Avrasya'nın arkaik kültüründe yön ve yönlendirme doğaya göre belirlenmiş, somut olarak güneşin ve ayın gökyüzündeki yeri, rüzgarın istikameti; denizin, nehrin, suların, aynı zamanda ağaçların yön bildirme özellikler temel alınmıştır. Altay halklarında yön ve yönlendirme, bazı farklılıklarla renklere eş değerdir. İnsanın beden uzuvları, özellikle el, kol baş, ayak yönlendirmede  önemli semantik unsurlar olarak yer almıştır. Altay halklarında yön ve yönlendirme hayvancılıkta ve ziraatta, savaşta ve inanç tasavvurlarında belli bir işlevi üstlenmiştir. Yön ve yönlendirmeyi araştırmakta, Altay halkları dillerinin kelime zenginliği, etno-psikolojik göstergeleri, renk sembolizasyonu önem taşımaktadır. Altay haklarının yaşamındaki kozmik özellikler önemlidir. Altay halkları içinde Türklerin, Moğolların, Mançurların yön ve yönlendirme kurallarının Çin, Japon, Hint ve Slav kültürleriyle karşılaştırılması ortaya önemli sonuçlar çıkarmaktadır.