir Analiz (1960 - 2002), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 60(1), s. 59-72.
Demirli, Y. (2014), Türkiye’de Teknoparklara Yönelik Teşvikler Ve Teknoparkların Bilim ve Teknoloji Kapasitesinin Gelişimine Katkısı, Maliye Dergisi, 166, s. 95-114
DeMello, L. R. (1999), Foreign Direct Investment-Led Growth: Evidence from Time Series And Panel Data, Oxford Economic Papers, 51, s. 133-54.
Denison, E. F. (1967), Why Growth Rates Differ: Postwar Experience In Nine Western Countries, Washington DC: The Brookings Institution.
Esener, S. Ç., Biber, A. E., Darıcı, B. (2017), Orta Gelir Seviyesindeki Ülkelerde Kamusal Risk, Bürokratik Yapı Ve Fiziki Sermayenin Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri, Maliye Dergisi, 173, s. 362-386
Genç, M. C. ve Tandoğan, D. (2015), Türkiye’de Bilgi Ve İletişim Teknolojileri Ve Toplam Faktör Verimliliği İlişkisi: Toda-Yamamoto Nedensellik Yaklaşımı, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, Cilt 13, Sayı 2, s. 272-282
Gujarati, D. N. (2001), Temel Ekonometri, (Çev.: Ü. Şenesen ve G. Şenesen), İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Guellec, D. ve Potterie, B.P. (2001), R&D And Productivity Growth: Panel Data Analysis Of 16 OECD Countries, Working Paper 3 OECD Science, Technology and Industry.
Grossman, M. G. ve Helpman, E. (1991), Innovation And Growth In The Global Economy, Massachusetts: MIT Press.
Lucas, R. E. (1988), On the Mechanics Of Economic Development, Journal of Monetary Economics, 22(1), s. 3-42
Mayer, J. (2001), Technology Diffusion, Human Capital And Economic Growth In Developing Countries, Discussion Papers, No.154, Geneva: United Nations Conference on Trade and Development.
Mincer, J. (1974), Schooling, Experience And Earning, New York: NBER
OECD (2011), OECD Factbook 2011-2012, Economic, Environmental And Social Statistics, Paris: OECD Publishing.
Papageorgiou, C. (2003), “Distinguishing Between The Effects Of Primary And Post-Primary Education On Economic Growth, Review Of Development Economics, 7(4), s. 622-635.
Rivera-Batiz, L.A. ve Romer, P. M. (1991), International Trade With Endogenous Technological Change, European Economic Review, 35, s. 971-1004.
Romer, P.M. (1986), Increasing Returns And Long-Run Growth, Journal Of Political Economy, 95(5), s. 1002-1037.
Romer, P. M. (1990), Endogenous Growth And Technical Change, Journal Of Political Economy, 99, s. 807-27
Saygılı, Ş. ve Cihan, C. (2008), Türkiye Ekonomisinin Büyüme Dinamikleri, 1987-2007 Döneminde Büyümenin Kaynakları, Temel Sorunlar ve Potansiyel Büyüme Oranı, Yayın No. TUSIAD-T/2008-06/462.
Schwerdt, G. ve Turunen, J. (2007), Growth In Euro Area Labor Quality, Review Of Income And Wealth, 53, s. 716-34
Sevüktekin, M. ve Nargeleçekenler, M. (2010), Ekonometrik Zaman Serileri, İstanbul: Nobel Basım Dağıtım.
Schultz, T. W. (1961), Investment In Human Capital, American Economic Review, 161, s. 1-17.
Solow, R. M. (1956), A Contribution to The Theory of Economic Growth, Quarterly Journal of Economics, No.1, 70, s. 65-94.
Tallman, E. W. ve Wang, P. (1994), Human Capital And Endogenous Growth: Evidence From Taiwan, Journal of Monetary Economics, 34(1), s. 101-124.
Vergil, H. ve Abasız, T. (2008), Toplam Faktör Verimliliği, Hesaplanması ve Büyüme İlişkisi: Collins Bosworth Varyans Ayrıştırması, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16) 2008/2, s. 160-188
Hancıoğlu, Y. (2016), Küresel İnovasyon Endeksini Oluşturan İnovasyon Girdi Ve Çıktı Göstergeleri Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyon Analizi İle İncelenmesi: Oecd Örneği, B.A.İ.B.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(4), s. 131-157
Zachariadis, M. (2004), R&D-Induced Growth in the OECD?, Review Of Development Economics, 8, s. 423–439.